صاحب امتیاز روزنامه سپهرغرب گفت: ما با رفتن مرحوم کاشی، ضربه بزرگی خوردیم که نمی‌توان جای آن را با هیچ چیزی پُر کرد. سعی کردیم در این سال‌ها با همدلی و همکاری، پرچم سپهرغرب را با کمک تک‌تک بچه‌های روزنامه بالا نگه داریم، همان چیزی که خواسته «مهدی کاشی» بود.

مسعود جواندل به‌عنوان یکی از دوستان چندین‌ساله مرحوم مهدی کاشی در سالگرد آن مرحوم بیان کرد: برای مهدی، بعد از خانواده‌اش اولویت بعدی روزنامه و مجموعه سپهرغرب بود و همه تلاش و انرژی‌اش را برای مجموعه می‌گذاشت. او نشان داد که صنعت روزنامه‌نگاری جزء مشاغل جدیدی است که می‌توان با خلاقیت در مسیرش پیش رفت و باید از شکل سنتی آن را بیرون آورد.

وی ابراز کرد: مرحوم کاشی دارای ذهنی بسیار خلاق و مبتکر و با نبوغ بود. فردی را مثل وی ندیده‌ام که بتواند آن‌قدر خلاقیت، ابتکار و توانایی‌های بالا داشته باشد.

صاحب امتیاز روزنامه سپهرغرب اذعان کرد: صفت شجاعت اصلی‌ترین صفت وی بود و با وجود سن و سال کمی که داشت، اما کارهای بزرگی انجام داد.

مدیرمسئول روزنامه سپهرغرب نیز گفت: به یقین وجه تمایز شهروندانی همچون مهدی کاشی با سایر شهرنشینان در همین واژه‌ها و توصیفات است؛ کسانی که دغدغه و نگرانی غیر خود را را نیز دارند و بسترسازی برای پرورش و تربیت انسان‌های فرهیخته را در اولویت زندگی دنیایی خود قرار می‌دهند.

سیدحسن قشمی ابراز کرد: بزرگ‌ترین سرمایه مرحوم کاشی در عنفوان جوانی همان برخورداری وی از روحیه خطرپذیری، نوآوری و خلاقیت بود که موجبات جذب وی را به روزنامه هگمتانه (ارگان رسمی شهرداری همدان)، فراهم کرد و مهدی کاشی رسماً وارد جامعه رسانه‌ای استان شده و از همان‌جا به‌عنوان عضوی اثرگذار و آینده‌نگر شناخته شد.

وی اذعان کرد: مرحوم کاشی برای ما تنها یک دوست یا همکار و یا یک شهروند عادی و معمولی نبوده و نیست، بلکه وی جزء آن‌دسته از کسانی است که اگر دغدغه توسعه و پیشرفت را برای کشور و جامعه خود داشت، به همان اندازه خریدار خطرات، هزینه‌ها، ناملایمات و کاستی‌ها بود؛ فردی بود که در برابر مشکلات یا راهی می‌یافت و یا راهی می‌ساخت.

قشمی افزود: وجه تمایز فردی چون مهدی کاشی در همین‌جا بود که در برابر مقاومت‌ها، ایستاده بود و نیز در برابر کارشکنی‌ها، همچنین خطرپذیر بود در برابر محافظه‌کاری‌ها؛ روحش شاد.

مدیر تحریریه روزنامه سپهرغرب نیز مطرح کرد: مرحوم کاشی فردی «متعهد»، «متدین»، «آزاده» و «اهل رعایت حق‌الناس» بود.

حسین صادقیان گفت: ایجاد ساختاری برای روزنامه سپهرغرب در سطح استان و منطقه و سایر قالب‌های اقماری را توسط وی شاهد بودیم که با موفقیت همراه شد.

