حسین رحمانی در خصوص معیارهای ازدواج مناسب گفت: گفت‌وگوی سازنده به‌عنوان یکی از شاخص‌های مهم ازدواج پایدار است که زوجین یا افرادی که قصد ازدواج دارند باید تمام خواسته‌ها و تمایلات یا مشکلات مد نظر خود را با وضوح و شفافیت کامل در اختیار طرف مقابل بگذارند و بدون قضاوت و پیش‌داوری و برای رسیدن به یک نتیجه مشترک به حرف‌های یکدیگر گوش دهند.
وی افزود: بر اساس مطالعات امروزی سن ازدواج برای دختر و پسر برخلاف مطالعات گذشته تقریباً برابر یا نزدیک به هم دانسته می‌شود، به این معنا که بهترین سن ازدواج برای هر دو جنس 24 تا 28 سالگی است.
این روان‌شناس ادامه داد: ازدواج در سن پایین تر از 24 به علت عدم آگاهی و ثباث در چارچوب زندگی فردی، در سال‌های آینده زندگی مشترک می‌تواند فرد را دچار تغییر در باورها و نگرش‌، سلیقه و معیارهای فردی کند و این مورد باعث اختلال در زندگی زوجین شود.
رحمانی تصریح کرد: همچنین در سنین بالاتر نیز می‌تواند مشکلات باروری برای افراد ایجاد کند بنابراین سن باروری مناسب برای خانم‌ها 25 تا 35 سالگی و برای آقایان 25 تا 40 سالگی است.
وی گفت: ازدواج در هر منطقه با توجه به نوع فرهنگ‌ها و بافت فرهنگی و اجتماعی بهتر است بر اساس همان چارچوب‌های عرفی و فرهنگی خاص آن منطقه باشد، نگاه منطقی و علمی به مسئله ازدواج گاهی موجب ایجاد یک رابطه و پیمان زناشویی خشک می‌شود در حالی که نگاه به موضوعات فرهنگی، زیبایی یک رابطه را تأمین می‌کند.
این روان‌شناس با اشاره به اینکه یکی دیگر از معیارهای ازدواج برابری است، تصریح کرد: این برابری باید در مسائل فرهنگی، مالی، تحصیلی یا حتی سطح اجتماعی طرفین دیده شود و وجود اختلاف در این مسائل احتمال عدم پایداری یک رابطه را تقویت می‌کند.
رحمانی افزود: وجود شباهت‌ها باعث جذب افراد به همدیگر شده و عامل اصلی صمیمیت در زوجین وجود وجوه مشترک یا شباهت‌ها است هرچند که زوجین با وجود شباهت‌های زیاد با هم تفاوت‌های اساسی نیز دارند که ناشی از رشد و تربیت افراد در خانواده‌های خود، شرایط محیطی، اجتماعی، مالی، تحصیلی و دیگر عوامل است و در این بین زوجین یا افرادی که قصد ازدواج دارند باید در کنار شباهت ها، به تفاوت‌های طرف مقابل نیز دقت کنند و با پذیرش منطقی این تفاوت‌ها از بروز برخی مشکلات جلوگیری کنند.
وی تأکید کرد: تحمیل میل سلیقه به طرف مقابل رویه غلط و اجرای آن امکان‌پذیر نیست بنابراین افراد باید تفاوت‌های یکدیگر را بپذیرند و زیبایی یک رابطه مستمر و پایدار را در پذیرش توامان تفاوت‌ها و تشابه‌ها بدانند و به این آگاهی برسند که این تفاوت‌ها به مانند یک شمشیر می‌تواند باعث پایداری یا نابودی یک رابطه شود.
وی تأکید کرد: حل کردن تعارضات نیازمند یک گفت‌وگوی مؤثر و سازنده بین طرفین است و آن‌ها تمام خواسته‌های خود را بایستی به‌وضوح و شفافیت کامل و بدون قضاوت و پیش داوری با طرف مقابل در میان بگذارند و با شنیدن صحبت‌های همدیگر به یک نتیجه مشترک برسند و از نگاه برد خود و باخت طرف مقابل بپرهیزند.