حسن سجادزاده اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین مراحل در تهیه طرح‌ها و برنامه‌های شهری، تعیین دقیق ضوابط و مقررات بر مبنای وضع موجود است تا در زمان اجرا مانعی برای تحقق اهداف طرح نباشد.

وی افزود: بسیار مهم است زمانی که برنامه‌ریز یا مدیر شهری در حال تهیه جزئیات طرح و برنامه است، تمامی ضوابط و مقررات بالادستی و موانع را در نظر بگیرد و راهکارهایی ارائه دهد.

این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: متأسفانه این فرآیند اغلب در تهیه برنامه‌ها و طرح‌های شهری در نظر گرفته نمی‌شود؛ بنابراین در زمان اجرا ضرورت دارد مدیر محلی یا مدیر شهری نسبت به تغییر ضوابط و مقررات اقدام کند.

سجادزاده با بیان اینکه ممکن است پروژه‌هایی بر مبنای آن طرح‌ها اجرایی شود که این خود روند توسعه شهری را با مشکل مواجه می‌کند بنابراین نیاز به بازنگری طرح‌ها و پروژه‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد، تصریح کرد: یکی از مواردی که موجب ایجاد چنین مشکلاتی می‌شود، ضعف طرح‌های جامع و تفصیلی است که به طور کلی مسائل را می‌بیند و جزئیات کالبدی و اجتماعی را مورد توجه قرار نمی‌دهد پس نیاز است باز هم طرح‌هایی در سطح محلات و مناطق شهر تهیه شود که بعضاً در تقابل یا مخالف با سیاست‌های کلی طرح‌های تهیه شده است.

وی تأکید کرد: نتیجه این فرآیند معیوب توسعه پیش‌بینی نشده که نتایج منفی آن متوجه مدیریت شهری و شهروندان می‌شود و به همین جهت باید از ابتدا نسبت به تهیه واقع‌بینانه طرح‌ها و برنامه‌ها اقدام شود.

وی ادامه داد: موانع زیادی بر سر راه برنامه‌ریزان و مدیران شهری در این زمینه وجود دارد که بخش زیادی ناشی از نبود بسترهای قانونی و مدیریتی است، از این رو باید برای بازنگری بر روی طرح‌ها در سطوح خرد محلی و منطقه‌ای نیز برنامه‌ریزی شود.

این دکترای طراحی شهری تأکید کرد: بازنگری به معنای تغییر کلی طرح‌ها و برنامه‌ها نیست بلکه صرفاً باید بخشی از طرح به مقتضی زمان و مکان پیاده‌سازی و تغییر کند تا از اتلاف زمان و هزینه جلوگیری شود.