دانشگاهیان از پیشگامان مبارزات عظیم مردم بودند و حرکتهای دانشجویی به این انقلاب خیلی خدمت کردهاند. باید بیتعارف گفت که حرکت و جنبش دانشجویی در 16 آذرماه سال 32 یک دهه از شروع نهضت روحانیت و نهضت دینی و اسلامی در کشور ما که از سال 42 اتفاق افتاد، جلوتر بود.
خاصیت جنبش دانشجویی حداقل در کشور ما ضد سلطه و دیکتاتوری و طرفدار عدالت است که نماد آن در همان 16 آذرماه سال 32 بود که سه دانشجو به خاک و خون غلطیدند. پس از کودتای 28 مردادماه و در دوران اختناق، سرکوب و سکوت این جنبش در دانشگاه بود که به حضور معاون رئیسجمهور آمریکا (عامل کودتا در ایران) اعتراض و اعتصاب و تظاهرات میکند، یعنی یک جنبش ضد آمریکایی و ضد سلطه است.
سابقه جنبش دانشجویی نشان میدهد در سالهای بعد هم تحرکاتی داشته و بهشدت سرکوب شده است، تا جایی که به نهضت روحانیت در سال 42 میرسد و دوشادوش این نهضت حرکت و فعالیت میکند.
سابقه جنبش دانشجویی حضور در همه برهههای حساس را نشان میدهد؛ از تسخیر لانه جاسوسی، هشت سال دفاع مقدس و جهاد سازندگی گرفته تا این پیشرفتهای علمی و فناوری و شرکتهای دانشبنیان که روزبهروز شاهد آن هستیم.
پس از بیان سابقه درخشان از این جنبش، باید درنظر داشت که فضای کنونی بسیار متنوع بوده و تغییرات بسیاری دارد و مسیر جنبش دانشگاهی از این مقطع حساس در بیانیه گام دوم انقلاب بهعنوان دکترین سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی آغاز میشود. یعنی دانشگاه مبدأ تحولات و نهاد پیشران برای دستیابی به اهداف بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی است.
اکنون که اداره کشور با سختیهای بسیار روبهرو است، نقش دانشگاه بیش از همه باید پُررنگ باشد تا با تولید الگوهای اسلامی پیشرفت، نظامات قدرتمند در عرصههای مختلف بتوانند نقشآفرینی کنند.
بازهم بیتعارف باید گفت که دانشگاه ابتدای راهی بزرگ است و با لزوم خارج شدن از روزمرگی فعلی، باید به محورهای اساسی همچون انسانسازی در تراز انقلاب و امام، مرزشکنی علمی با تولید دانش و فناوری بومی و کمک به طراحی نظام و نظامسازی بپردازد.
دانشگاه نباید سیطره حوزه فعالیتهایش را آنقدر گسترده درنظر بگیرد که از کار اصلیش غافل بماند، اینک رسالت سنگینی برعهده دانشگاه است تا نظامات حاکم بر خود را اصلاح کند، بهگونهای که بتواند در دکترین جدیدی که برایش تعریف شده، قدم بردارد. انشاءالله.
شناسه خبر 36238