شاید شما هم دیده باشید وقتی میان زوجی اختلاف پیش می‌آید، دیگران توصیه به فرزندآوری می‌کنند تا مشکلاتشان کمتر شود. اما همیشه این توصیه درست نیست و با فرزندآوری تحمیلی، زوج اختلافاتشان بیشتر از گذشته شده و سرنوشت یک کودک با دعوا، تنش و درگیری پدر و مادر گره می‌خورد. اگر زن و شوهر برای فرزندآوری یکدیگر را مجبور کنند، به جای ایجاد محبت و دوستی در زندگی مشترک، زوجی که آمادگی محول شدن وظیفه پدری یا مادری را نداشته، دچار آسیب روحی شده و از انجام تکالیفش نسبت به فرزند باز می‌ماند.

آسیه اناری به تبیین این موضوع پرداخت و گفت: فرزندآوری از مسائل مهم پیش از ازدواج است و افراد باید قبل از شروع زندگی مشترک بر سر آن توافق کنند تا در آینده دچار تعارض نشوند.

وی به اشاره به این که نباید پیش از ازدواج گمان کرد که نظر فرد تغییر می‌کند، گفت: از ابتدا باید دانست که اگر فرد در زمان پیش از ازدواج می‌گوید فرزند نمی‌خواهد، نباید انتظار داشت در طول زندگی نظرش عوض شود، پس در مشاوره‌های پیش از ازدواج این موضوع باید حل شده باشد.

وی در ادامه افزود: درصورتی که نظر یکی از زوجین درباره فرزندآوری منفی باشد باید دلایل او برسی شود، اگر گمان شود فرد با در موقعیت بچه دار شدن قرار بگیرد و پدر یا مادر شود مسئله آن‌ها حل می‌شود بسیار اشتباه است. نگرانی‌های فرزندآوری باید برای زوجی که مخالف فرزند است توسط زوج درمانگر یا روانشناس کودک و نوجوان مورد کنکاش قرار بگیرد.

این کارشناس در ادامه درباره دلایل عدم تمایل به بچه‌دار شدن افزود: گاهی فرد گمان می‌کند با تولد فرزند، کار‌های روزمره از قبیل سفر، مهمانی و... تعطیل می‌شود. در صورتی که اگر سبک زندگی با بچه‌دار شدن هماهنگ شود، می‌توان به ادامه کار‌های زندگی پرداخت. با داشتن برنامه‌ریزی از قبل از بچه‌داری، سفر، رفت و آمدخانوادگی و مهمانی با حضور فرزند امکان پذیر است و سبک جدیدی در زندگی را به وجود می‌آورد.

وی گفت: اگر زوج دچار ترس از حضور فرزند در زندگی مشترک باشند با کمک کارشناس می‌توانند از اتفاقاتی و مسائلی که با حضور فرزند پیش می‌آید مطلع شوند تا روند زندگی دچار مشکل نشده و و تصمیمات با آگاهی صورت پذیرد.

اناری به مشکلاتی که ریشه در کودکی فرد برای عدم بچه‌دار شدن وجود دارد تاکید کرد و گفت: مشکلات فرد در کودکی با خانواده، افسردگی و اضطراب‌های پنهان، فلسفه و جهان بینی فرد نسبت به زندگی در این مسئله دخیل هستند.

اگر با زور و تحمیل مسئولیت پدر یا مادری به فرد داده شود، تا آخر عمر نسبت به فرزند احساس خوبی ندارد و همیشه انسان‌ها با قرار گرفتن در موقعیت انجام شده نمی‌توانند شرایط را مدیریت و احساس مثبت داشته باشند.

گاهی کودک به جای دریافت مهر و محبت، از والدی که بدون علاقه مسئولیت پدر و مادری به آن محول شده، خشم و نفرت دریافت می‌کند و طرد می‌شود. پس باید این اتفاق با مهر و رضایت و آگاهی دوطرفه زن و شوهر صورت بگیرد و با گفتگو این مسئله حل شود.