لباس تاناکورا، پوششی که نه در خور شأن و شخصیت ماست و نه به مصلحت سلامتی و تندرسی
تاناکورا، چوب حراج به سلامتی و سرمایه
سپهرغرب، گروه سلامت - عباس سریشی: برخی جامعهشناسان لباس را مظهر فرهنگ طبقه و گروه میدانند و این بدان معناست که واقعیت نهفته در پس لباس خیلی پیچیدهتر از چیزهایی است که فکر میکنیم یعنی کاربرد لباس خیلی فراتر از موضوع پوشاندن و یا گرم نگهداشتن بدن ماست. در واقع البسه بخشی از هویت، فرهنگ و هنجارهای اجتماعی انسانها محسوب میشود و جایگاه اجتماعی ایشان را مشخص میکنند.
در عین حال بسیاری از چیزهایی که در روان آدمی میگذرد به دلیل عادات رفتاری و هنجارهای اجتماعی مجال بروز پیدا نمیکند. اما بی شک طرز لباس پوشیدن از جمله معدود شاخصهایی است که میتواند اطلاعات زیادی را پیرامون شخصیت و جهانبینی هر فرد در اختیار بیننده قرار دهد. خلاصه اینکه لباس انسان در حکم پرچم وجود اوست و شما با دیدن پوشش مخاطبین خود میتوانید تا حدود زیادی از ساختار شخصیتی ایشان اطلاع حاصل کنید بدون اینکه حتی با ایشان گفتگو کرده و یا مراوده خاصی داشته باشید.
شاید به همین خاطر است که افراد خاص چون هنرمندان، روشنفکران و تحصیلکردهها و یا سیاستمداران برای تمایز قائل شدن بین خود و تودهها دائماً به تغییر شیوه لباس پوشیدن خود مشغول میشوند. به عبارت دیگر، از آنجاییکه گروههای خاص میخواهند خاص باشند همواره به سوی نحوه لباس پوشیدن جدیدی حرکت میکنند تا ارزشها و هویت متمایز خود را نشان دهند.
همچنین روانشناسان و محققان بر این باورند که لباس تاثیر مستقیمی بر روحیه و رفتار افراد دارد. در این صورت لباس و پوشش نه تنها بر ظاهر و برون، بلکه بر درون، خلق و خو و اعتماد بهنفس نیز تاثیر دارد. از این رو شاید بسیاری از احساسات ما میتواند ناشی از مدل لباس و یا رنگ آن بوده و حتی ممکن است احساسات ما نیز روی انتخاب لباسهایمان تاثیر بگذارد.
در عین حال از برآیند برخی کاوشها نیز اینگونه استنباط میشود که لباسهای تازه و مرتب احساس قدرت و اعتماد بهنفس را در انسان افزایش میدهد گو اینکه افرادی هم که لباسهای نامناسب کثیف و کهنه به تن میکنند، اعتماد به نفس پایینتری نسبت به بقیه داشته و در مقابله با چالشها و روندهای منطقی، ضعیفتر عمل میکنند.
ممکن است برایتان عجیب به نظر برسد، اما لباس نه تنها بر هوش ما تاثیر دارد، بلکه باعث میشود که باهوشتر به نظر برسیم همچنین، لباس مناسب و زیبا، تمیز و اصطلاحا باقواره روحیه ما را شاد میکند. تجربه به اثبات رسانده بسیاری از افرادی که ناراحت یا مضطرب هستند به صورت ناخودآگاه لباسهای خود را بدون فکر انتخاب میکنند. همین مسئله باعث میشود که غمگین بمانند.
واقعیت این است که در این جامعه لباسهای شما، زبان گویای شخصیت شما هستند و جلوتر از خودتان، شما را به دیگران معرفی میکنند. فلذا رفتارشناسان به افراد جامعه تاکید میکنند که فراموش نکنید نوع، جنس، رنگ و مدل لباسهایی که انتخاب میکنید رازها و حرفهای زیادی درباره شخصیت شما به دیگران منتقل میکنند پس شما با انتخاب لباس مناسب میتوانید تا حد زیادی چهره متفاوت، معقول و ویژه از خود نشان دهید، حتی اگر ضعفهایی داشته باشید بنابراین اگر هرچه دستتان آمد خریده و به تن کنید و به نقش و جایگاه لباستان اهمیت ندهید، انتظار نداشته باشید که دیگران هم به شما به چشم فردی خاص و ویژه نگاه کرده و یا شخصیت شما را آنگونه که میخواهید و دوست دارید تعبیر و تفسیر کنند.
باید و نباید لباسهایی که میخریم....
