«حسن شریفی» روز چهارشنبه گفت: سطح زیر کشت زیتون در شهرستان ساوه 700 هکتار است که از این مقدار حدود 500 هکتار را باغات بارور و مثمر تشکیل می‌دهند.

وی افزود: به‌دلیل سرمازدگی سال 1385 بخش اعظمی از باغات زیتون شهرستان ساوه که تا پیش از آن رخداد حدود دو هزار و 500 هکتار بود، از بین رفت و راندمان تولید نیز در هکتار حدود 500 تُن است و سال زراعی جاری نیز شاهد ناباروری باغات زیتون ساوه بودیم.

رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان ساوه گفت: به‌دلیل اینکه 300 هکتار از باغات مثمر زیتون در ید اختیار یک مالک خصوصی و شهرداری ساوه قرار دارد و آن‌گونه که لازم است به این باغات توجه و رسیدگی نمی‌شود، بنابراین راندمان مناسبی در تولید وجود ندارد؛ زیرا این مسئله برای مالک خصوصی در اولویت چندم قرار دارد و محصول باغات متعلق به شهرداری ساوه نیز اغلب از سوی افراد چیده می‌شود، به همین دلیل روی این میزان از سطوح زیر کشت نمی‌توان حساب چندانی باز کرد.

به گفته وی 200 هکتار از باغات مثمر با رسیدگی مناسب در شهرستان وجود دارد که با احتساب برداشت 500 تُن به ازای هر هکتار، امسال حدود یک‌هزار تُن زیتون در ساوه تولید شد.

رئیس جهاد کشاورزی شهرستان ساوه اظهار کرد: در شرایط کنونی اولویت بر حفظ باغات موجود زیتون است و طرح توسعه‌ای در دستور کار نیست.

وی ابراز کرد: دولت در راستای بِه‌نژادی کردن ارقام زیتون، نسبت به واردات انواع مثمر که بازدهی بالایی برای تولید روغن زیتون دارند، اقدام کرد و در ساوه نیز بیش از 75 درصد زیتون کشت‌شده از نوع زرد است که دارای کارکردهای دوگانه تولید روغن و کنسرو است، اما چون قیمت نوع کنسروی بالاتر بوده، عمدتاً رویکرد باغداران به سمت این رقم است.

این مقام مسئول گفت: بعد از وقوع سرمازدگی سال 96 در ساوه حدود 36 رقم زیتون به‌صورت آزمایشی کشت شد و درنهایت ارقامی که با آب و هوا و خاک منطقه سازگاری بیشتری داشتند، در برنامه کاشت قرار گرفتند.

شریفی اظهار کرد: به‌دلیل اینکه زیتون نسبت به ارقامی مانند انار و پسته صرفه اقتصادی و مزیت رقابتی بالاتری ندارد و مقاومت به خشکی آن هم در مقایسه با سایر ارقام کمتر است، بنابراین اغلب باغداران و کشاورزان ساوجی تمایل دارند به سمت کشت محصولات اقتصادی‌تر مانند پسته و انار بروند و همین مسئله باعث می‌شود که چشم‌انداز توسعه‌ای چندانی در آینده زیتون ساوه را شاهد نباشیم.