ماه رمضان ماه جمع‌آوری توشه دنیوی و اخروی و غنیمت شمردن فرصت‌ها است. آنچه که در ادامه می‌خوانید، سخنان فقیه مکتب آل‌الله، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای درمورد این ماه شریف است.

   امید من تویی

ماه رمضان، ماهی است که می‌شود با تذکر و توجه در آن، به جبران کرده‌های ناپسند پرداخت. در «دعای ابوحمزه»، عبارتی بسیار تکان‌دهنده وجود دارد: «و اعلم انک للراجی بموضع اجابةٍ و للملهوفین بمرصد اغاثةٍ و آن فی اللهف الی جودک و الرضا بقضائک عوضاً من منع الباخلین و مندوحةً عما فی ایدی المستأثرین و آن الراحل الیک قریبُ المسافةِ و انک لاتحتجب عن خلقک الا آن تحجبهم الاعمال دونک.» فرد دعاخوان و ثناگو عرض می‌کند: «ای خدای من! من امید به تو را بر امید به غیر تو ترجیح دادم. پناه آوردن به تو را جایگزین پناه بردن به دیگران کردم و می‌دانم اگر کسی به سوی تو بیاید، راه نزدیک است...»

 بدانید خدا نزدیک است

هرجا هستید، هرکه هستید، در هر لباسی هستید، در هر سنی هستید؛ ای جوان! ای پسر و دختر! ای مرد و زن میانسال! ای پیرمردان و پیرزنان! ای فقرا! ای اغنیا! ای علما! ای متوسط‌السوادها! هرکه هستید، اگر احساس نیاز به خدا می‌کنید (که هر انسانِ سالمی این احساس را می‌کند)، بدانید که خدا نزدیک است! یک لحظه دلتان را به خدا متوجه کنید؛ جواب را خواهید شنید. ممکن نیست کسی با خدا از روی دل حرف بزند، اما جواب الهی را نشنود! خدا به ما جواب می‌دهد. وقتی دیدید دل شما ناگهان منقلب شد، این همان جواب خدا است. وقتی دیدید اشک شما جاری شد، وقتی دیدید روح شما به اهتزار درآمد، وقتی دیدید طلب، با همه وجود از سر تا پای شما جاری شد، بدانید این همان پاسخ الهی است؛ این همان جواب خدا است و جواب بعدی هم اجابت است؛ اجابت این خواسته‌ها انشاالله، که در قرآن فرمود: «واسئلوا اللَّه مِن فَضله». از خدا بخواهید. «و لیس من عادتک آن تأمر بالسؤال و تمنع العطیّه.» بگویید، سؤال کنید، بخواهید و مگر می‌شود که بخواهید و ندهد!؟ البته اقتضائات زمان و مکان و خصوصیات و نظایر آن هم، در خواستن از خدا مؤثر است. (1368/09/29)

   لزوم تاثیر ماه مبارک در رفتار شخصی ما

ماه رمضان، ماه ضیافت الهی است. ماه رحمت الهی است، ماه هدایت الهی است؛ با اعمالی که در ماه رمضان انجام می‌دهید و انجام می‌دهیم، بایستی آثار این رحمت الهی را در خودمان حس کنیم و علاوه‌‌بر آن، این آثار را، این حالات را در بقیه‌ ماه‌ها، در ادامه‌ زندگی پُربرکتتان انشاالله نگه دارید و حفظ کنید. این سلوک رمضانی و حال رقت و توجه و حضوری که در ماه رمضان به روزه‌گیر و میهمان خداوند دست می‌دهد، بایستی در رفتارهای شخصی ما اثر کند، تأثیر داشته باشد؛ هم در رفتارهای عمومی و اجتماعیِ ما بایستی اثر بگذارد، هم در رفتار علمی ما، رفتار دانشگاهی ما، رفتار حکومتی ما، در رفتار سیاسی ما بایستی تأثیر بگذارد، و تقوا و معنویت اثر خودش را در همه‌ این عرصه‌های مهم نشان بدهد. همان‌طور که عرض کردم، این حالت و این باب رحمت، گشوده بماند تا بعد از ماه رمضان.

در صحیفه‌ سجادیه دعایی [است] که امام سجاد (علیه‌السلام) در روز اول ماه رمضان، در ورود ماه رمضان می‌خواندند (و توصیه می‌شود که آن دعا خوانده بشود) حضرت در آخر آن دعا می‌فرمایند: اَللهُمَّ وَ اجعَلنا فی سائِرِ الشُّهورِ وَ الاَیّامِ کَذالِکَ ما عَمَّرتَنا؛ این دعای حضرت در اول ماه رمضان است؛ یعنی در بقیه‌ ماه‌ها هم همین حالت را، همین روحیه را برای ما نگه دار، وَ اجعَلنا مِن عِبادِکَ الصّالِحین. (1400/02/21)