و اما برای انتخاب و خرید لباس علاوه بر مؤلفههای فرهنگی و اجتماعی و حتی توصیههای دینی قطعا باید به جنس،گشادی و تنگی، تار و پود و حتی قیمت و محل خریدآن هم توجه خاص داشت البته فراموش نکنیم همانگونه که همیشه لباس گرانقیمت مرغوب نیست قطعا لباس ارزان هم مناسب و مقبول نیست گو اینکه عدهای نیز همیشه به دنبال بِرندهای خاص هستند و برای این کار هزینههای گزافی را هم پرداخت میکنند در حالیکه در اکثر فروشگاههای لباس اجناس با مارکهای تقلبی زیاد دید میشود و خلاصه اینکه همیشه نیزکیفیت و اصالت یک لباس را، قیمت و محل فروش آن مشخص نمیکند.
در واقع انتخاب لباس مناسب همیشه به مانند یک کلاف در هم است و شما نمیتوانید در کوتاه مدت البسه مناسب خودتان را با جنس خوب، مدل زیبا و قیمت معقول پیدا کنید زیرا در میان لباسهایی با انواع برش، دوخت، رنگ، جنس، اندازه و برندهای متفاوت قرار میگیریم و انتخاب بهترین گزینه برایمان کاری سخت و گیجکننده میشود
فلذا همین میشود که افراد ممکن است ساعتها و به دفعات از این مغازه به آن بوتیک و از این بازار به آن مرکز خرید سرک بکشند و پس از دیدن، بررسی و نظر خواهی از این و آن در نهایت یکی از البسههای منتخب خود را بخرند.
این موضوع (انتخاب لباس ) بهخصوص برای خانمها یک چالش و برای کودکان یک کار خستهکننده محسوب میشود که البته فرقی هم نمیکند این داستان برای ایام عید نوروز باشد یا رفتن به مدرسه و یا هر مناسبت و علت دیگر در حالی که بیشتر آقایان عمدتا در همان نگاه و انتخاب اول و صد البته با احتساب موجودی کیف و کارتشان این کار را به نتیجه رسانده و راه خانه را در پیش میگیرند و حتی با برخی مشکلات بعدی لباس هم کنار میآیند.
حالا اما با توجه به موضوع تنزل سطع معشیتی اقشار متوسط و پایین جامعه و همچنین تورم عمومی، موضوع خرید لباس نو هم در بیشتر خانوادهها دچار تغییر و چالش شده به نوعیکه عمده خانوادهها ضمن کاهش دفعات و تعداد لباسها حتیالامکان سعی میکنند که در خصوص قیمت نیز لباسهای ارزانتری را برای خرید انتخاب کنند هرچند که میدانند اینگونه البسه نیز عمدتا از کیفیت چندان بالایی برخودار نیستند و گاهی اوقات هم بنجل و دست دوم محسوب میشوند
حالا اما این لباسهای ارزان از کجا خریده میشود هم خود داستانی صد لایه دارد، گاهی میان حراجیها و بساط دستفروشها پیدا میشوند و البته زمانی هم درون پستو و انبار مغازهها و دیوار راستهبازارها البته به اعتقاد برخی متاثر از عوامل اقتصادی و فرهنگی و.. اقبال و توجه مردم به حضور و خرید البسه از تاناکوراییها هم بیشتر شده و میتوانید انواعی از این گونه البسه را بهنام نو یا کم کارکرده خارجی در این اماکن پیدا کنید که البته این همان موضوعی است که در این نوشتار و بهصورت خاص در نظر داریم به آن بپردازیم
توهمی بهنام لباس برند و خارجی....
تاناکورا همان البسه و پوشاک و بعضا کفشهای خارجی و دست دوم و کهنه و کار کردهای است که غالبا به اسم نو و یا برند خاص در برخی مغازهها به فروش میرسد. حالااینکه لباسهای تاناکورا از کجا و چطور وارد کشور ما میشوند هم سوالی است که قطعا جز قاچاق پاسخی نداشته و برخی از شواهد نیز حکایت از آن دارد که ظاهرا هند و پاکستان از مهمترین صادرکنندگان لباس دست دوم به کشور ما هستند. گو اینکه در کنار این دو کشور از عراق و برخی کشورهای اروپایی هم نامهایی برده شده است.
