داتیس خواجه‌ئیان به بیان بنیان نظری موضوع از دید اسلام و همچنین از منظر نظام جمهوری اسلامی پرداخت و انطباق دانشگاه کارآفرین با سند دانشگاه اسلامی را بیان کرد و در انتهای بحث راهکارهایی را که بر اساس مطالعه و تجربه به‌ دست‌آورده بود تشریح و چالش‌های پیش روی موضوع را نیز متذکر شد.

وی گفت: بدون داشتن نظریه هر تلاشی همچون کشتی بدون مقصد است که با هر بادی به هر سویی می‌رود. همچنین نظریه به افراد ذهنیتی می‌دهد که از انحراف در برابر موارد پیش‌بینی‌نشده جلوگیری کنند.

دانشیار گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران درباره جایگاه کارآفرینی در اسلام بیان کرد: اسلام دینی است که بسیار به کارآفرینی و کسب ثروت حلال که از طریق ارزش‌آفرینی حاصل‌ شده باشد، تأکید دارد. اسلام بیش از هر دین دیگری پیروان خود را به کارآفرینی تشویق کرده است و در سند دانشگاه اسلامی نیز به دانشجوی کارآفرین تأکید شده است.

خواجه‌ئیان با بیان این که کارآفرینان یکی از تغذیه‌ کنندگان دانشگاه‌ها هستند،گفت: در کشور ما به‌ جای تشویق کارآفرین در جایگاه سرمایه‌دار، فرد مورد عقوبت مالیاتی و یا سیاستی قرار می‌گیرد و بدون تمایز بین این که او با پول خود ارزش برای جامعه خلق می‌کند یا با سوداگری اخلال ایجاد می‌‌کند یک سیاست‌گذاری تأدیبی برای او اجرا می‌شود. چنین امری بسیاری از تلاش‌های کارآفرین را خشک می‌کند.

وی اظهار کرد: سیاست‌های خصوصی‌سازی بر پایه اصل 44 قانون اساسی نیز یکی دیگر از شواهدی است که نظام اقتصادی کشور ما بر ایجاد ثروت تأکید کرده است. یکی از بخت‌های بلند کشور ما این بوده که در سال 1384 مقام معظم رهبری سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی را ابلاغ و کشور را به‌ سوی یک اقتصاد کارآفرین رهنمون شدند. در پی آن بود که مشخصاً اقداماتی همچون تأسیس دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران صورت گرفت و کارآفرینی به‌ عنوان یک موتور محرکه اقتصاد مورد توجه قرار گرفت.

این استاد دانشگاه بیان کرد: پرورش دانشجویان کارآفرین با درک صحیح اقتصاد و پرورش اسلامی تضمینی برای تحقق سیاست‌های کلان مدنظر مقام معظم رهبری است که انتظار می‌رود در سال‌های پیش رو مسئولان دانشگاه کارآفرین بتوانند در ایجاد اقتصاد کارآفرین اسلامی اثرگذار باشند. با این‌ حال برای دانشگاه کارآفرین هنوز نیازمند الگوهای مناسب‌تری هستیم.

وی ادامه داد: دانشگاه کارآفرین به‌ سوی مشکلاتی از جامعه حرکت می‌ کند که پرداختن به آن برای شرکت‌ها و سازمان‌های خصوصی و دولتی صرفه ندارد ولی دانشگاه می‌تواند با پرداختن به آن، شکل کارآمدی به ارائه ارزش بپردازد و در کنار آن از بهره علمی ناشی از مستندسازی آن‌ هم سود ببرد.

این استاد دانشگاه گفت: بخشی از مشکلات در مسیر دانشگاه کارآفرین در ذهنیت خود ما دانشگاهیان است که هنوز معتقد به دریافت بودجه از دولت هستیم و تلاش‌هایی که برای کسب درآمد توسط دانشگاه می‌شود را نکوهش می‌کنیم؛ بنابراین ابتدا باید ذهنیت کارآفرین ایجاد شود تا بعد دانشگاه کارآفرین داشته باشیم. ما از مکتبی برمی‌خیزیم که دنیا را مسیر آخرت می‌داند و همواره دارایی را که در راستای آسایش خلق و جامعه خرج شود ستایش کرده است.