مدتی قبل یعنی دقیقاً در تاریخ 23/12/1399 تحلیلی در روزنامه سپهرغرب به چاپ رسید مبنی بر انبارداری میوه‌های شب عید برای عرضه در ماه‌های بعد و صدالبته با قیمتی بالاتر و اکنون با فرا رسیدن اردیبهشت‌ماه شاهد عرضه برخی اقلام مرکبات در شهر هستیم که به دلیل نگهداری بیش‌ازاندازه یا در حال فساد هستند و یا با از دست دادن آب و طعم دیگر قابلیت چندانی برای خوردن ندارند و لاجرم در چند روز آینده به‌تدریج راهی سطل زباله خواهند شد.

حالا این سؤال مطرح است که محتکران و انبارداران از دورریز این میوه‌ها به کدام سود و منفعت دست خواهند یافت؟ تبعات اخلاقی نعماتی که اتلاف شد یا لعنت مردمی که در شب عید این میوه‌ها باید در اختیارشان قرار می‌گرفت و یا شاید سرمایه‌ای که دیگر امیدی به بازگشت آن نیست؟

به هر حال این میوه‌ها تا چند روز دیگر خراب شده و راهی سطل‌های زباله خواهند شد درحالی‌که می‌شد با قیمتی کمتر و در همان شب‌های عید به سفره مردم رسیده و دهانشان را شیرین کند و متعاقباً صاحبان خود را به سود برساند اما امان و صد افسوس از طمع و حرص و دنیادوستی برخی که از این رهاورد چیزی جز آه و نفرین مردم، غضب الهی و ضرر مالی چیزی عاید خود نکردند.