چرا سفر میرویم؟
یکصد و هفتاد و پنجمین جلسه گروه سلامت معنوی اسلامی فرهنگستان علوم پزشکی با حضور محمدحسین ایمانیخوشخو رئیس پارک ملی علوم و فناوریهای نرم و صنایع فرهنگی، ابوالقاسمی رئیس گروه سلامت معنوی فرهنگستان، محققی معاون علمی فرهنگستان، کلانتر معتمدی دبیر فرهنگستان و جمعی از متخصصان علوم پزشکی، پیراپزشکی و سایر علوم مرتبط تشکیل شد که در آن به موضوع جایگاه گردشگری و معنویت در سلامت معنوی انسان پرداخته شد.
محمدحسین ایمانیخوشخو با تأکید بر جایگاه ارزشمند سفر در زندگی انسان، معنویت را یکی از رویکردهای جدید و مورد توجه مطالعات گردشگری دانست و گفت: سفر در معنای لغوی به مفهوم «آشکار شدن و پرده برداشتن»، یکی از رفتارهای تحسین شده انسانی است که آدمی را به سوی کمال، بهتر شدن، آرامش، استراحت و تجدید قوا سوق میدهد.
وی یادآور شد: گردشگری یک جابهجایی فیزیکی است که انسان از مبدأ خویش به سوی یک مقصد حرکت میکند و سپس به مبدأ بازمیگردد. این حرکت فلسفهای عظیم در ماهیت و فطرت انسانی دارد که با کسب تجربه همراه است.
ایمانیخوشخو با اشاره به رویکرد معنوی در مطالعات گردشگری بیان کرد: رویکرد معنوی به گردشگری، از ماهیت معنوی و روحانی انسان بهعنوان گردشگر گرفته شده است. اصل وجود انسان معنوی است و سفر بیش از آنکه برای کسب لذتهای مادی صورت پذیرد، اقدامی برای فرار از زندگی روزمره جامعه امروزی و بازیابی انرژی است، مفهومی که کاملا معنوی است. از اینرو همه آنچه در جهان هستی، جامعه انسانی و درون خود گردشگر به مفهوم غیرمادی اشاره دارد، در زمره معنویت قرار میگیرد. بنابراین میتوان چنین استدلال کرد که سفر به خودی خود مقولهای معنوی است، همانگونه که آیات و روایات اسلامی به سفر کردن تاکید کردهاند.
این محقق و استاد دانشگاه با اعتقاد بر اینکه معنویت را میتوان در تمامی زوایای گردشگری درک کرد، این رویکرد را بستری برای تحقق سلامت معنوی انسانی دانست و تأکید کرد: سلامت معنوی انسان به عنوان مهمترین بعد سلامتی مطرح میشود که نیازمند انجام اقدامات آگاهانه است، بنابراین سفر که پیوند انسان با تاریخ، فرهنگ و طبیعت است، گردشگر را به فکر وامیدارد، مدتی از زمان استراحت را برایش فراهم میکند و پیوندی میان خویش و جهان و خالق هستی مییابد. دریافت و ادراک این پیوند زمینه حرکت به سوی سلامت معنوی را فراهم میکند که بسی جای تأمل دارد.
ایمانیخوشخو با اشاره به نظریه گردشگری و معنویت که تاکنون سه همایش بینالمللی با حضور پژوهشگران برجسته خارجی و داخلی در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شده است، اظهار کرد: تئوری گردشگری و معنویت بازنمای گردشگری در جایگاه اصلی خویش است، آن جایگاهی که مسیر حرکت به سمت ارزشها، پخته شدن، معناجویی، یافتن و کشف کردن را فراهم میکند. چه بسا تحقق این امر، سلامت معنوی انسانی را به همراه خواهد داشت.