سپهرغرب، گروه - طاهره ترابی مهوش : تسمه‌های فولادی جزو مقاطع پرکاربرد هستند که در صنایع گوناگون مانند ساخت درب، نرده، پنجره و انواع کمربندهای فلزی از آن استفاده می‌شود. این مقاطع فولادی می‌توانند به روش‌های مختلف و همچنین در سایزها و از مواد اولیه گوناگون تهیه شوند که هرکدام کاربرد مخصوص به خود را دارند. تسمه‌های نورد گرم، نورد سرد، تسمه گالوانیزه، تسمه فولاد ضد زنگ، تسمه آلومینیوم و سایر آلیاژها هم‌اکنون در بازار موجود و مورد استفاده واقع می‌شوند که در این بین شرکت نورد فولاد صنعت ملایر یکی از شرکت‌های تولیدکننده این محصول فولادی است.
بر این اساس با توجه به جایگاه صنعت فولاد و مشتقات آن طی سال‌های اخیر و ادعای مدیران استان برای تبدیل شدن همدان به قطب این موضوع برآن شدیم تا گفت‌وگویی را با مدیرعامل شرکت نورد فولاد صنعت ملایر ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:
رضا ساریخانی با بیان اینکه این شرکت در ناحیه صنعتی سهند ملایر در جاده اراک واقع شده، گفت: ما تولیدکننده مقاطع فولادی سبک یعنی تسمه‌های فلزی (فولادی) در سایز‌های 206، 256، 306 و 406 هستیم و کار خود را از نیمه دوم سال 1387 آغاز کردیم.
وی با اشاره به اینکه در تولید تسمه به روش نورد ابتدا شمش طی مراحل مختلف، در نورد گرم یا سرد به تسمه تبدیل می‌شود گفت:. محصول نهایی این روش در بازار آهن و فولاد به تسمه فابریک، معروف است.
مدیر عامل شرکت نورد فولاد صنعت ملایر ادامه داد: در این روش ابتدا برای تغییر شکل شمش و تبدیل آن به تسمه فولادی، باید شمش فولادی در دمای تقریباً هزار و 200 درجه سانتی‌گراد گداخته شود و پس از رسیدن به دمای معین از کوره خارج و ماده گداخته با عبور از چندین ردیف غلتک در خط تولید، نورد شده و در هر مرحله به شکل و ابعاد نهایی نزدیک شود.
ساریخانی با بیان اینکه پس از تولید تسمه محصول در دمای بالای حدود 700 درجه سانتی‌گراد قرار دارد افزود: به همین دلیل تسمه‌ها به کمک غلتک به بستر خنک‌کننده منتقل می‌شوند تا در مجاورت هوا خنک شوند.
وی با تأکید بر اینکه این شرکت طی این سال‌ها خوشبختانه تسهیلاتی را دریافت نکرده است، اظهار کرد: درواقع حمایت‌های لازم صورت نپذیرفته تا بتوانیم از تسهیلات متناسب با نیاز و تمایل به توسعه فعالیت‌هایمان بهره‌مند شویم.
مدیر عامل شرکت نورد فولاد صنعت ملایر با بیان اینکه ظرفیت تولید این واحد صنعتی ماهانه 120 تن است، عنوان‌ کرد: با این وجود علیرغم اینکه این شرکت ظرفیت بالایی در عرصه تولید ندارد اما برای دوام در عرصه تولید با مشکلات عدیده‌ای مواجه است؛ از گرانی مواد اولیه گرفته و نبود خریدار گرفته تا عدم بازپس‌گیری پول فروش محصول از خریدار.
ساریخانی در پاسخ به این سؤال که چرا در عرصه افزایش ظرفیت ورود نکرده‌اید؟ گفت: این امر مستلزم تأمین منابع مالی است بنابراین تا حمایتی نباشد بخش خصوصی با توجه به شرایط موجود نمی‌تواند دست به توسعه بزند.
