قرار است این کاوشگر در ژانویه 2024 میلادی به فضا پرتاب شود. کاوشگر مذکور که در حقیقت یک تلسکوپ به حساب می‌آید، نسل جدیدی از ابزارها با حساسیت بالا و میدان مشاهده وسیع در اختیار دارد.

کاوشگر فضایی مذکور با الهام از چشمان خرچنگ ساخته شده است. چشمان این حیوان بسیار خاص است زیرا اجازه می‌دهد نور از تمام جهات وارد آن شود. در مرحله بعد نور روی لوله‌هایی منعکس و سپس روی شبکیه متمرکز می‌شود. چنین وضعیتی سبب می‌شود خرچنگ میدان دید وسیعی داشته باشد و در نتیجه بتواند محیط اطراف خود را در اقیانوس رصد کند.

کاوشگر انیشتین نیز به طور مشابه ابزارهای مخصوصی همراه دارد که تلسکوپ میدان وسیع اشعه ایکس (WXT) و تلسکوپ ردیابی اشعه ایکس(FXT) هستند.WXT شبیه چشمان خرچنگ طراحی شده و در آن از فناوری منافذ میکرو اپتیک(Micro Pore Optics) استفاده شده است. با کمک این فناوری می‌توان بخش بسیار وسیعی از آسمان، تقریبا حدود یک یک دهم کل آسمان ( 3600 درجه مربع) را یکباره رصد کند.

ابزار مذکور با کمک این تلسکوپ می‌تواند تقریبا تمام آسمان شب را در سه بار مدار زدن دور زمین رصد کند. هر مدار دور سیاره خاکی نیز 96 دقیقه طول می‌کشد.

ماموریت فضاپیمای چینی قرار است به‌طور سیستماتیک جهان را بررسی کند. هدف اصلی آن نیز تشخیص و تحقیق درباره اشعه‌های ایکسی است که از اجسام کیهانی به خصوص ستاره‌های نوترونی و سیاه چاله‌ها سرچشمه می‌گیرند.

کاوشگر انیشتین با همکاری چند سازمان انجام می‌شود، به طور دقیق تر آکادمی علوم چین همراه سازمان فضایی اروپا و انستیتو مکس پلانک MPE در آلمان این عملیات را انجام می‌دهند.