تقریباً 30 درصد از عموم مردم اختلال در خواب را تجربه کرده‌اند، درحالی که بیش از 10 درصد از مردم هم اختلال خواب و هم اختلال عملکرد روزانه را تجربه کرده‌اند. همه این موارد منجر به کاهش کیفیت خواب می‌شود که می‌تواند اثرات سوء بر وضعیت سلامتی افراد داشته و خطر بروز بیماری‌های قلبی- عروقی و سکته، استرس و اظطراب و مرگ‌ومیر را افزایش دهد. کیفیت خواب نقش مهمی در توسعه سلامتی داشته و محققین در طول دهه قبل عنوان کرده‌اند که کاهش کیفیت خواب می‌تواند اثرات قوی بر مشکلات بالینی ازجمله بیماری‌های قلبی- عروقی و سرطان و همچنین افزایش اختلالات روانی بگذارد.

ارتباط سن و بی‌خوابی به‌گونه‌ای است که افراد مسن برای به خواب رفتن به زمان بیشتری نیاز دارند، دفعات بیدار شدن آن‌ها بیشتر است و درمجموع کیفیت خواب پایین‌تری دارند. افزایش سطوح بیماری‌های قلبی- عروقی، سندروم متابولیک و دیابت نوع دو از مشکلات شایع در سالمندانی است که دارای کیفیت خواب پایینی هستند. سبک زندگی کم‌تحرک افراد مسن که با افزایش سن همراه است، در کاهش سلامت این گروه سنی مؤثر بوده و محققین عنوان می‌کنند که حفظ عملکرد بدنی بالا یکی از عوامل اصلی سلامتی در دوران پیری است. درنتیجه از تمرین و فعالیت بدنی به‌عنوان راهکار غیر دارویی برای بهبود کیفیت و کمیت خواب نام برده شده است.

تمرینات مقاومتی بیشترین تأثیر را بر کیفیت خواب داشته و زمانی که این تمرینات با تمرینات هوازی همراه بودند، اثرات آن‌ها کاهش می‌یابد. بسیاری از یافته‌ها نشان می‌دهد مشارکت در فعالیت بدنی اثرات مثبتی بر کیفیت خواب افراد میان‌سال و مسن دارد.

  نتیجه‌گیری:

این مطالعه به تأثیر تمرین استقامتی بر کیفیت خواب سالمندان پرداخته. نتایج بررسی‌ها نشان داد که تمرینات استقامتی با شدت متوسط اثرات مطلوبی بر سالمندان داشته؛ به‌گونه‌ای که می‌تواند به‌طور معناداری کیفیت خواب سالمندان را بهبود دهد. طول دوره 12 هفته‌ای و با تکرار سه جلسه در هفته بیشترین تأثیر را در کیفیت خواب سالمندان نشان داد.

 برشی از مقاله «تأثیر تمرینات استقامتی بر کیفیت خواب سالمندان»

سروش اسکندرلو

دانشجوی مدیریت بازاریابی ورزشی از دانشگاه شهید بهشتی