اتاق‌های تصمیم‌سازی، اندیشکده‌ها و رسانه‌های غربی سلسله مطالبی با عنوان قمار با ایت الله منتشر می‌کنند. آن‌ها رهبران دنیا را در یک خانه بزرگ بازی فرض می‌کنند که یک طرف میز آیت‌الله قرار دارد و سوی دیگر محور غربی- عربی است. گزارش‌های آن‌ها به بررسی برگ‌های برنده آیت‌الله می‌پردازد و اینکه چطور بتوانند این برگ‌های برنده را بی‌اثر کنند.

مذاکره به شیوه‌ای که به تعهداتشان عمل نکنند و ایران را وادار به انجام تعهدات کنند یکی از شیوه‌هایی است که برای هدف بی‌اثر کردن برگ‌های برنده آیت الله انجام می‌دهند.

به تازگی هم در نشریاتشان گفتگویی به پامپئو وزیر امور خارجه انجام داده‌اند که به ترور اخیرشان مربوط می‌شود و معنای آن این بود که این ترور برای وادار کردن ایران برای حضور برسر میز مذاکره بود.

آنان در گزارش‌هایشان نوشتند که قتل‌های هدفمند، برنامه هسته‌ای ایران را پایان نخواهد داد اما می‌تواند امکان توافق را بیشتر کند. محور غربی- عربی معتقد است که با ترورهای قبلی دانشمندان هسته‌ای در کنار فشارهای تحریمی اقتصادی بین‌المللی و همراه با حملات سایبری، ایران را وادار به مذاکره و اجرای تعهداتش کرده است.

گزارش مرکز مطالعات راهبردی اسرائیل و مطلب واشنگتن پست هر دو معتقدند این ترور برای وادار کردن به مذاکره بود. ترور، تخریب و دعوت به بی‌عملی، مهمترین محوری است که اکنون در موضع خودشان با عنوان قمار با آیت الله در پیش‌گرفته‌اند.

اکنون بیش از هر چیز برگ برنده‌ای به نام مردم موثر است که مردم باید به این باور برسند که دعوت‌کنندگان به بی‌عملی را منافق بخوانند و هشدار لازم را به جریان داخلی که در زمین دشمن بازی می‌کند بدهند هم آن‌ها که فریاد در تله تنش نیفتیدشان گوش فلک را کر کرده است وقت آن است که مردم با کنار هم قرار دادن قطعات پازل به خوبی نقشه دشمن را رصد کرده و با صدای بلند فریاد بزنند که مبادا برخی جریان‌های داخلی برای دشمنان این کشور ریل‌گذاری کند.