علیرضا کلاهی گفت: شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپ‌ها این روزها، موتور محرک رشد و بومی‌سازی فناوری‌ها و خلق ارزش برای اقتصاد همه کشورها به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه هستند. با توجه به روند تغییرات جهانی فناوری و "متاترندهای فناوری" و این سرعت شتابان تغییرات، خطر عقب ماندن و شکاف‌های اقتصادی و اجتماعی بین کشورهای در حال توسعه و جهان پیشرفته، بسیار پررنگ است.

وی ادامه داد: انقلاب صنعتی که در اواسط قرن هجدهم منجر به شکاف فناوری و قدرت بین غرب و شرق شد که نتیجه آن امپرالیسم و تحت سلطه رفتن شرق به مدت تقریباً 200 سال شد، رفع محدودیت زور بازوی انسان و حیوان توسط ماشین بود و ابرترندی که حاکم بر همه فناوری‌ها است "هوش مصنوعی" است و انقلاب هوش مصنوعی، رفع محدودیت مغز انسان خواهد بود و جهش و تغییراتی که بشر تجربه خواهد کرد و از آنطرف خطر ایجاد یک شکاف، بسیار بسیار پررنگ‌تر از انقلاب صنعتی است.

عضو کمیته سرمایه‌گذاری صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر سرو گفت: ما تنها راهی که در کشورهای در حال توسعه جهان سوم داریم تا بتوانیم به آن نقطه نزدیک بشویم، اعتماد به نخبگان ایرانی و داخلی است و سعی در توسعه فناوری‌ها در داخل کشورمان توسط همین شرکت‌های دانش‌بنیان داریم البته استفاده از تجارب جهانی و همکاری‌های جهانی را در حد ممکن نیز باید در دستور کار قرار بدهیم.

کلاهی با اشاره به مشکلات استارتاپ‌ها در ایران تصریح کرد:‌ موتور محرک شرکت‌ها و استارتاپ‌ها در جهان، "سرمایه‌گذار خطرپذیرگ است و اعداد "سرمایه‌گذار خطرپذیر" در ایران خند‌ه‌آور است یعنی در حد یک ساختمان در شمال شهر تهران هم نیست! البته در دوران تحریم نیز در سال‌های 92 و 93 با بزرگ شدن تعدادی از کسب‌و‌کارهای دیجتال، تاسیس تاکسی‌های اینترنتی و.. یک هیجان ویژه‌ای در ایران ایجاد شد یعنی هم سرمایه‌گذاران ترغیب شدند تا ورود کنند و ایرانیان نخبه هم تشویق شدند که در ایران بمانند و بسیاری از نخبگان نیز به داخل ایران بازگشتند.

وی ادامه داد:‌ با این دلسردی که در جذب سرمایه پیش آمده است این روند بسیار کند شده است و اکوسیستم یک حالت رکودی را تجربه می‌کند و اگر می‌خواهیم مجدد یک موج هیجان مثبت را در این اکوسیستم ایجاد کنیم تا مجدد منجر به جذب سرمایه و ورود نخبگان شود، تنها راهکار، رفع هر نوع مانع بر سر فعالیت‌های این شرکت‌ها و رشدشان و حتی ورودشان به بورس است. من مجدد تأکید می‌کنم دو ستون اصلی رشد و توسعه فناوری در کشور "سرمایه و نخبگان" است که این دو نیز لازم و ملزوم یکدیگرند یعنی اگر سرمایه نباشد، نخبه برای فعالیت و کارآفرینی در کشور تشویق نخواهد شد و احتمالاً نیز از کشور می‌رود و همانطور که می‌دانید این روزها ویزاهای کارآفرینی کشورهایی مثل کانادا بسیار فعالانه استارتاپ‌ها و نخبگان ایرانی را شناسایی می‌کنند و به آنها روادید می‌دهند. از آنجایی که این نخبگان باید دلیلی برای ماندن در کشور داشته باشند چراکه آنها ریسک کرده و چندین سال شبانه‌روزی فعالیت کرده‌اند و چشم‌اندازی را ترسیم کرده‌اند که این چشم‌انداز ورود سرمایه‌گذاران و بالا رفتن ارزش شرکت و خلق ثروت و ارزش است و معمولاً هم این بچه‌ها فقط به ثروت خودشان توجه نمی‌کنند و چیزی که بنده به تجربه مشاهده کردم آن است که خلق ارزش برای جامعه و توسعه فناوری نیز برایشان جذابیت دارد.

کلاهی با بیان اینکه سرمایه‌گذار قطعاً باید انگیزه کافی برای سرمایه‌گذاری را داشته باشد، تصریح کرد: در اقتصادی که خواباندن آن در ملک و طلا و ارز می‌تواند پول را در یک مدت کوتاه چند برابر کند، باید یک انگیزه ویژه‌ای را برای ورود به این حوزه پرخطر، پرریسک و مبهم داشته باشد و باید این قابلیت را ببینید که مثلاً در مدت 5 سال 5 برابر زمانی که از سرمایه‌گذاری پول خود در ملک و طلا سود می‌کند را بدست آورد. اگر این موضوع را سرمایه‌گذاری بدون هیچ ریسکی ببینیم این سرمایه‌گذاری پرخطر حداقل باید چندین برابر آن بازده داشته باشد که متأسفانه امروز هیچکدام از آنها نیست.

وی خاطرنشان کرد:‌ برای تحقق رشد و توسعه واقعی، ارتباط ایران با غول‌های جهانی در حوزه فناوری و... در قالب خرید بخشی از سهام توسط آنها، همکاری‌های فنی و داده‌ای و اطلاعاتی و اشتراک‌گذاری تجربه‌ها می‌تواند مفید باشد.