سپهرغرب، گروه خبر: چند سالی است لاله‌های گمنامی که از بیابان‌های گرم خوزستان عزم سفر به میان هم‌وطنانشان کرده‌اند، مهمان شهرهای کشور عزیزمان هستند، غیورمردانی که برای دفاع از ناموس، نفس‌های گرم خود را تقدیم خاک سرزمینشان کردند. هرچند زینت گمنامی بر نام شهید، غربت او را بی‌معنا کرده و همگان او را تکه‌ای از وجود خود می‌دانند، مقدمش را گرامی داشته و او را مسافر در ره مانده از خانواده و عشیرۀ خود می‌پندارند.

متأسفانه در برخی از اماکن شهر همدان شاهد آن هستیم که سازه و یادمانی متناسب با شأن این سربازان وطن ساخته نمی‌شود؛ خبرنگار روزنامه سپرغرب ضمن گفت‌وگو با بهرام دوست‌پرست، نماینده کمیته جست‌وجوی مفقودین در همدان به بررسی این مسئله پرداخته، آنچه در ادامه می‌خوانید صحبت‌های این پاسدار بسیجی در خصوص عدم رسیدگی به یادمان‌های شهدا از طرف برخی از نهاد‌ها است.

نماینده کمیته جست‌وجوی مفقودین در همدان در خصوص شهدای گمنام استان، گفت: خوشبختانه همدان در مقایسه با مناطق دیگر پذیرای تعداد بیشتری از پیکر مطهر شهدای گمنام بوده به‌طوری‌که در 54 مکان مزار این شهدا بنا شده‌است.

بهرام دوست‌پرست با تشریح وضعیت یادمان‌های شهدا در برخی از مناطق، اظهار کرد: آنچه مایه تأسف و نگرانی ما است وضعیت مزار‌های این شهدا در برخی از ادارات، دانشگاه‌ها و مکان‌های مختلفی است که پذیرای آن‌ها هستند چراکه نسبت به یادمان‌سازی و تکریم این سرمایه‌های معنوی اهمال‌کاری می‌کنند.

وی افزود: زمانی که قرار است یک شهید به بخشی سپرده شود تعهد‌های لازم برای ایجاد سازه و یادمان مناسب از آنان گرفته می‌شود و حتی فرماندار یا نماینده ولی فقیه در این زمینه تعهد کتبی می‌دهند که متأسفانه با تغییر مسؤول یک نهاد، مدیر جدید زیر بار تعهدات قبلی نمی‌رود و متأسفانه در حق شهدای گمنام جفا می‌شود.

نماینده کمیته جست‌وجوی مفقودین در همدان با ابراز ناخرسندی از عدم رسیدگی به مزار مطهر شهدای گمنام، تصریح کرد: یکی از موارد عدم رسیدگی، مزار شهدای گمنام در میدان میشان است که به دلیل تصمیم نادرست مسؤول وقت باوجود صرف هزینه چند میلیارد برای ساخت سازه و یادمان، این مکان تنها در سه ماه تابستان قابل استفاده است و در بقیه اوقات سال به دلیل شرایط جوی زائران کمی دارد.

وی اضافه کرد: نمونه دیگر مزار شهدای گمنام بخش دمق است، در دانشگاه آزاد نهاوند نیز همین وضعیت وجود دارد و با سیر نزولی حضور دانشجویان در این دانشگاه تنها زائران این شهدا مردم روستاهای اطراف هستند که با شرایط نامناسب سازه‌های آن روبرو هستند و باوجود تعهدات کتبی رئیس دانشگاه آزاد به مسئله یادمان‌سازی و رسیدگی به مزار شهدای گمنام توجهی ندارد.

دوست‌پرست با اشاره به کاهش درخواست کمیته جست‌وجوی مفقودین در خصوص پذیرش و خاک‌سپاری شهدای گمنام در استان همدان، گفت: همین بی‌مهری‌ها و عدم رسیدگی به قبور مطهر باعث شده تا برخلاف درخواست‌های مکرر کمیته مرکزی جست‌وجوی مفقودین از پذیرش و خاک‌سپاری این شهدای گران‌قدر امتناع کنیم.

وی با تأکید بر اینکه بهتر است قبور شهدای گمنام در اماکنی احداث شود که در دسترس عموم باشد، یادآوری کرد: مقبره شهدای گمنام در پارک مردم یکی از همین مکان‌ها است که به جهت سهولت در دسترسی و یادمان مناسب، شرایطی را فراهم کرده که در مناسبت‌های مختلف مراسم مذهبی با محوریت این شهدا برگزار شود.

نماینده کمیته جست‌وجوی مفقودین در همدان با اشاره به وجود درخواست نهادهای مختلف از کمیته جست‌وجوی مفقودین برای میزبانی از شهدای گمنام، عنوان کرد: باوجود این درخواست‌ها به دلیل اینکه نهاد مربوطه حائز شرایط مساعد برای پذیرش و نگهداری از قبور مطهر نیست برخلاف میل باطنی از سپردن شهدای گمنام به آنان پرهیز می‌کنیم؛ به‌عنوان مثال دانشگاه پیام نور نیز یکی از همین نهاد‌ها بود که به جهت دلایلی که ذکر شد از خاک‌سپاری شهدای گمنام در آن جلوگیری کردیم.

دوست‌پرست در خصوص جابه‌جایی مزار شهدای گمنام در منطقه دفن شده با یک شیوه خاص، اظهار کرد: ممکن است در 50 یا 100 سال آینده شرایط شهری به‌نوعی پیش برود که تغییرات زیادی در آن اتفاق بی‌افتد و متعاقب همین تغییرات مجبور باشیم مزار شهدای گمنام را جابه‌جا کنیم؛ راه حلی که برای این مسئله اندیشیده شده جایگذاری مرقد این شهدا در قالب‌های فونداسیونی با چنگک‌های مخصوص است که در صورت لزوم با حفظ شئونات شرعی به جابه‌جایی آنان اقدام شود و اردوگاه ابوذر یکی از مکان‌هایی بوده که شهدای گمنام به این شیوه در آن خاک‌سپاری شده‌است.

با توجه به آنچه مطرح شد؛ برخی از یادمان‌های شهدا در سایه غفلت مسؤولان امر در حاشیه بی‌توجهی قرار گرفته‌اند درصورتی‌که اگر با تعصب بیشتری به این سرمایه‌های معنوی نگاه شود، می‌توان با برگزاری مراسم‌های مناسبتی و مذهبی با محوریت این شخصیت‌های آسمانی نقش بسزایی در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ایفا کرد و به‌واسطه فراهم آوردن زمینه مناسب برای توسل جوانان به این تربت‌های پاک یک بازدارندگی قوی در مقابله با تهاجم فرهنگی که توسط دشمنان پیاده می‌شود، ایجاد کرد.

اگر نگاهی به کشورهای غربی بیندازیم خواهیم دید که آنان در تکریم کشته‌شدگان جنگی خود چه برنامه‌های فرهنگی عظیمی را تدارک می‌بینند، حال‌آنکه کشور ما در طول هشت سال دفاع مقدس با جان‌فشانی این شهدا سرمایه‌های بزرگ معنوی و فرهنگی برای ما فراهم کرده‌است، اما این ظرفیت عظیم در سایه غفلت متولیان امر می‌رود که به دست فراموشی سپرده شود.