صادقیان ابراز کرد: فقدان مرحوم مهدی کاشی موجب اتفاقاتی در طول این سال‌ها شد، چراکه وی فردی خلاق، مبتکر و دارای ارتباط با مسئولین بود و همین امر و مجالست با آن‌ها موجب می‌شد تا سوژه‌هایی به روزنامه وارد شود و مورد پردازش قرار گیرد که البته در نبود ایشان همکاران به‌ویژه خانم پوروهابی به‌عنوان سردبیر سعی کردند این مسیر را ادامه داده و به سرانجام برسانند.

وی اذعان کرد: ویژگی دیگرش «آزادگی» وی بود. آزادی خالصی داشت؛ به‌نوعی‌که خیلی از مواقع مطالبی را می‌شد در تیتر و موضوعی مطرح کرد که ظاهراً همراه با گشایش اقتصادی باشد، اما ایشان به سبب تدین، آزادگی و حریتی که داشت، تمکین نمی‌کرد؛ این موضوع درحالی است که همه رسانه‌ها به‌ویژه روزنامه‌ها با مشکلات مالی و سختی کار ازنظر اقتصادی مواجه هستند.

مدیر تحریریه روزنامه سپهرغرب اظهار کرد: وی همواره مراقب بود تا حق مخاطب و طرف مقابلش ضایع نشود و در بحث حقوق همکاران نیز همواره پیگیر بود و جزء رسانه‌های مکتوبی بوده و هستیم که تا جایی که توانسته‌ایم، به این موضوع توجه کرده‌ایم.

یکی از دوستان قدیمی مرحوم کاشی و از همکاران او نیز به جمله‌ای اشاره کرد که همواره تکیه‌کلام مرحوم کاشی محسوب می‌شده: «نگذاریم پرچمی که بلند کرده‌ایم، بیفتد».

فرشید گل‌محمدی گفت: مهم‌ترین ویژگی شخصیتی که بخواهم از مهدی کاشی بگویم، این است که آدمی «بلند‌نظر» بود و همیشه دوست داشت بهترین و خاص‌ترین کارها را انجام دهد. در مدتی که در مجموعه هگمتانه بود، به اعتراف همه دوستانی که در آنجا بودند، دغدغه مالی مجموعه نسبت به روزهای دیگر کمتر بود و آورده‌ای که سازمان آگهی‌ها برای روزنامه داشت، شرایط بهتری را نشان می‌داد.

گل‌محمدی افزود: به طبع وقتی که رونق اقتصادی روزنامه خیلی خوب باشد، می‌توان کارهای بهتری را هم انجام داد. آقای کاشی از زمانی که صفر تا صد در آن‌جا بود، به بهترین شکل توانست با وجود همه مسائل و مشکلات، کارها را خوب مدیریت کند و آورده مناسبی برای روزنامه داشته باشد.

وی ابراز کرد: گستره فعالیت آقای کاشی با بلندنظری و همتی که داشت، باعث شد به سمتی سوق پیدا کند که بتواند هفته‌نامه مُرده‌ای به نام سپهرغرب را با بدهی‌هایش به‌صورت روزچاپ تبدیل کند و بدهی‌های سابق را هم تسویه کند و با کاری بزرگ و جهادی، تعداد روزنامه‌های همدان را به سه مورد رساند.

این مرد رسانه‌ای اذعان کرد: او توانست بدون هیچ‌گونه حمایتی از جایی یا اتفاقات مرسومی که در رسانه‌ها هست، پیش برود و این کار را به انجام برساند و روزنامه‌ای را با گستره غرب کشور پیش ببرد و در دورانی که آقای کاشی بود، با مسئولین و مدیران این استان‌ها گفت‌و‌گوهایی صورت گرفت و این استان‌های زیر پوشش نیز توانستند در زمینه‌های مطبوعاتی مطرح شوند.

صفحه‏‌آرای روزنامه سپهرغرب نیز گفت: مطمئناً ما بیشتر از قبل انگیزه داریم، چون باید سپهرغرب به جایی که شایستگی آن را دارد، برسد و مرحوم کاشی برای همه تلاش‌هایی که در این رسانه انجام داده، از همه ما راضی باشد؛ ما رسالت آقای کاشی را ادامه خواهیم داد.

