بنا بر اخبار رسیده به خبرنگاران گروه عبری تسنیم، «شاخار یوسف‌زاده» به‌«اتهام» درز دادن اطلاعات مهم از اماکن نظامی و امنیتی و فرماندهان اسرائیل به منابع اطلاعاتی ایرانی، طی یک سانحه ساختگی داخل یکی از پادگان‌های اصلی امان کشته شده است.

شاخار یوسف‌زاده، از ساکنان ایرانی‌الاصل در سرزمین‌های اشغالی بود که در زمان مرگ، معاونت فرماندهی یکی از واحدهای امان را به‌عهده داشت.

یوسف‌زاده که در منابع عبری از وی با نام «شاخارزاده» یاد می‌شود، فرزند اسحاق و تمر خیا (با نام سابق زری) بود که پدر و مادرش در دوران کودکی (پدر در چهار سالگی و در سال 1950 و مادر در هشت سالگی در سال 1958) به فلسطین آمدند و در شهر خولون (اطراف تل‌آویو) ساکن شدند. شاخار که دومین فرزند خانواده بود نیز در تاریخ 1974/12/26 در همین شهر متولد و بعدها در محله «نوه ارازیم» خولون ساکن شد.

وی که در ابتدا علاقه به ورزش فوتبال داشت، مدتی در حوزه مدلینگ فعالیت کرد و سپس در تاریخ 1993/8/11 برای طی دوره سربازی به ستاد امان (واحد اطلاعات ارتش) رفت و پس از مدتی به واحد «تِلِم» منتقل شد که مسئولیت آن، تأمین زیرساخت، پشتیبانی و انتقال پایگاه‌های مخفی امان به منطقه نِگِو (نقب) است.

در همین دوره بود که با همسرش (سیوان) آشنا شد و اندکی بعد با هم ازدواج کردند. همسر وی بعداً از ارتش خارج شد و آن‌ها چند سفر خارجی ازجمله به آمریکا و تایلند هم داشتند.

وی سه سال پس از ورود به ارتش، از ناحیه کتف دچار مشکل شد و امکان حضور در فعالیت‌های عملیاتی را از دست داد و برای همین به یگان لجستیک رفت.

این یگان وظیفه تأمین خودرو و راننده برای واحدهای مختلف در عملیات‌ها را به‌عهده دارد و یکی از پرمراجعه‌ترین بخش‌های امان محسوب می‌شود.

بنا بر این گزارش، بیشترین محل تردد شاخار یوسف‌زاده به دو پایگاه مهم امان (از میان چهار پایگاه اصلی) یعنی «گالیلوت» و «صنیفیم» بوده است.

پایگاه گالیلوت یکی از پایگاه‌های اصلی امان است که ستاد واحد 8200 در آن استقرار دارد و پایگاه صنیفیم هم در اورشلیم (قدس اشغالی) واقع شده است که بخش بزرگی از واحد هشت هزار و 200 در آنجاست. این واحد مهم‌ترین و بزرگترین بخش امان است که وظیفه جمع‌آوری اطلاعات را به‌عهده دارد.

شاخار یوسف‌زاده در زمان مرگ، معاونت فرماندهی واحد خودرویی را به‌عهده داشت و ارتباطات گسترده‌ای با بسیاری از فرماندهان و اعضای عالی‌رتبه ارتش به‌خصوص در امان داشت.

امان به‌عنوان معاونت اطلاعات ارتش، یکی از مهمترین سازمان‌های اطلاعاتی در ساختار اسرائیل محسوب می‌شود.

به‌گفته «گ.ف.» یکی از دوستان نزدیک شاخار، وی چند ماه پیش از حذف فیزیکی‌اش و پس از 27 سال حضور در این سیستم امنیتی گفته بود: «مشغول کار بزرگی هستم که در صورت موفقیت، دیگر در ارتش نخواهم ماند.»

شاخار یوسف‌زاده نهایتاً در تاریخ 2020/11/16 بر اثر یک سانحه مشکوک در یکی از پایگاه‌های امان کشته شد که بر اساس اطلاعیه کوتاه ارتش در این باره، مبنی بر اینکه «وی در یکی از پایگاه‌های مرکزی امان فوت کرده است»، محل قتل وی باید یکی از دو پایگاه گالیلوت یا صنیفیم باشد.

در سانحه فوق به هیچ فرد دیگری به‌جز شاخار یوسف‌زاده آسیبی نرسید و ارتش نیز به‌خلاف روال سابق خود که در موارد مشابه، بیانیه اطلاع‌رسانی را با فاصله دو یا سه روز منتشر می‌کرد، بلافاصه اطلاعیه داد که همین سرعت عمل و بیانیه فوری به شائبه آماده بودن بیانیه و مشکوک بودن مرگ یوسف‌زاده افزود.

شاخار یوسف‌زاده در قبرستان نظامی خولون دفن شد و به‌بهانه کرونا، اجازه حضور جمعیت در مراسم تدفین او نیز داده نشد.

از وی سه فرزند به‌نام‌های یوناتان، رافائل و دانیلا به‌جا مانده است.

مرگ مشکوک شاخار یوسف‌زاده نگرانی بسیاری از همکاران او را در پی داشت.

سانسور قدرتمند در اخبار نظامی و امنیتی، اجازه انتشار اخبار بیشتر را ـ جز آنچه به‌صورت رسمی توسط دستگاههای صهیونیستی اعلام می‌شود ـ نمی‌دهد و بسیاری از مرگ‌های مشکوک در نهادهای امنیتی و نظامی اسرائیل لااقل تا مدتها پنهان می‌ماند.