این یافته‌ها ارزش توجه و دقت‌نظر را دارد، زیرا محققان همچنین دریافتند که خوابیدن قبل از ساعت 10 شب یا نیمه‌شب یا بعد از آن می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا حدوداً 25٪ افزایش دهد. به گفته نویسندگان این مطالعه، خطر رو به افزایش در تغییر ساعت خواب شبانه‌روزی و ساعت داخلی بدن تشخیص داده می‌شود. این سیستم بیولوژیک شبانه، بخش‌های رفتاری و فیزیولوژیکی روزانه بدن را کنترل می‌کند.

دیوید پلنز، محقق ارشد این مطالعه و مدرس ارشد علوم اعصاب سازمانی در دانشگاه اکستر انگلستان گفت: "اختلال در ساعت خواب شبانه‌روزی پیامدهای بسیاری دارد که منجر به عملکرد شناختی ضعیف‌تر و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف جسمی و روانی، از جمله اختلالات قلبی عروقی می‌شود."

ساعت مرکزی در مغز، ساعت خواب شبانه‌روزی را در سراسر بدن کنترل می‌کند. پلنز توضیح داد که این ساعت مرکزی با قرار گرفتن در معرض نور، به ویژه نور صبحگاهی که توسط گیرنده‌های چشم گرفته و تشخیص داده می‌شود.

هنگامی که نور صبحگاهی تشخیص داده شود، ساعت بدن مجدداً تنظیم می‌شود. بنابراین، اگر فردی خیلی دیر بخوابد یا خیلی زیاد بخوابد و دریافت نور حیاتی صبحگاهی را از دست بدهد، درنتیجه اثراتی بر سایر بخش‌های رفتاری و فیزیولوژیکی بدن خواهد داشت که می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. با این حال، پلان هشدار داد که این مطالعه نمی‌تواند ثابت کند که زمان خواب موجب بیماری قلبی می‌شود اما در صورت تایید، ممکن است عامل خطر احتمالی باشد.

دکتر هارلی گرینبرگ، رئیس بخش ریوی مراقبت‌های ویژه بیمارستان و بخش اختلال خواب‌ در پارک نیوهاید نیویورک، در این مطالعه شرکت نداشت اما در مورد یافته‌ها اظهار نظر کرد و گفت: «این نتایج اهمیت ساعت خواب شبانه‌روزی‌ بدن را بسیار زیاد می‌کند و بنابر شواهد بسیاری اظهار می‌کند، زمانی که برنامه‌های روزانه ما با ساعت خواب شبانه‌ ناهماهنگ باشد، نشان‌دهنده افزایش خطر برای سلامتی؛ از جمله چاقی، دیابت، فشارخون بالا، بیماری‌های قلبی عروقی و حتی سرطان است.»

برای این مطالعه، پلنز و همکارانش اطلاعاتی را بر روی بیش از 88000 زن و مرد با میانگین سنی 61 سال جمع‌آوری کردند که بین سال‌های 2006 و 2010 انجام شده بود. محققان با استفاده از زمان‌سنج‌هایی که روی مچ این افراد قرار می‌دادند، اطلاعاتی در مورد زمان خواب و بیداری شرکت‌کنندگان در طول یک هفته ثبت کردند. شرکت‌کنندگان همچنین پرسشنامه‌هایی را در مورد سبک زندگی و سلامت این افراد تنظیم کردند.

طی یک پیگیری متوسط تقریباً شش ساله، 3/6 درصد از شرکت‌کنندگان به بیماری قلبی مبتلا شدند و اکثر کسانی که مبتلا گشتند، نیمه‌شب یا دیرتر به خواب می‌رفتند. افرادی که کمترین احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را داشتند بین ساعت 10شب و 10:59 به خواب می‌رفتند. و محققان دریافتند کسانی که بین ساعت 11 تا 11:59 به خواب می‌رفتند، 12 درصد بیشتر در معرض خطر بودند و کسانی که قبل از ساعت 10 شب می‌خوابیدند، 24 درصد احتمال خطر بیشتر بوده است.

 پس از محاسبه جنسیت، محققان دریافتند که این خطر در میان زنان بیشتر است. در بین مردان فقط افرادی که قبل از ساعت 10 شب به رختخواب می‌روند.

محققان خاطرنشان کردند که این زمان‌ها همچنان قابل توجه است. پلنز گفت: "ما نمی‌توانیم براساس نتایج جدید خود به مردم توصیه کنیم، زیرا فقط یک گروه را شناسایی کرده‌ایم." او توصیه کرد: "به‌طور کلی‌تر اما شواهد خوبی وجود دارد که نور صبحگاهی ساعت خواب شبانه را تنظیم می‌کند، بنابراین ممکن است رعایت بهداشت خواب مناسب نیز موثر باشد."

"بنابراین در یک ساعت مناسب و معقول بخوابید و آن‌قدر زود از خواب بیدار شوید تا صبح‌گاه از خانه خارج شوید، از قرار گرفتن در نور آبی اواخر شب و نوکافئین در اواخر روز اجتناب کنید، از چرت زدن بعد از حدوداً ساعت 4 بعدازظهر اجتناب کنید، از اتاق خواب فقط برای خواب استفاده کنید و فقط زمانی که احساس کردید آماده خواب هستید به رختخواب بروید اما این توصیه مبتنی بر شواهد گسترده‌تری از تحقیقات جمعی است."