اما یک نظریه در این زمینه این است که لباسهای دست دوم از اروپا به کشورهای فقیر همچون هند، پاکستان و عراق، رایگان و به عنوان کمک فرستاده میشود که این کشورها نیز آنها را به بعضی کشورهای دیگر از جمله ایران به صورت قاچاقی میفروشند البته در خصوص محل ورود آنها به کشور ما نیز عموما از زاهدان و استانهای شرقی و نیز برخی مرزهای غربی نامهای برده شده که عموما پس از خرید بهصورت کیلویی و فله به شهرهای مرکزی منتل میشوند به هر حال این لباسها چه از مرزهای شرقی یا غربی بیایند یا از کشورهای پیشرفته اروپایی به کشورهای توسعه نیافته فرستاده شوند عنوان تاناکورا را یدک میکشند
یکی از نکات قابل تامل درخصوص لباسهای تاناکورا این است که ظاهرا تا چندی قبل این لباسفروشیها پاتوق اقشار کم درآمد جامعه بود و طبقات متوسط و ضعیفی که توان خرید البسه نو را نداشتند مشتری دائمی آنها بودند اما این روزها این مغازههای دست دومفروشی در قالب، برندفروشی مشتریان پر و پا قرصی از طبقه مرفه را هم برای خود دست پا کردهاند که حتی چند برابر لباسهای نو حاضر هستند در آنجا پول خرج کنند و گاهی باور این برای من و شما سخت است که برخی افراد با دَک و پُزها و ماشینهای آنچنانی به جای رفتن به پاساژها و بوتیکهای بالا شهر در این مغازهای رنگ رو رفته و بد بو دنبال لباس و کفش میگردنند و یا بدتر آن پدر و مادرهای که برای خرید لبای فرزندانشان به این مغازهها سر میززند؟
برخی کارشناسان معتقدند که این روند بدان معناست که اگر درگذشته قیمت مناسب و صرفهجویی اقتصادی در سبد خانوادههای متوسط و ضعیف بهترین بهانه خرید از این فروشگاهها بود اما این روزها عاشقان مارک و بِرند به هر دلیل مشتریان پروپا قرص لباسهای دست دوم شدهاند اینکه ظاهرا هم برایشان فرقی نمیکند که بدانند این لباسها از کجا آمده و در گذشته تن چه کسانی بوده زیرا تنها چیزی که آنها را راضی میکند، علامت و یا نام برندی است که بر گوشهای از این لباسها حک شده و البته فقط خدا میداند که تا چه اندازه حقیقی و واقعی است!
نکته قابل تامل اینجاست که قیمت فروش برخی از این گونه البسه تاناکورایی حتی تا چند برابر لباسهای نو وطنی هم میرسد فلذا این سوال را به ذهن بسیاری متبادر میسازد که چه کسانی حاضرند که به صرف یک آرم یا مارک تا چند صدها هزارتومان را بابت خرید یک لباس یا کفش کهنه بپردازد؟ البته بهانه افراد ضعیف و تنگدست جامعه هم که به امید خریدی ارزانتر به اینگونه مراکز سَرک میکشند هم به جای خود محل بحث دارد زیرا نفس کلام ما توصیه مطلق به عدم خرید اینگونه البسه به دلایل بهداشتی و اقتصادی است ماسوای طبقه و جایگاه و یا شرایط افراد
سالم، مشکوک ویا، خطرناک...!؟
و اما جدا از بحث کیفیت و مارک و رَنگ قطعا مهمترین مسئلهای که در خصوص اینگونه البسه مطرح بوده و بسیاری از کارشناسان در خصوص آن کررا به جامعه هشدار میدهند مقوله سلامت و بهداشت این لباسهاست که عموما در حاشیههای دور از متن قرار داشته و کمتر کسی بهصورت جدی به آن فکر و توجه میکند.
البته عمده فروشندگان و گردانندگان تاناکورها با اصرار به اینکه این لباسها با مواد ضدعفونیکننده به خوبی شسته شدهاند و مشکلی از نظر بهداشتی برای مصرفکنندگان آنها ایجاد نمیکند برای خود توجیحاتی میسازند اما متخصصان پوست و بیماریهای عفونی نظری خلاف بر این ادعا دارند و به کررات تصریح میکنند که علیرغم رعایت چنین نکاتی نمیتوان از بهداشت آنها مطمئن بود.
زیرا بررسیها نشان داده که بسیاری از میکروبها و از جمله قارچها حتی بعد از چند بار شستن این لباسها هم از بین نرفته و تا مدت زیادی زنده میمانند در واقع حتی جوشاندن، شستن و اتو کردن لباسهای دست دوم هم نمیتواند متضمن سلامتی قطعی آنها باشد و خلاصه اینکه این لباسها حامل انواع بیماریهای واگیردار پوستی هستند که بهصورت بالقوه بهداشت افراد سالم را به مخاطره میاندازد.
البته کفشها و کتانیهای دست دوم و تاناکورا هم از این قاعده مستثنی نبوده و به دلیل اینکه از مبادی غیررسمی و قاچاق وارد کشور میشوند نیز به مانند لباسها میتوانند حامل بیماریهای پوستی، انگلی و عفونی باشند.
