طالب محمدی صبح دوشنبه در کارگاه آموزشی کیفیت‌بخشی مراکز جامع استثنایی استان که با حضور مدیران این مراکز در محل باشگاه فرهنگیان سنندج برگزار شد؛ اظهار کرد: تغییر ساختار و مأموریت مراکز قبلی مشکلات ویژه یادگیری به مراکز جامع سنجش، آموزش، توانبخشی و مداخلات به‌هنگام رشدی- تربیتی، ظرفیتی بسیار خوب برای ارتقای این مراکز به‌عنوان مرکز پایش تخصصی آموزش و پرورش است.

وی گفت: کار در آموزش و پرورش مصداق خیر است و فلسفه اصلی خلقت در آموزش و پرورش متجلی است و در واقع مأموریت خلقت در آموزش و پرورش خلاصه می‌شود.

 

رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان با بیان اینکه رمز خلقت در تعلیم و تربیت است، افزود: تربیت با این اهمیت و معنا در دست مربیان تعلیم و تربیت است.

 

محمدی با استناد به نظر صاحب‌نظران بزرگ خاطرنشان کرد: اصل در آموزش و پرورش کشف کردنی است نه وضع کردنی و لازمه کار در نظام تعلیم و تربیت مدارا کردن و فراهم آوردن زمینه‌های مناسب است.

 

وی آموزش و پرورش را جزو حقوق حقه انسان‌ها برشمرد و تصریح کرد: آموزش و پرورش وظیفه دارد زمینه‌ای را فراهم کند که افراد با هر استعداد، توانایی و یا محدودیت از حق آموزش بهره‌مند شوند.

 

رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان پاشنه آشیل مدیریت آموزشی را عدم ارتقای کیفیت آموزشی و کیفی نبودن فعالیت‌ها عنوان کرد.

 

محمدی با ارائه تعریفی از کیفیت آموزشی افزود: کیفیت آموزشی حالت ویژه‌ای از نظام است که این حالت نتیجه یک سلسله اقدامات و عملیات مشخص است که پاسخگوی نیازهای اجتماعی معین در یک نقطه زمانی و مکانی خاص باشد.

 

وی افزود: میزان تطابق وضعیت موجود با استانداردهای از قبل تعیین شده، رسالت، اهداف و انتظارات مبین کیفیت است.

 

رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان کیفیت را تناسب ویژگی‌های عناصر با انتظارات دانست و تصریح کرد: کیفیت عاملی برای تطبیق با شرایط جدید و حدی قابل پیش بینی است که بتوان با حداقل هزینه به آن رسید.

 

محمدی در ادامه با تأکید بر اهمیت برنامه‌ریزی به‌عنوان پیوستار موفقیت و رشد سازمانی، برنامه‌ریزی را لازمه پیشبرد اهداف بالا دستی به‌ویژه در نظام‌های آموزشی دولتی نیمه‌متمرکز، وجوب تعامل سطوح مختلف و زبان مشترک مدیران عنوان کرد.

 

وی در پایان گفت: آموزش و بهسازی نیروی انسانی به‌ویژه معلمان و مربیان حلقه اصلی مفقوده مغفول نظام کنونی آموزش و پرورش کشور است چراکه موفقیت و عدم موفقیت در ایجاد تحول در نظام‌های آموزشی، منوط به توانمندی‌ها و قابلیت‌های حرفه‌ای معلمان است که مجریان اصلی برنامه‌ها در محیط واقعی و کارگزاران حقیقی آموزش و پرورش هستند.