فاطمه قاسمی افزود: بدون اغراق مرحوم کاشی بعد از پدر و مادرم بزرگ‌ترین حامی من در زندگی بوده؛ از روزی که من وارد این مجموعه شدم، به حدی صبوری کرد و در خستگی‌ها و شکست‌ها امید و آرامش داد، تا به این مرحله که درحال حاضر در آن قرار دارم، رسیدم. من همه‌چیز را مدیون اعتماد آقای کاشی هستم.

وی ابراز کرد: از آغاز کار در سپهرغرب همیشه به نیروهای خود انگیزه می‌داد و اگر کاری را بلد نبودیم، نه‌تنها با صبر و آرامش آن را به ما یاد می‌داد که واقعاً راهنمای بزرگی بود.

قاسمی اظهار کرد: تلاش آن مرحوم همیشه این بود که یک محیط دوستانه و سالم در دفتر حاکم شود و در بیشتر موارد با ما مشورت می‌کرد، همین هم باعث شده بود روزنامه را از آنِ خود بدانیم و نگرانش باشیم.

صفحه‏‌آرای روزنامه سپهرغرب اذعان کرد: روزنامه سپهرغرب با تلاش همه بزرگ شد و ما به‌خاطر آقای کاشی هیچ‌وقت دست از تلاش نمی‌کشیم؛ همه ما مطمئن هستیم هنوز هم آقای کاشی در جمع ما حضور دارد و انگیزه می‌دهد.

مدیر بازرگانی و سایت روزنامه سپهرغرب نیز گفت: کارهای زیادی را آغاز کرده بودیم که متأسفانه به‏‌علت درگذشت ناگهانی او، ناتمام ماند؛ اما مسلماً با همکاری همه دوستان در این مجموعه، آن کارها را ادامه خواهیم داد.

نگین موسیوند با اشاره به سابقه همکاری خود با مرحوم مهدی کاشی و سختی‌هایی که در طول این سال‌ها برای روزچاپ شدن روزنامه انجام شده، بیان کرد: مرحوم کاشی خیلی با انگیزه بود و از همه ایده‌هایی که اطرافیان به او می‌دادند، استقبال می‌کرد.

موسیوند اظهار کرد: از آنجایی که می‌دانست من خیلی به فناوری علاقه‌مند هستم و در این حیطه فعالیت می‌کنم، همه ایده‌های این حوزه را با من هماهنگ می‌کرد.

وی افزود: با وجود تمام سخت‌گیری‌ها و جدیتی که در انجام کار داشت، روزهای بسیار خوبی را در کنار هم گذراندیم و مانند یک خانواده بودیم. هروقت مشکلی پیش می‌آمد، تمام سعی خود را می‌کرد تا مشکلات را به‌خوبی پشت سر بگذاریم. امیدوارم خداوند روح او را شاد کند و به خانواده‌اش صبر دهد.

مسئول اداره روابط عمومی روزنامه سپهرغرب نیز بیان کرد: مرحوم کاشی «مرد گمنام رسانه» بود و هیچ‌وقت دلش نمی‌خواست در کارهایی که انجام می‌دهد، نام یا سِمتی از او مطرح باشد.

فهیمه الماسی با ابراز ناراحتی و تأسف از فقدان مهدی کاشی در مجموعه سپهرغرب، گفت: آشنایی من با مرحوم کاشی به جهت نسبت فامیلی، به دوران کودکی بازمی‌گردد و آنچه که از همان زمان در او مشهود و زبانزد همه بود، قدرت نبوغ و خلاقیتش بود؛ در تمام این سال‌ها همیشه مثل یک راهنما در کنار ما بود و من خیلی چیزها از مهدی کاشی آموختم.

