«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌ بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.

عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

تبرک لحظاتمان با شهید ملک‌حسین بیاتی:

از برادران و خواهران ایمانی خود می‌خواهم که تقوا را حفظ کنند و شناخت خود را زیاد کنند.

مسئله دیگر این است که ما خواهیم رفت، اما آینده از ما عبرت خواهد گرفت و ما نیز سرمشق آیندگان خواهیم شد. پس از ثبت روحیات و احوالات شهدا خودداری نکنید و تا آنجا که می‌توانید فرهنگ کنونی امت اسلام که شهدا شمع محفل آن هستند را گردآوری کنید تا تقدیم آیندگان شود و آن‌ها راه حق را عاشقانه بپیمایند.

بچه‌ها را خوب تربیت کنید که راه شهدا را ادامه دهند و زینب‌گونه باشند. ای برادران جلسه قدر خود را بدانید و همچنین قدر مدرسین را و در آن مکان مقدس معنویات خود را افزایش دهید و با علم و آگاهی بیشتر به تذهیب نفس بپردازید.

همیشه خالصانه و فقط برای رضای خدا کار انجام دهید.