برخی از این شرایط که باعث به هم ریختن مدیریت روانی مادران در خانه می‌شود را با هم مرور می‌کنیم و می‌گوییم که چطور یک مادر مدیر و اهل مطالعه می‌تواند در این شرایط خود را کنترل کند.

  تو بدترین مامان دنیایی! ازت متنفرم!

یک مادر آگاه خوب می‌داند که بچه‌ها مدیریت احساس و کنترل صحبت هایشان را خوب بلد نیستند و می‌داند که وقتی از بچه همچنین حرفی مثل «تو بدترین مامان دنیا هستی» را می‌شنود، معنی اش این است که «از فلان کارت متنفرم» نه اینکه از خود مادر متنفر باشد!

  غذا نخوردن بچه ها

یک مادر آگاه (با اینکه خیلی سخت است در برابر بدغذایی بچه‌ها خود را کنترل کرد) ولی بشقاب به دست دنبال بچه راه نمی افتد، به او اصرار و التماس برای غذا خوردن نمی کند که بیا غذا بخور، به او باج نمی دهد که اگر غذاتو بخوری، بستنی داری! بلکه می‌داند که تا جایی بچه سالم و مریض نمی شود یعنی مواد غذایی کافی به بدن او رسیده است!

  احساس گناه مادران

یک مادر آگاه می‌داند که مردم همیشه قضاوت می‌کنند و نمیشود همه را راضی نگه داشت و خوب می‌داند که معیار سلامت بدنی کودک به کیلو و قد و بالای او نیست پس از اینکه به بچه او بگویید چقدر لاغری و ضعیفی احساس گناه نمی کند!

  مهارت «نه گفتن»

یک مادر آگاه برعکس اطرافیان که به کودک برچسب نادرست خجالتی و غیر اجتماعی بودن می‌زنند، به بچه خود افتخار می‌کند که مهارت «نه گفتن» را به خوبی یاد گرفته است پس از اینکه بچه او به آغوش هرکسی نمی رود، اصلا ناراحت نمی شود!

  پرت کردن وسایل

یک مادر آگاه با مطالعه کافی یاد گرفته است که پرتاب اشیا یک فرایند طبیعی برای فرزند زیر سه سال او است و اینطور است که کودک معنی عمل و عکس العمل را یاد می‌گیرد. پس حساسیت بیجا نشان نمی دهد تا این رفتار گذرا در وجود کودکش نهادینه نشود. بنابراین مادر از اینکه فرزند زیر سه سالش اشیا و وسایل را پرت می‌کند، عصبی نمی شود.

  بچه بغلی

یک مادر آگاه می‌داند که اکثر بچه‌های گروه سنی زیر یک سال و نیم دچار اضطراب جدایی می‌شوند و تا آنقدری که خود بچه تمایل داشته باشد، به نیاز بغل کردن و چسبیدن او پاسخ مثبت می‌دهد و فرزندش را در آغوش می‌گیرد، صرف نظر از اینکه اطرافیان می‌گویند که «بغلش نکن، بغلی می‌شه‌ها»! پس مادر ازاینکه فرزند زیر یک سال و نیمش همش بغل می‌خواهد وبه او می‌چسبد، عصبی نمی‌شود.

  عادت‌های خوب مادران آگاه

1-ایجاد احساس امنیت روانی

یک مادر آگاه هر روز به کودکش می‌گوید که دوستت دارم، منو بابا خیلی خوشحالیم که تو رو داریم.. و روزی چند بار بچه خود را در آغوش می‌کشد.

2-ایجاد حس مسئولیت پذیری

یک مادر آگاه هر روز متناسب با سن و قدرت کودکش مسئولیت‌های کوچک به فرزندش می‌دهد تا هم احساس مفید بودن داشته باشد هم از اینکه توانسته موفقیت‌های هر چند کوچک داشته باشد، اعتماد به نفسش بالا برود.

3-صبوری و مدیریت خشم

یک مادر آگاه نافرمانی و لجبازی فرزندش را که احتمال زیاد به خاطر سنش است، با خشم و فریاد جواب نمی دهد و به اعصاب خودش مسلط است.

4-شفاف سازی انتظارات

یک مادر آگاه با بازی، نمایش و قصه خوانی انتظاراتش را به زبان ساده برای بچه بیان می‌کند و به مغز کم توان کودکش این حق را می‌دهد که برای درک این انتظارات به صبوری، تکرار و تمرین نیاز داشته باشد.

5-هشدارهای آگاهانه

یک مادر آگاه دو نوع هشدار با دو لحن متفاوت می‌دهد: نوع یک: تعیین برناهم بعدی کودک با لحن ملایم مثل اینکه بریم آماده شیم مهمون داره میاد. دو گوشزد کردن رفتار نامناسب کودک با لحن جدی و قاطع.

6-تحسین و پاداش

یک مادر آگاه می‌داند که با تشویق به موقع فرزندش می‌تواند عادت‌های خوب را در وجود بچه نهادینه کند مثل داشتن تابلو درج ستاره برای کودک بالای سه سال.

7-ثبات قدم در قانون و استمرار

یک مادر آگاه یاقانون نمی گذارد یا اگر قانون گذاشت انعطاف و دلسوزی ندارد. مثلا یک روز قانون بگذارد که بچه یک ساعت تلویزیون ببیند بعد روز دیگر که سرش شلوغ است صبح تا شب تلویزیون روشن باشد. این قانون خانه را از بین می‌برد.

8-برقراری نظم و روال روزانه

یک مامان آگاه سعی می‌کند برای برنامه روزمره مثل ساعت خواب، غذا، میان وعده و.. برنامه روزانه و روتین داشته باشد مگر در مواقع سفر یا بیماری.