زیباسازی و خلق آثار از درختان خشک‌شده ایده زیبا که با هزینه بسیار کم، روح و هنر را در خیابان‌های شهر زنده می‌کند.
پیکرتراشی گذشته‌ای به درازای تاریخ دارد، شواهدی که از تراشیدن و فرم دادن اشیا از دوران غارنشینی به‌دست‌آمده است، قدمت این هنر را نشان می‌دهد.
در ایران باستان نخستین پیکره‌ها بر مبنای اعتقاد بنیادین به باروری و پرستش طبیعت، به‌طور نمونه‌های کوچک زنان باردار و جانوران نمود یافت. این پیکره‌ها از گل رس ساخته می‌شد.
پیکرتراشی در عصر حاضر به علت پیشرفت علم و فناوری و پدیدار شدن جوامع صنعتی دگرگونی زیادی پیدا کرد و از یک هنر صرف و تفننی با صنعت عجین شده و به سایر رشته‌هایی مثل دکوراسیون و معماری در آمد و در پیکرتراشی نوین عناصری مانند چوب، آهن، حلبی، طلا، جواهر، شیشه، نخ، پارچه و سایر موارد بکار می‌رود و هنرمندان با نگاه ظریف خود پیکر بی‌جان این اجسام را روح زیبایی می‌بخشند.
هنرمندان هرکدام روایتی دارند و در پشت اشیائی که تولید کرده‌اند، گوشه‌های پیدا و پنهانی شکل گرفته که خوانش آن مستلزم بررسی همه‌جانبه و جامعی است.
تیمور ایوبی پیکرتراش و هنرمند 41 ساله اهل سنندج یکی از هنرمندان خوش‌ذوق و مبتکر است که این روزها در حال جان بخشیدن دوباره به درختان خشک خیابان‌های سطح شهر سنندج است.
ایوبی، مردی اهل هنر که قریب به 20 سال از زندگی خود را با هنر و هنرنمایی گره زده است.
در کنار مجسمه‌سازی، طراحی و نقاشی می‌کند، می‌گوید: بیش از 15 سال است که مشغول کار روی چوب هستم، مجسمه‌ می‌سازم هرچه به ذهنم خطور کند روی کاغذ طراحی می‌کنم و بر پیکر بی‌جان چوب جان می‌دهم.
شروع پیکرتراشی
هنر پیکرتراشی را تقریباً 20 سال پیش با تلمذ در خدمت استاد ضیاءالدینی شروع کردم و توانسته‌ام در سطح کشور بیش از 12 بار در جشنواره‌های متعدد کسب عنوان بکنم.
نخستین اثری که خلق کردم مربوط به 20 سال پیش است اثری که با گذشت دو دهه همچنان به یادگار گذاشته‌ام این کار روی کنده درخت سنجد اجرا شده است و خانواده‌ای شامل پدر، مادر و فرزندان را به تصویر کشیده است.
در طول این سال‌ها روی مواد اولیه‌های مختلف کار کرده‌ام آثاری که نمونه‌های آن در سطح شهر سنندج وجود دارد اما معتقدم چون چوب خودش جان‌دار است و کار روی آن راحت‌تر است.
درختان حتی بعد از مرگ هنوز در وجودش جان باقیمانده‌ای دارند که اگر خوب روی آن کار شود قطعاً حیات دوباره خودش را نشان می‌دهد.
با همین دیدگاه برای اینکه درختان خشک شده سطح شهر جان دوباره بگیرند و از قطع کردن آن‌ها جلوگیری شود ایده پیکرتراشی روی درختان خشک سطح شهر را به‌طور خودجوش در سنندج کلید زدم و خوشبختانه با حمایت شهرداری سنندج کار را در قالب پروژه گسترده دنبال کردم.
