ضایعاتیها، مشاغلی که جان شهر را تهدید میکنند
به لطف بیبرنامگی شهرداری همدان برای مدیریت پسماند، از جاده ینگجه تا قاسمآباد و جاده ملایر، مراکز فراوانی فعالیت میکنند که حجم عظیمی از زباله و ضایعات را در خود جا داده و به غیراصولیترین روش اقدام به تفکیک و خرد کردن ضایعات میکنند به طوریکه خاک و منابع آبی اطراف این مراکز و حتی ترکیب جانوری آن را تغییر دادهاند، این در حالی است که بستر قانونی لازم برای ساماندهی این مشاغل وجود دارد و بر اساس بند 20 ماده 55 قانون، شهرداریها مکلف به جلوگیری از احداث چنین واحدهایی و در عین حال جابهجایی آنها به خارج از شهر هستند.
بر اساس این قانون، «شهرداری مکلف است از تأسیس کارخانهها، کارگاهها، گاراژهای عموم، تعمیرگاهها، دکانها و همچنین مراکزی که مواد محترقه میسازند، اصطبل چهارپایان، مراکز دامداری و به طور کلی تمام مشاغل و کسبهایی که ایجاد مزاحمت، سر و صدا یا تولید دود میکنند و یا محل تجمع حشرات و جانوارن بوده و منجر به انتشار بیماری میشوند، جلوگیری کند. در تخریب کورههای آجر، گچ، آهکپزی و خزینه گرمابههای عمومی که مخالف بهداشت است، اقدام کند. با نظارت و مراقبت در وضع دودکشهای اماکن، کارخانهها و وسایل نقلیه که کار کردن آنها دود ایجاد میکند، از آلوده شدن هوای شهر جلوگیری کند و یا هرگاه تأسیسات مذکور فوق، قبل از تصویب این قانون بهوجود آمده باشد، آنها را تعطیل کرده و اگر لازم شد آنها را به خارج از شهر انتقال دهد. شهرداری در مورد تعطیل، تخریب و انتقال به خارج از شهر مکلف است مراتب را ضمن دادن مهلت مناسبی به صاحبان، آنها را ابلاغ کند».
همانطور که از مفاد قانون برمیآید، شهرداری با کمک دستگاه قضا وظیفه دارد برای حفظ سلامت شهر و شهروندان، مشاغل مزاحم ازجمله مراکز ضایعاتی را از شهر خارج کند اما معلوم نیست به چه دلیل مسئولان همدان به این حق محرز مردم هیچ توجهی نمیکنند؟
اگر حریق گاراژ واقع در بلوار بدیعالزمان گسترش می یافت و مغازه و خانههای اطراف را نیز دربرمیگرفت، چه کسی پاسخگوی زندگی تباهشده شهروندان بود؟
سالهاست شورای شهر همدان در ادوار مختلف به این امر بسنده میکند که از شهرداری بخواهد شهرکی برای مشاغل مزاحم تأسیس کند. اخیراً نیز یکی از اعضای شورای شهر بر ساماندهی مشاغل و اصناف تأکید کرده اما ظاهراً این تأکیدها و خواهشها بر شهرداری زیاد مؤثر نبوده و ما همچنان هیچ تحرک و اقدامی را در این زمینه شاهد نیستیم.
در این میان از دادستان بهعنوان مدعیالعموم انتظار میرود فکری به حال ترک فعل محرز مدیریت شهری در امور ضروری مانند این امر بکند. آیا حتماً باید حریق گستردهای رخ دهد و سرمایه و جان گروهی دود شود تا اقدام کنیم؟