ضایعات مواد غذایی حدود سه درصد از انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای کشور استرالیا را تشکیل می‌‎دهد، تقریباً هشت میلیون تن غذا به ارزش حدود 40 میلیارد دلار هر سال در استرالیا در رستوران‌ها و سوپرمارکت‌ها هدر می‌‎‏رود، در منازل نیز تقریباً یک سوم زباله‌ها شامل ضایعات مواد غذایی می‏‌شود؛ محققانی که بر حل این مشکل تمرکز کرده‌اند، معتقدند که بسته‌بندی بهتر و مؤثرتر و استفاده از آن‌ها تا تاریخ انقضا برای کاهش ضایعات ضروری است.

به نظر می‌رسد که روش‌های زیادی برای منحرف کردن ضایعات مواد غذایی از محل‌های دفن زباله وجود دارد، گروهی از محققان دانشگاه فدراسیون استرالیا اعلام کرده‌اند که می‌توان انواع خاصی از میکروارگانیسم‌ها را به ضایعات مواد غذایی اضافه کرد، سپس باکتری‌ها از مواد مغذی موجود در پسماندهای غذایی استفاده می‌کنند و از آن مواد نانوسلولزی تولید می‌کنند؛ نانوسلولز یک فیبر سلولزی ریز است که قوی و انعطاف‌پذیر است و برای ذخیره‌سازی مواد غذایی ایده‌آل به نظر می‌رسد، بنابراین می‌توان از این ماده برای تولید بسته‌بندی‌های شفاف استفاده کرد.

 

یکی از جالب‌ترین کاربردهای این ماده، استفاده از آن در بسته‌بندی هوشمند است، به طوری که محققان ترکیبات واکنش‌دهنده به PH عصاره مواد غذایی در نانوسلولز قرار می‌دهند، سپس افراد می‌توانند از طریق برچسب هوش مصنوعی از ماندگاری محصولات غذایی مطلع شوند؛ تغییرات اسیدی در مواد غذایی بسته‌بندی شده باعث تغییر رنگ در برچسب هوشمند می‌‎شود که به مصرف‌کنندگان اعلام می‌کند آیا این غذا هنوز برای مصرف کردن مناسب است یا خیر، این برچسب‌های تغییر رنگ پتانسیل جایگزین شدن تاریخ انقضا را دارد، کیفیت و ایمنی در صنایع غذایی بسیار مهم است، بنابراین اگر نظارت دقیق‌تری بر آن وجود داشته باشد، به بهبود سلامت افراد کمک قابل‌توجهی می‌شود.

 

مطالعات پیشین نشان داده است که بعضی از روش‌های تولید نانوسلولز انرژی‌بر است و باعث تولید مواد شیمیایی مصنوعی می‏‌شود؛ با این وجود، محققان اعلام کرده‌اند که فرآیند یادشده منحصر به‌فرد است، زیرا از ضایعات مواد غذایی استفاده می‌کند، در این روش ضایعات ثانویه تولید نمی‌‎شود.