الماسی افزود: مهدی کاشی مرد عمل بود و نه ادعا و حرف؛ کار کردن با او سخت، اما لذت‌بخش و شیرین بود. گاهی اوقات از حجم و فشار کار خسته می‌شدیم، اما وقتی به نتیجه فکر می‌کردیم، اشتیاقمان برای اتمام کار بیشتر می‌شد.

وی ابراز کرد: روزی که مرحوم کاشی ایده انجمن صنفی مدیران رسانه را مطرح کرد، چشمانش از آینده روشن می‌درخشید. واقعاً شب و روز را یکی کردیم تا این اتفاق در استان رخ دهد، با توجه به اینکه من کارهای گرفتن مجوز را پیگیری می‌کردم، زمانی که مجوز انجمن را به دستش دادم، برق خوشحالی را در چشمانش دیدم و تمام خستگی‌هایم رفع شد.

یکی از خبرنگاران روزنامه سپهرغرب نیز گفت: به قول فرهیخته‌ای اعتبار آدم‌ها به بودنشان نیست، به دلهره‌ای است که بعد از نبودنشان احساس می‌شود و نبود آقای کاشی خانواده سپهر، خلأ بزرگی ایجاد کرد که هیچگاه جبران نمی‌شود؛ اما ما همه خواهران و برادران او با تمام توان چراغ سپهر را روشن نگه می‌داریم و سپهرغرب را به قله‌ای که او برای تمام مراحلش برنامه‌ریزی کرده بود، می‌رسانیم.

طاهره ترابی‌مهوش افزود: انگار هرچه هم مى‌پذیرى مرگ حقیقت بوده و همه‌جا هست، باز به سمتی حرکت می‌کند و بر بامی فرود می‌آید که شوکه‌ات کند.

وی ابراز کرد: بی‌اراده خدا برگی از درخت نمی‌افتد و گویا مشیت پروردگار در رفتن مهدی کاشی بوده است، روحش شاد.

دیگر خبرنگار روزنامه سپهرغرب نیز گفت: با گذشت چندسال ما باز می‌گویم ما یکى از روزنامه‌نگاران جوان و درجه یک خود را از دست دادیم. این مصیبت را به خودم، همکارانم و خانواده‌ مرحوم کاشی، تسلیت مى‌گویم؛ روحت شاد آقای مهدی کاشی ِامام حسینی؛ سنگ صبور سپهرغرب.

سمیرا گمار ابراز کرد: ما از تو کلی خاطره داریم آقای قائم‌مقام و تا وقتی زنده‌ایم و توی این تحریریه قلم می‌زنیم، خاطراتت به دلمان چنگ خواهد زد.

وی افزود: دارم به این فکر می‌کنم که حتماً آخرین خواسته‌ات را که اضافه شدن چهار صفحه به روزنامه بود را با قوت ادامه ‌دهم؛ نگرانی‌هایت را می‌دانم، اما یادم نمی‌رود که بدقولی کردی و رفیق نیمه‌راه این کار جدید شدی.

خبرنگار بخش ادبی و ویراستار روزنامه سپهرغرب نیز گفت: جدیتی در مرحوم کاشی بود که به وی ابهت می‌داد و من به‌شخصه خیلی دل هم‌صحبت شدن با ایشان را نداشتم؛ اما خودشان یک روز صدایم زدند تا در رابطه با کارهای روزنامه با یکدیگر حرف بزنیم.

فاطمه فراقیان افزود: آخرین خاطره‌ام از مرحوم مهدی کاشی همین مصاحبه دوستانه و بی‌تکلفی است که عرض کردم.

وی ابراز کرد: آقای کاشی آن روز به من گفت قدر کار بادقت و دلسوزانه‌ات را می‌دانم و درنظر دارم؛ از آن ساعت به بعد موجی از امید در دلم داشتم که متأسفانه با پر کشیدن یکباره‌ و زودهنگامش، من و همکارانم بسیار اندوهگین شدیم، خدایش بیامرزد.