حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی درباره نقش امام حسین (ع) در زندگی ما گفت: همه چیز ما از امام حسین (ع) است. مرحوم آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی بعد از اذان و اقامه، اسلام علیک یا اباعبدالله را می‌گفت و بعد نماز را شروع می‌کرد. آن زمان فردی از او پرسید، که آیا سلام گفتن شما روایت و حدیث دارد؟ ایشان فرمود: نه روایت و حدیث ندارد، اما این نمازی که من می‌خوانم، به برکت ابی عبدالله است.
وی ادامه داد: یکی از مداحان جلوی یکی از بزرگان به شعر خواندن پرداخت و گفت:‌ای خاک کربلای تو مُهرِ نماز من، این مهر را به ملک سلیمان نمی‌دهم. آن آقا خیلی گریه کرد، بعد مداح را صدا زد و گفت: بگو‌ای خاک کربلای تو، اصل نماز من. اگر حسین (ع) نبود، این نماز نمی‌ماند. به همین دلیل ابی عبدالله متعلق به همه فرقه‌های متدین و دیندار است.
استاد حوزه علمیه قم افزود: این حرف را من نمی‌زنم. آنتوان بارا، اسلام پژوه مسیحی که هفت سفر به کربلا آمده و یک سفر در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده، دو کتاب درباره عاشورا نوشته است. یک کتاب او «حسین در اندیشه مسیحیت» است. کتاب دیگری هم درباره حضرت زینب (س) دارد، که قابل توجه است. آنتوان بارا مسیحی در کتاب «حسین در اندیشه مسیحیت» نوشته است که شیعیان ابی عبدالله را مصادره نکنید. حسین متعلق به همه آزادگان عالم است.
به گفته وی، آقای ادریس الحسینی که اهل مغرب است و شیعه شده، کتابی به نام «حسین مرا شیعه کرد» نوشته است. در مقدمه کتاب نوشته که از من پرسیدند تو چرا شیعه شدی؟ مگر مذهبت چه اشکالی داشت؟ من در جواب گفتم که از همه چیز توانستم عبور کنم، اما از فاجعه کربلا نتوانستم بگذرم. عده‌ای به اسم اسلام پسر پیغمبرشان قطعه قطعه کردند، اسب بر بدنش دواندند و ما از کنارش بگذریم؟ این حادثه بود، که مرا شیعه کرد.