«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت‌جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌‌بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.
عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.
حالا می‌خواهیم هرروز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد به آن‌همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت. برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه درنظر آید.
تبرک لحظاتمان با شهید احمد ظفری:
و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل‌الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
ستایش پروردگار جهانیان که ما را در این راه هدایت کرده و این راه را من قبول کردم.
با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامى ایران و مردم شهیدپرور و قهرمان که اسلام راستین را در این زمان پیاده می‌کنند.
شهادت یک شجاعت و فتوت و مردانگى و تجلى وحدت است، اگر امام نبود، انقلاب ما به اینجا نمی‌رسید و در اثر هدایت و تدبیر او بود که انقلاب اسلامى ما دوران شکوفائى خود را طى کرد.