با شکل‌گیری انقلاب اسلامی در ایران، درگیری‌های گفتمانی در دنیا از حالت گفتمان غرب و شرق کم‌کم تغییر کرده و شکل جدیدی به خود گرفت. با حرکت آرام و پیوسته نیروهای آزادشده بعد از انقلاب در حوزه‌های مختلف، به‌خصوص حوزه دفاعی و امنیتی، کم‌کم جریان انقلاب و گفتمان مقاومت دارای بازویی قدرتمند و تأثیرگذار در مناسبات دنیا شده است. جنگ و تحریم‌های ظالمانه‌ای که در این سال‌ها به ایران تحمیل شده، اگرچه خسارات جانی، مالی و توسعه‌ای زیادی به کشور زده و در مواقعی نیز بخشی از تصمیم‌سازان کشور را به سمت راهبرد کاهش مقاومت در برابر جریانات مقابل تشویق کرده و تاحدودی نیز آن را در عمل به‌خصوص در مورد انرژی هسته‌ای اعمال کردند؛ اما جریان اصلی گفتمانی انقلاب اسلامی همچنان معتقد به باور ما می‌توانیم و همچنین قوی بودن است و مأموریت خود را در این حوزه تعریف کرده‌اند.

رهبری انقلاب با تبیین راهبرد گام دوم که شاخصه اساسی آن قوی بودن ایران و ایرانی در تمامی حوزه‌ها است، جهت‌نمایی و هدف استراتژیک قدرتمندسازی کشور را به تمامی مردم ایران ابلاغ کردند.

اینکه هرکدام از حوزه‌های عملکردی کشور تا چه حد به این ابلاغ به‌عنوان راهبرد اساسی نگاه کرده‌اند، بر نگارنده پوشیده است، اما ارسال ماهواره نظامی نور در چندروز گذشته به فضا نشان داد که بخشی از مخاطبان کلام رهبر با شنیدن و اجرای دستور رهبری، گام‌های محکمی درخصوص قوی‌سازی ایران برداشته‌اند.

این قوی‌سازی البته مقدمات مهمی داشته است که تاریخچه صنعت موشکی ایران بی‌شک بخش بسیار مهم آن خواهد بود.

نکته قابل تأمل در این خصوص نه فن‌آوری فوق پیشرفته، نه موشک بسیار پیشرفته‌ سه مرحله‌ای حامل ماهواره و نه حتی نظامی بودن این ماهواره است‌ (که البته این موارد هرکدام شایسته ساعت‌ها موشکافی و ابراز غرور ملی بوده)، بلکه نکته اصلی جسارت و شهامت شکل‌گرفته در بدنه جوان و قدرتمند نظامی و غیر نظامی دخیل در این پروژه غرورآفرین است.

درهرحال تجربه طول تاریخ بشری و این چهل و اندی سال که از تشکیل حکومت مردم‌سالار دینی در ایران می‌گذرد، نشان داده که هروقت در مقابل دشمنان و زورگویان کوتاه آمدیم و با التماس و بازی در زمین آنان که مذاکره بدون نتیجه است، وارد شدیم، نه‌تنها نتیجه‌ای به‌دست نیاوردیم، بلکه دچار خسارات شدیدی شدیم. نزدیک‌ترین نمونه آن بحث هسته‌ای بود، هرگاه هم که با قدرت و حکمت هم‌زمان وارد حوزه‌ای شدیم، توانستیم قواعد بازی را خود تعریف کرده و طرف مقابل را مجبور به پذیرش ایران قدرتمند کنیم.

به نظر می‌رسد موارد زیر می‌توانند به‌عنوان نتایج ثانویه این اقدام موفق سپاه باشند:

1) ایجاد روحیه اعتمادبه‌نفس در بخش‌های فنی و سایر حوزه‌هایی که در آن‌ها هنوز روحیه «قبول توانایی خود» به‌وجود نیامده است.

2) نشان دادن بی‌تأثیر بودن تهدیدهای طرف مقابل وقتی که در عمل انجام‌شده قرار بگیرند.

3) ایجاد نشاط و قدرت در جبهه مقاومت.

4) ایجاد روحیه خودباوری ملی.

مواردی که در بالا ذکر شد آثار ثانویه این اقدام شایسته بوده‌اند؛ اما نفس پرتاب ماهواره نظامی در دل خود نکته بسیار مهمی دارد که شاید تاکنون کمتر به آن توجه شده است. ایران در سال گذشته دو پرتاب ناموفق ماهواره داشت که جدا از شکست پروژه (که البته در ذات پروژه‌های فضایی بسیار اتفاق می‌افتد)، خود حرکتی رو به جلو بودند؛ اما در همان زمان وقتی قرار به پرتاب بود و یا بعد از آن، بلافاصله کشور اعلام و تأکید می‌کرد که پرتاب‌ها مربوط به فعالیت‌های غیر نظامی است و همچنان آن پرتاب‌ها مورد انتقاد آمریکا و چند کشور دیگری که با ایران قدرتمند مشکل دارند، قرار می‌گرفت. به نظر می‌رسد بخشی از جریانات سیاسی کشور در آن زمان هم با نگرانی به ‌عکس‌العمل‌ها نگاه کرده و پرتاب‌های مذکور را تنش‌زایی تلقی می‌کردند؛ اما این‌بار بدون هیچ لکنتی سپاه به‌عنوان نماینده بخش نظامی کشور با قدرت بیان کرد که ماهواره نظامی است. به عبارت دیگر ایران خود را به باشگاه 9 عضوی ماهواره‌های نظامی وارد کرد و برای این ورود همان‌طور که باید، از هیچ‌کس اجازه نگرفت. این همان روحیه و رویکردی است که ایران باید در همه حوزه‌ها تلاش کند که به آن دست یابد و کسانی که معتقدند ایرانیان باید حتی مدیر وارد کنند و ما فقط در آبگوشت بزباش توانمند هستیم و یا یک بمب می‌تواند کل سیستم دفاعی ایران را ناکارآمد کند را به باوری واقعی از توانمندی ایران و ایرانی برسانیم تا هم آن‌ها و هم دشمنان را به تحلیل‌های اشتباه نیندازیم.

آنچه مسلم بوده این است که بخش‌های اقتصادی، فناورانه و دانشگاهی و در یک کلام کل ایران نیازمند روحیه‌ای هستند که منجر به پرتاب ماهواره نور شد.

به نظر می‌رسد اگر بخواهیم در این دنیای بی‌قانون تمدن ایران کهن را در دل ایران جوان زنده نگه داریم، باید به سبک و سیاق حرکت سپاه در همه حوزه‌ها، قوی شده و قدرت خود را به رقیبان و بدخواهان این ملک و ملت تحمیل کرده و در این راه از هیچ‌کس نه ترس داشته باشیم و نه اجازه بگیریم.

 سیدحمید حسینی

استاد دانشگاه آزاد اسلامی استان همدان