فیلم اول هر کارگردانی مهم ترین اثر سینمایی خالقش محسوب می‌شود و در سینمای امروز که در حال پوست انداختن است، استعداد‌های تازه ای در حال شکوفا شدن و شکل گرفتن هستند. این که فیلمساز بتواند واقعیت موجود در جامعه اش را روایت کند و دوربینش را در جای درست قرار دهد یک دستاورد مهم تلقی می‌شود.
در روزهایی که سینما جانی ندارد، می‌شود هنوز به سراغ اتفاق‌های بِکر و دست نخورده ای رفت که بشود از آن‌ها به عنوان یک اثر مطلوب و خوش ساخت سینمایی یاد کرد که مخاطب با آن همذات پنداری کند و در موقعیت تصویرسازی کند.
حسین میرزامحمدی فیلمساز جوانی است که در نخستین گام و اولین فیلمش به سراغ موضوع ملتهبی رفته است که از دل جامعه اش بیرون می‌آید. اول مرد فیلم، شاخصه‌های یک قهرمان را ندارد اما تلاش می‌کند که عیسی فرهمند قصه اش، شبیه یک قهرمان تمام عیار باشد که نسبت به دغدغه‌های اجتماعی پیرامونش متعهد باشد و تا ته خط برود.
«کت چرمی» به لحاظ فیلمنامه و منطق روایی ضعف‌هایی دارد اما موضوع ملتهب و جسورانه ای که دستمایه قرار داده است در نحوه روایت جهان کارگردان، به درستی پیش می‌رود و چفت و بست‌ها روی کاغد به خوبی شکل گرفته و برای یک فیلمساز اول، یک قدم مثبت محسوب می‌شود.
جواد عزتی هرچند طراحی گریم اش با کاراکتر همخوانی ندارد، اما سعی کرده است که بازی تازه ای ارائه کند تا فرق سبک بازیگری اش را در اینجا؛ متفاوت جلوه دهد و تا حدودی هم توانسته این تغییرات را ایجاد کند اما در مقابل عزتی، پانته آ پناهی‌ها هم با حضوری کوتاه، قدرت بازیگری اش را به رخ می‌کشد و کارگردان اول این فیلم به اندازه و درست از ظرفیت بازیگری اش بهره می‌برد تا شخصیت اش شکل بگیرد.
«کت چرمی» در بحث فنی و تکنیکال هم از طراحان فنی بهره گرفته است. آرمان فیاض در مقام مدیر فیلمبرداری این اثر که سیمرغی سال گذشته محسوب می‌شود، در خلق قاب بندی اش که منحصر به خود او است، لحن تازه ای را برای یک فیلم با مضمون اجتماعی انتخاب کرده است که در آرامش و بدون اضافه کاری و هیاهوی بیهوده کارش را انجام داده و ماحصل آن با کیفیت بوده است.
موسیقی سخاوت دوست هم در این اثر قابل تامل است و در خدمت اثر شکل گرفته است و همانند یک شخصیت عمل می‌کند و در نهایت ترکیب بازیگران تازه اش که کمتر از آن‌ها در سینما تماشا کردیم یک برگ برنده است، امین میری، بهزاد خلج که ذات تئاتری دارند، حضوری به اندازه و تاثیرگذار در روند روایت قصه دارند.
«کت چرمی» شاید فیلم اول شگفت‌انگیزی نباشد اما در حد و استانداردهای یک فیلمساز اول، فیلم اجتماعی مهم محسوب می‌شود.