حسن سجادزاده اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین مراحل در تهیه طرح‌ها و برنامه‌های شهری، تعیین دقیق ضوابط و مقررات بر مبنای وضع موجود است تا در زمان اجرا مانعی برای تحقق اهداف طرح نباشد.

وی افزود: بسیار مهم است زمانی که برنامه‌ریز یا مدیر شهری در حال تهیه جزئیات طرح و برنامه است، تمامی ضوابط و مقررات بالادستی و موانع را در نظر بگیرد و راهکارهایی ارائه دهد.

این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: متأسفانه این فرآیند اغلب در تهیه برنامه‌ها و طرح‌های شهری در نظر گرفته نمی‌شود و بنابراین در زمان اجرا ضرورت دارد مدیر محلی یا مدیر شهری نسبت به تغییر ضوابط و مقررات اقدام کند.

سجادزاده با بیان اینکه ممکن است پروژه‌هایی بر مبنای آن طرح‌ها اجرایی شود که این خود روند توسعه شهری را با مشکل مواجه می‌کند و بنابراین نیاز به بازنگری طرح‌ها و پروژه‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد، تصریح کرد: یکی از مواردی که موجب ایجاد چنین مشکلاتی می‌شود، ضعف طرح‌های جامع و تفصیلی است که به طور کلی مسائل را می‌بیند و جزئیات کالبدی و اجتماعی را مورد توجه قرار نمی‌دهد و نیاز است باز هم طرح‌هایی در سطح محلات و مناطق شهر تهیه شود که بعضاً در تقابل یا مخالف با سیاست‌های کلی طرح‌های تهیه شده است.

وی تأکید کرد: نتیجه این فرآیند معیوب توسعه پیش‌بینی نشده که نتایج منفی آن متوجه مدیریت شهری و شهروندان می‌شود و به همین جهت باید از ابتدا نسبت به تهیه واقع‌بینانه طرح‌ها و برنامه‌ها اقدام شود.

وی ادامه داد: موانع زیادی بر سر راه برنامه‌ریزان و مدیران شهری در این زمینه وجود دارد که بخش زیادی ناشی از نبود بسترهای قانونی و مدیریتی است، از این رو باید برای بازنگری بر روی طرح‌ها در سطوح خرد محلی و منطقه‌ای نیز برنامه‌ریزی شود.

این دکترای طراحی شهری تأکید کرد: بازنگری به معنای تغییر کلی طرح‌ها و برنامه‌ها نیست بلکه صرفاً باید بخشی از طرح به مقتضی زمان و مکان پیاده‌سازی و تغییر کند تا از اتلاف زمان و هزینه جلوگیری شود.