به گزارش نیواطلس، وصله‌های حاوی ریز سوزن برای انتقال بدون درد دارو به بدن و ردیابی مواد شیمیایی در جریان خون بیماران به کار می‌رود.
وصله مذکور به طور معمول پلیمرهای کوچک مربع شکلی هستند که زیر آنها انبوهی از سوزن‌های کوچک وجود دارد. هنگامیکه این سوزن‌ها به پوست فشرده می‌شوند، فقط وارد لایه رویی پوست می‌شوند که در آن هیچ عصبی وجود ندارد.
در مرحله بعد آنها با مایعی که بین پوست و سلول‌ها قرار دارد، تماس برقرار می‌کنند. با توجه به هدف مورد نظر وصله، سوزن‌ها بار دارویی در مایع آزاد می‌کنند یا سطح مواد شیمیایی موجود در آن ( که معمول نشان دهنده سطح آنها در خون است) را ردیابی می‌کنند.
اما وصله ای که شیخی و همکارانش توسعه داده اند کمی متفاوت است. این ابزار حاوی سوزن‌های زیستی و زیست تجزیه پذیر است که از متاکریلویل ژلاتین همراه نانوپلاکت‌های سیلیکات ساخته شده است. ماده دوم دارای ویژگی‌های همواستاتیک است و به عبارت دیگر از خونریزی رگ‌ها جلوگیری و به انعقاد خون کمک می‌کند.
هنگامیکه وصله مذکور به طور مستقیم روی یک زخم به کار می‌رود، ریز سوزن‌ها سطحی که در آن نانوپلاکت‌ها با خون تماس می‌یابند را گسترش می‌دهند و به این ترتیب میزان تاثیرگذاری آنها نیز افزایش می‌یابد. علاوه بر آن سوزن‌ها با ایجاد در هم تنیدگی با سطح پوست اطراف زخم به بهبود آن کمک می‌کنند.
شیخی در این باره می‌گوید: در آزمایش‌ها وصله ریز سوزن مهندسی شده میزان لخته شدن خون را از 11.5 به 1.3 دقیقه کاهش داد. همچنین این وصله خونریزی کبد موش را تا90 درصد کاهش داد. کاهش 10 دقیقه ای زمان لخته شدن فاصله بین مرگ و زندگی است.
شیخی و همکارانش امیدوارند پس از انجام تحقیق و آزمایش‌های بالینی وصله مذکور مانند بانداژهای چسبی معمول، به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد.