وی ادامه داد: روستاها که مهم‌ترین رکن تولید بخش کشاورزی بوده و هنوز هم بیش از یک‌سوم جمعیت کشور را در خود جای داده‌اند، نیازمند نگاه اقتصادی حمایتی هستند و باید برای تحقق آن حقیقتاً بخش کشاورزی در ارکان تصمیم‌گیری به‌ حساب آید و حداقل سهم خود را به‌دست آورد.

به گفته وی در جهان امروز به‌ندرت کشور پیشرفته صنعتی را بدون کشاورزی پیشرفته و صنعتی خواهیم دید و اغلب کشورهای پیشرفته دارای کشاورزی مدرن هستند.

ابراهیمی لازمه ایجاد شرایط مطلوب در راستای جهش بخش کشاورزی به سوی امنیت غذایی پایدار و تحقق بهره‌وری را تغییر تفکر و نگاه قوای سه‌گانه کشور به روستاها و تولید محصولات کشاورزی دانست و اظهار کرد: قوای سه‌گانه کشور باید روستاها را یکی از محورهای اصلی توسعه دیده و استقلال کشور را وابسته به آن‌ها ببینند.

مدیر برنامه ملی توسعه شهرک‌های گلخانه‌ای و شیلاتی تأکید کرد: تا این تغییر نگاه شکل نگیرد، قطعاً برای روستاها در جذب و جلب سرمایه‌های داخلی و خارجی، صنعتی و دانش‌بنیان کردن کشاورزی، توسعه صنایع تبدیلی، غذایی و افزایش بهره‌وری این بخش مهم اقتصادی تلاش مؤثر صورت نخواهد گرفت.

وی ضمن بیان اینکه نگریستن به خودکفایی بدون توجه به الزامات پایداری آن همواره کشور را با آسیب‌پذیری مواجه خواهد کرد، گفت: از الزامات توسعه پایدار، نگاه جدی همراه با برنامه‌های مدون به منابع پایه ازجمله منابع آب و خاک کشور و اعمال روش‌های بهره‌ور با ملاحظات محیط‌زیستی در زیست‌بوم کشور است.

ابراهیمی ضمن بیان اهمیت اقتصادی کردن بخش کشاورزی و افزایش ارزش‌افزوده آن، تصریح کرد: ضروری است کشاورزی از حالت اقتصاد معیشتی به حالت اقتصاد مدرن صنعتی تبدیل شود و این مهم میسر نیست، مگر آنکه آنقدر سرمایه‌گذاری در بخش را بالا ببریم تا ملاحظه شود که کار کشاورزی برای تولیدکنندگان آن مقرون‌به‌صرفه است.

وی در پایان تصریح کرد: در سال‌های گذشته حداکثر سرمایه‌گذاری انجام‌شده بین 4 تا 6 درصد کل سرمایه‌گذاری‌های کشور بوده که قطعاً در حد و اندازه کشاورزی ایران نیست.