اسفندیار خزائی روز پنجشنبه اظهار کرد: با وجود تولید بذر، اما به‌علت بروز خشک‌سالی به‌منظور بذرپاشی نیاز به قرق برخی از مناطق است.
وی اضافه کرد: گیاه کنگر به‌تنهایی بانک بذر است که با وزش باد و جابه‌جایی این گیاه روی زمین، بذر آن در اراضی پخش می‌شود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان ادامه داد: علاوه‌بر بذر، ساقه گیاه کنگر نیز قابلیت مصرف دارد؛ البته ساقه این گیاه در ارتفاعات کوتاه است و پس از کنده شدن و هدایت آن به پایین‌دست توسط باد، دوباره رشد کرده و به گیاه ساقه‌بلند تبدیل می‌شود.
خزائی اظهار کرد: گیاهان حاوی بانک بذر به‌وسیله باد در سطح دشت به این‌سو وآن‌سو روانه شده و بذر را در ترک‌های خاک می‌ریزند و این بذر چندسال در ترک خاک باقی مانده و با یک ترسالی و بارندگی رشد می‌کند.
وی بیان کرد: تیپ گیاهی در مراتع و جنگل کم است، اما تنوع زیستی بالا بوده و یک‌هزار و 658 گونه گیاهی در همدان می‌روید که باید برای حفظ و بهره‌برداری درست از آن، برنامه‌ریزی شود.
خزائی درباره روند اجرای طرح‌های آبخیزداری گفت: 749 هزار هکتار از اراضی طبیعی همدان در 157 زیرحوزه از چهار حوزه بزرگ مورد مطالعه قرار گرفته است که در 92 حوزه به وسعت بیش از 300 هزار هکتار عملیات آبخیزداری صورت گرفت.
وی افزود: سال‌های 97 تا 99 از محل صندوق توسعه ملی 85 میلیارد تومان برای اجرای طرح‌های آبخیزداری اختصاص یافت که 100 درصد این اعتبار جذب شد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان اضافه کرد: هدف از اجرای عملیات آبخیزداری به‌هیچ‌وجه تأمین آب برای کشاورزی نیست؛ بلکه هدف ایجاد رطوبت در محیط، جلوگیری از فرسایش و بروز سیلاب است.
خزائی ادامه داد: هرچند اجرای آبخیزداری تأمین آب را نیز به همراه دارد؛ یعنی به‌ازای هر یک هکتار عملیات آبخیزداری، می‌توان 270 متر مکعب روان‌آب را کنترل کرد و 81 متر مکعب استحصال آب داشت.
وی کنترل رسوب را از دیگر کارکردهای اجرای عملیات آبخیزداری دانست و بیان کرد: حرکت روان‌آب به سمت سازه‌های خشک‌چین و برخورد با این سازه‌ها موجب کُند شدن سرعت آب شده و رسوب ته‌نشین می‌شود.
این مقام مسئول افزود: ایجاد سازه‌های خشک‌چین، گابیونی و سنگی ملاتی در مسیر روان‌آب موجب توزیع بخشی از آب در حوزه، کُندی سرعت آب و تأخیر در زمان رسیدن آن به انتهای حوزه، کاهش شدت و سرعت ورود آب به رودخانه‌ها و سیلابی شدن رودخانه‌ها و جلوگیری از تخریب و کاهش دبی آب رودخانه‌ها می‌شود.
به گفته وی کاهش سیل‌خیزی، ایجاد رطوبت در خاک، زیست مهندسی طبیعت و بهسازی محیط، فراهم کردن زمینه استقرار گیاه و ایجاد تنوع زیستی، از دیگر مزایای اجرای طرح‌های آبخیزداری است.