در مجموع 40 درخت خشک و قطور سطح شهر که قابلیت تبدیل شدن به مجسمه را دارند شناسایی شده است، ایده‌های مختلفی از جمله نمادهای سنندج شهر خلاق موسیقی جهان و سنندج پایتخت کتاب را روی این درختان اجرا خواهم کرد کار از چند ماه پیش شروع کرده‌ام.
این آثار را با سفارش شهرداری اما با ایده خودم و با الهام گرفتن از ویژگی‌های شهر سنندج خلق و سعی می‌کنم در خلق آثارم تاریخ، مفاخر و مشخصه‌های زادگاهم را به تصویر بکشم.
نخستین کار پیکرتراشی روی درختان بی‌جان را در خیابان معراج سنندج اجرا کردم که دو دست گره خورده به نشانه وحدت است و مورد استقبال قرار گرفت. روح زندگی در کارم وجود دارد حتی تک‌تک سلول‌های مرده درخت با من حرف می‌زنند وقتی اثری را بر پیکر آن می‌بینیم.
پیشینه هنر در خانواده ندارم
هیچ کس در خانواده‌ام فعالیت هنرمند نبوده است و زمانی که فعالیت هنری را شروع کردم با مخالفت‌های شدیدی از سوی آن‌ها مواجه شدم چون می‌دیدند که جو هنری در سنندج ضعیف و به احتمال زیادی در آینده در زمینه امرار معاش با مشکل مواجه شوم ولی به واسطه انگیزه و علاقه جدی که داشتم پی همه سختی‌ها را به تن مالیدم و فعالیتم را در این حوزه شروع کردم.
از شروع تا کسب عنوان
تاکنون 13 عنوان برتر کشوری را به‌دست آورده‌ام و یکی از آثارم در موزه لوزان سوئیس به نمایش گذاشته شده است. این اثر در سال 2012 در رقابت هنر ورزش و المپیک در المپیک لندن به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد و همانطور که گفته شد در مرکز آکادمی بین‌المللی المپیک واقع در شهر لوزان سوئیس نگهداری می‌شود.
نخستین نمایشگاه حجم و نقاشی را سال 76 در فرهنگسرای ارس‌باران تهران برپا کردم و نمایشگاه انفرادی را در سال 78 در سنندج و نمایشگاه گروهی‌ام هم در کشور فرانسه و سوئیس در مرکز آکادمیک لوزان بود ضمن اینکه در نمایشگاه برگزیده‌های کشور در نگارخانه ارشاد هم حضور داشتم.
 از یادگیری تا آموزش
هرآنچه یادگرفته‌ام و امروز اجرا می‌کنم به واسطه تلمذ در خدمت استاد ضیاءالدینی است، وظیفه خود می‌دانم تا زکات هنری را که فرا گرفته‌ام پرداخت کنم چند سال پیش آموزش به علاقه‌مندان را به‌طور مستقیم در سطح شهر انجام می‌دادم اما بعد از شیوع کرونا کار آموزش را در فضای مجازی دنبال کردم و افراد زیادی را آموزش داده‌ام.
 سخنی با مردم
مردم شهر سنندج هنردوست و هنرپرور و لایق بهترین و زیباترین جلوه‌های بصری هستند، از مردم انتظار دارم که در نگهداری و حفظ آثار تلاش کنند و خود را صاحب آن بدانند.
برای داشتن شهری زیبا همه باید تلاش کنیم در هر جایگاهی که هستیم وظیفه خود را به نحو احسن در قبال هنر و هنرمندان انجام دهیم تا شهرمان را به یک آرمان شهر تبدیل کنیم.
هنر روح انسان را جلا می‌بخشد اگر می‌خواهیم شهری با داشتن شاخص‌های جهانی داشته باشیم باید همه تلاش کنیم و در این راستا وظایفی را که به عهده داریم انجام دهیم.
خشونت رفتاری زمانی زدوده می‌شود که جامعه با هنر همگام شود؛ هدف من از ساخت چنین مجسمه‌هایی ایجاد آرامش در بین مردم و جلب توجه آن‌ها به آثار هنری است.