در این خصوص متخصصان تصریح میکنند که عامل سل و بسیاری از بیماریها وقتی شرایط زندگی آنها فراهم میشود، بروز کرده و شروع به فعالیت و تکثیر میکنند، این بدان معناست که خیلی از میکروبها و قارچهای نفوذ کرده در میان تار و پود این لباسها به هیچوجه با مواد ضدعفونیکننده از بین نمیروند فلذا هم لباس و هم کفشهای دسته دوم، شرایط موجود برای تکثیر این میکروبها را فراهم کرده و بسیار خطرناک هستند حتی اگر شسته و ضدعفونی هم شده باشند.
همچنین بهصورت ویژه برخی از کارشناسان و صاحبنظران حوزه سلامت نیز تاکید میکنند که با توجه به شرایط خاص و اضطراری و ورود ویروس کرونا؛ لباسهای تاناکورا نیز بهصورت بالقوه و در شرایط عادی هم از نظر بهداشتی میتوانند مشکلاتی را در پی داشته باشد بنابراین و در این شرایط مردم هم بهخاطر سلامتی خودشان هم که شده باید از خرید این نوع لباسها اکیدا اجتناب کنند.
ایشان همچنین توصیه میکنند که برای پیشگیری از شیوع بیماری و ابتلا به یروسی کرونا از امتحان کردن این گونه لباسها اجتناب شود چون ممکن است افراد مختلف این لباسها را دست زده و پوشیده باشند در عین حال و در صورتی که فردی اقدام به امتحان لباس کرد باید دستهای خود را مطابق با روشی که گفته شده است با آب و صابون شستشو دهد همچنین از تماس دستها با دهان، چشم و صورت اجتناب شود و دستهای خود را با محلولهای الکلی ضدعفونی کند
واقع امر اینجاست که در حالیکه طبیعتا همه ما برای داشتن یک زندگی و جسم و روح سالم به اموری مثل ورزش و فعالیت بدنی، تغذیه سالم آب و هوای محیط زیست سالم نیاز داریم و سعی میکنیم تا آنها را بهدست آوریم اما گاهی اوقات در انتخاب لباس و پوشاک کمتر به این موضوع توجه میکنیم. این درحالی است که لباسی که به تن داریم ساعتها آن هم به طور مستقیم با پوست و سلامتی ما در ارتباط است و بدتر اینکه این لباسها نیز عموما دست دوم بوده و از لحاظ بهداشت هیچ تضمینی ندارند و حتی میتوانند عامل بسیاری از بیماریهای ویروسی و قارچی و عفونی باشند و باعث بروز مشکلاتی برای خریداران شوند.
وقتی جای نظارت خالی است...
و اما ماسوای این موضوع که چرا امروزه فروشگاههای تاناکورا در گوشه و کنار شهرها برای خود مشغول کاسبی بوده فارغ از هر گونه نظارت و بررسی هر چیزی را با هر قیمت که میخواهند میفروشند این سوال پیش میآید که اگر متاثر از این روند بیضابطه و منطق و مقررات شاهد شیوع یک بیماری پوستی و قارچی در جامعه باشیم آن وقت پاسخگو و مسئول کیست؟
اینکه تصور کنید وقتی بیماری کرونا به همین سادگی و سرعت و صرفا با برخورد دست به محل و یا شیء آلوده توانسته تا جامعه را درگیر خود کند آیا این احتمال وجود ندارد که با ورود البسه مشکوک و ناایمن از مبادی غیرقانونی فردا روز گرفتار و درگیر یک بیماری پوستی شویم؟
قدر مسلم و با توجه به تجربیات اخیر و قاعده عقلی این فرضیه هم دور از ذهن نیست و فلذا از هم اکنون میطلبد تا متولیان سلامت جامعه با هدف ارتقای سطح بهداشت عمومی با هدف جلوگیری از ورود و جاگیری هر گونه آفت و عارضه مخل سلامت به مانند همه صنوف و مراکز تجاری نیمنگاهی جدی نیز براین بازار خاص که عملا در حاشیه امن بینظارتی و توجه قرار گرفته داشته باشند.
البته فهوای این کلام نیز بستن در مغازه و از نان خوردن انداختن شاغلین این صنف نیست بلکه الزام و اجبار آنها به رعایت بایستگیها و دوری از هر گونه کاسبی و تجارت حرف و حدیثدار است که باعث میشود نانشان به قیمت سلامتی دیگران تمام شود.
اینکه با توجه به حساسیتهای به وجود آمده و بروز برخی شکنندگیها نه فقط شاغلین این صنف بلکه عموما آندست افرادی که از طُرق غیررسمی در جامعه مشغول کاسبی هستند باید به این باور برسند که قرار نیست ایشان به هر قیمتی نان بخورند در حالیکه میدانند نوع و شیوه عملکرد و شغل آنها در تضاد و تعارض آشکار با سلامت و آرامش فکری و جسمی جامعه قرار داشته و یا میتواند موجبات بروز مشکلاتی را به وجود آورد.
شناسه خبر 18650