سپهرغرب، گروه - شهره کرمی : رودخانه‌های حامل فاضلاب موضوعی بوده که سال‌ها است خاطر برخی اهالی شهر همدان را مکدر کرده و مشکلات زیادی را برایشان به‌وجود آورده است. اهالی مناطق کوی کوثر (حصار راه علی‌آباد)، کوی قاسم‌آباد، کوی فرهنگیان و دره‌مرادبیگ چندین سال است که در کنار این رودخانه‌های فاضلابی زندگی می‌کنند؛ در برخی مناطق حتی فاضلاب منازل نیز به این رودخانه‌ها سرازیر می‌شوند.مشکل این رودخانه‌ها در فصل تابستان با تابش آفتاب و گرم شدن هوا، مضاعف می‌شود؛ به‌طوری که بخار حاصل از این رودخانه‌ها تهدیدی برای سلامتی اهالی به حساب آمده و باعث شده برخی دچار حساسیت، عفونت چشم و سایر بیماری‌هایی که ارمغان این رودخانه‌ها است، شوند. آن‌ها سالها است که به ادارات مختلف مراجعه کرده و طوماری از امضاها را با خود همراه می‌کنند تا شاید بتوانند منطقه خود را از شر این بو راحت کنند؛ اما نتیجه‌ای حاصل نشده است. عبور این رودخانه‌ها و ورودشان به مناطق شهری، علاوه‌بر خطر برای سلامتی اهالی، احتمال سقوط افراد و به‌خصوص کودکان را به دنبال خواهد داشت، البته باید توجه کرد که ورود این آلودگی‌ها منابع آبی و خاکی استان را نیز تهدید می‌کند.

این معضل بارها توسط رسانه‌ها اعلام شده، اما تغییرات برای حل آن در برخی مناطق اندک است و در برخی دیگر نیز هیچ تغییری رخ نداده بود. این پیگیری‌ها تا جایی ادامه پیدا کرد که نماینده ولی فقیه در استان همدان، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حبیب‌الله شعبانی‌موثقی نیز در خطبه‌های نماز جمعه به آن پرداخت و از مسئولان خواست تا به این موضوع رسیدگی کنند تا مردم این مناطق نیز بتوانند همانند سایر مناطق شهر همدان با خیالی آسوده زندگی کنند.

زندگی کردن بدون استنشاق بوی مشمئزکننده و نگرانی برای حضور بچه‌ها در کوچه و بازی کردن با امنیت، موضوعی است که مردم این مناطق خواستار آن هستند؛ در مناطقی که مسیر رودخانه‌های فاضلابی قرار دارند، برگزاری یک میهمانی یا روضه به یک آرزو تبدیل شده است، چراکه بوی مزاحم بسیار آزاردهنده است.

با توجه به آنچه بیان شد، خبرنگار سپهرغرب درخصوص وضعیت و سامان‌دهی این رودخانه‌ها با حمیدرضا حاجی‌بابایی، نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی گفت‌و‌گو کرده است که در ادامه خواهید خواند:

نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه حاشیه شهر همدان، جورقان و قهاوند با مشکل پروژه‌های نیمه‌تمام روبه‌رو هستند، گفت: اعتبارات مربوط به بخش فاضلاب شهر همدان کفاف این‌همه پروژه‌ را نمی‌دهد.

حمیدرضا حاجی‌بابایی با اشاره به اینکه همدان یکی از شهرهای بزرگی است که در دهه 80 موفق به اجرای طرح فاضلاب صنعتی شد، اظهار کرد: درحال حاضر مشکلات مربوط به فاضلاب مربوط به مناطق حاشیه شهر است.

این مقام مسئول ضمن ابراز امیدواری برای حل این موضوع، تأکید کرد: اخیراً پیگیری کرده‌ایم 300 میلیارد تومان از طریق ماده 56 توسط بانک به دولت داده شود که سپس به شرکت آب و فاضلاب اهدا خواهد شد تا این مشکل را حل کند؛ البته بازپرداخت این مبلغ نیز از سوی دولت خواهد بود.

نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه اعتبار 300 میلیارد تومانی درحال حاضر در مرحله‌ای است که دستور رئیس برنامه و بودجه را گرفته، تصریح کرد: زمانی که این بودجه در اختیار شرکت آب و فاضلاب قرار گیرد، می‌توان به‌سرعت برنامه‌ریزی کرد تا علاوه‌بر حاشیه شهر، در بخش مرکزی و کریدور فاضلاب امام‌زاده محسن (ع) تا تصفیه‌خانه، سد اکباتان تا تصفیه‌خانه و روستاهای بخش مرکزی نیز به آن وصل شوند.

حاجی‌بابایی تأکید کرد: امیدواریم با این پروژه و این اعتبار شهر جورقان و قهاوند نیز تکمیل شوند، البته کار درحال انجام است و از هفته قبل تأیید رئیس برنامه و بودجه را گرفته و انشاالله به‌زودی ابلاغ می‌شود.

این مقام مسئول در ادامه ابراز کرد: این 300 میلیارد تومان به‌صورت یکجا در اختیار استان قرار خواهد گرفت و شامل تخصیص نخواهد شد.

وی در پایان با اشاره به اینکه اگر موفق شویم و این مبلغ را در شهریورماه تحویل بگیریم شرکت آب و فاضلاب همدان 6 ماه فرصت خواهد داشت تا به‌سرعت کار کند، افزود: این بودجه تمام مناطق شهر همدان را سامان خواهد داد و شبکه فاضلاب استان تکمیل می‌شود.

آنچه بیان شد، یکی از آرزوهای دیرینه اهالی کوی کوثر، قاسم‌آباد، فرهنگیان و دره‌مرادبیگ همدان است تا بتوانند در محل زندگی خود بعد از سال‌ها یک نفس راحت بکشند.

جدا شدن فاضلاب از رودخانه‌ها که نماد پاکی و طهارت هستند و در گذشته مردم برای آن‌ها احترام خاصی قائل بوده‌اند، به‌گونه‌ای که از آن‌ها نگهداری می‌کرده‌اند، از ضروریات است؛ پدربزرگ‌های همدانی در رودخانه‌ها وضو نیز می‌گرفتند، اما امروز متأسفانه این‌گونه مورد بی‌محبتی قرار گرفته‌اند.

باید توجه داشت که برای جداسازی فاضلاب از رودخانه‌ها در هر منطقه، می‌بایست تحقیق و بررسی‌ لازم انجام و برای هر منطقه درخور آن تصمیم گرفته شود.

دیگر موضوع حائز اهمیت در این خصوص استفاده از این ظرفیت‌ها در زمینه گردشگری است که تبدیل تهدید به فرصت به‌شمار می‌آید؛ چراکه می‌توان این مناطق را که در گذشته خوش آب‌وهوا بوده‌اند، سامان‌دهی و به یک ظرفیت گردشگری و یا رستوران تبدیل کرد.