«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه؛ عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند، حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد به آن‌همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت. برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه درنظر آید.
تبرک لحظاتمان با شهید خدایار احمدوند
بسم الله الرحمن الرحیم
و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون؛ البته مپندارید شهیدان راه خدا مرده‌اند، بلکه زنده به حیات ابدى شدند و نزد پروردگارشان متنعم خواهند بود.
اى اسلامیان بخروشید و به رهبرى رهبر کبیر پرچم اسلام را در سرتاسر جهان برپا کنید.
شهادت دریچه آزادى من از دنیاست، شهادت منتهاى حرکت مسلمان است و شهادت آرزوى مشتاقان. اى انقلاب! سیراب شو از خون ما و به ایستادگی‌ات ادامه بده.
جوانان مسلمان! همه شما مسئول هستید در برابر ملت‌هاى ستمدیده فلسطین و لبنان و عراق، پس برخیزید و بکوشید تا به یارى خداوند آن‌ها را از زیر یوغ استعمار و چپاولگران نجات دهید.
اى مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیرى کنید که در محضر خداوند نمى‌توانید جواب زینب (س) را بدهید که تحمل 72 شهید را کرد.
از پدر و مادرم و همسرم و برادرانم و خواهرانم می‌خواهم براى من گریه نکنند، چون شهادت آرزوى دیرینه من است، شما باید به مستضعفان بیشتر فکر کنید. اگر می‌خواستید گریه کنید، براى امام حسین (ع) و یارانش گریه کنید.
سلام مرا به رهبر عزیزمان برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد، با خداوند پیمان می‌بندم در تمام عاشوراها و کربلاها همراه حسین (ع) باشم و سنگر را خالى نکنم، تا هنگامی که احکام اسلام به اجرا درآید.
از تمام ملت ایران مى‌خواهم که رهبر را تنها نگذارید.