راهکارهای فردی شامل صدقه دادن(حکمت258)، قناعت‌و میانه‌روی(حکمت371)، صله رحم(خطبه110)، تعداد فرزندان بیشتر، چون باعث روزی زیاد می‌شوند(حکمت141)، کاروتلاش و دوری از تنبلی(حکمت127)، درخواست نکردن از دیگران(حکمت226)، پرهیز از بخل(حکمت123)، توبه و استغفار(خطبه143) و خوش‌اخلاقی (شرح‌نهج‌البلاغه ابی‌الحدید،ج20،ص339) بوده و را‌ه‌های اجتماعی شامل قرض‌الحسنه دادن (نامه31)، پرداخت خمس و زکات (دانشنامه نهج‌البلاغه،ج2،ص627)، محکم‌کاری‌و ارائه تولیدات باکیفیت (حکمت،112) است. در مورد راهکارهای حکومتی نیز می‌توان به توزیع عادلانه ثروت بین مردم(حکمت328)، مبارزه با ثروت‌اندوزی مسئولین(خطبه209)، امانتداری مسئولین در بیت‌المال(خطبه209/نامه5)، مبارزه با فقیرپروری (خطبه87)، نظارت و کنترل بازار(نامه53)، مبارزه با فاسدان مالی(نامه20)، انتخاب حاکمان با تقوا و خداترس(نامه62)، مدیریت خردمندانه در اقتصاد(نامه27) و توجه به عمران و آبادانی(نامه53) اشاره کرد.