وی با بیان اینکه در حال حاضر حدود 10 تا 12 میلیارد تومان نقدینگی در دست ما است که تنها کفاف هزینه‌کردهای جاری شرکت را با دشواری می‌دهد بنابراین امکان توسعه فعالیت و اجرای طرح‌های این‌چنینی را نداریم، افزود: حتی چندبار به فکر توسعه کار افتاده و می‌خواستیم در عرصه تولید قطعات نبشی و سپری وارد شویم. پیگیر دریافت تسهیلات شدیم و یک بار هم تا مرحله گرو گذاشتن وثیقه نیز جلو رفتیم اما مساعدت لازم برای تضامین و سود بانکی انجام نشد و از گرفتن وام منصرف شدیم.
مدیر عامل شرکت نورد فولاد صنعت ملایر با بیان اینکه متأسفانه سند محل اجرای طرح را به‌عنوان وثیقه قبول نکردند و در عوض از ما سند مالکیت شهری می‌خواستند که امکان فراهم کردن آن را نداشتیم اظهار کرد: مسئله این است که سودی که با نام حمایت از تولیدکننده 18 درصد درنظر گرفته‌شده بود نیز با توان ما همخوانی نداشت، نهایت توان بازپرداخت ما سود 10 تا 12 درصدی است.
ساریخانی با بیان اینکه هزینه‌های جاری، مباحثی همچون دارایی، رکود در بازار و تغییر روزانه قیمت مواد اولیه باعث شده نیروی فعال در شرکت از 20 نفر به پنج نفر برسد افزود: مواد اولیه مورد نیاز کارخانه را از خارج استان تهیه می‌کنیم.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا مواد اولیه مورد نیاز شما در استان وجود ندارد؟ گفت: وجود دارد اما قیمت محصول از سوی دارندگان این مواد هر روز تغییر می‌کند بنابراین ما ترجیح می‌دهیم با کارخانجات خارج از استان که چند سال است با آن‌ها همکاری می‌کنیم همچنان کارمان را ادامه دهیم.
مع‌الوصف با توجه به آنچه گفته شد در گزارش فوق دو مسئله بیش از پیش باعث تأسف و تأثر است؛ نخست اینکه چرا یک واحد تولیدی با تمام ظرفیت خود کار نمی‌کند؟ چرا این کارخانه علی‌رغم وجود مواد اولیه در استان ترجیح می‌دهد آن را از خارج از استان تهیه کند؟
در مورد نخست عدم استفاده از ظرفیت کامل به معنای هدررفت سرمایه به‌صورت پنهان است حال آنکه یکی از سیاست‌های جدی که می‌بایست مورد توجه مسئولان قرار گیرد موضوع استفاده از ظرفیت خالی واحدهای تولیدی است. درواقع یکی از مباحث حائز اهمیت در این فضا به این موضوع بازمی‌گردد که مسئولان به جای تمرکز بر روی سرمایه‌گذاری اولیه، صنایع دارای ظرفیت و صنایعی که در سال‌های گذشته ظرفیت‌سازی‌های خوبی در آن‌ها شده را محور کار قرار دهند زیرا توجه به این مقوله فرصت مناسبی برای تولیدکنندگان ایرانی است تا با فراهم کردن بسترهای تولیدی، ظرفیت خالی واحدهای تولیدی خود را تکمیل کنند و با افزایش تولید، رشد اشتغال‌زایی و درآمدزایی را به ارمغان بیاورند.
از طرفی تأمین مواد اولیه از خارج استان علیرغم وجود ظرفیت در استان، بیانگر آن است که برخلاف ادعا و شعارزدگی‌ها در عرصه تکمیل زنجیره تولید در صنعت فولاد، هنوز زنجیره تولید به‌درستی شکل نگرفته تا تولیدکنندگان این زنجیره سود خود را در سود زنجیره قبل و بعد خود ببیند؛ بنابراین تنها بر منافع خود تکیه می‌کنند این در حالی است که یقیناً در صورت شکل گرفتن زنجیره این مشکل از دوش صنعتگران حوزه فولاد برداشته می‌شود.

طاهره ترابی مهوش