مدیریت شهرها با سرعت سریع شهرنشینی به یک امر دشوار تبدیل شده و نهادهای محلی شهری از نظر خدمات شهری، دارایی‌ها و رفتار شهروند، بخش‌های زیادی برای مدیریت دارند. در این مسیر اگر شهروندان بتوانند بخشی از بار را سهیم و در مدیریت شهرها، دارایی‌ها و خدمات آن شریک شوند، شرایط بهتر خواهد بود. باغ‌شهر هند، چاندیگار، نمونه‌ای از اجرای چنین مدل مشارکتی مدیریت شهری در همکاری با انجمن‌های رفاهی ساکنان (RWAها) ارائه کرده است.
*مشارکت شهروندان چاندیگار در مدیریت شهری
چاندیگار حدود 1800 پارک دارد که بسته به منطقه قرارگیری به پارک‌های شهری، اجتماعی و محله تقسیم می‌شوند. حدود 95 درصد از این پارک‌ها در طبقه‌بندی پارک‌های محله قرار دارند و توسط انجمن‌های رفاهی ساکنان، تحت مدل مشارکتی اتخاذ شده توسط شهرداری مدیریت می‌شوند.
برای این هدف هر سال طبق شرایط بخش باغبانی شهرداری، قراردادی بین این نهاد و انجمن‌های رفاهی امضا می‌شود که بر اساس آن، شهرداری هر ماه نرخی را برای نگهداری از هر مترمربع از چمن‌ها، درختان، درختچه‌ها و گل‌ها، تجهیزات بازی، صندلی‌ها و سایر موارد از جمله کوددهی، آفت‌کش‌ها یا حشره‌کش‌ها به انجمن‌های رفاهی تخصیص می‌دهند.
شهرداری نقش نظارتی در بازرسی از همه باغات طرف قرارداد را از نظر وضعیت نگهداری طبق هنجارهای مقرر، همچنین آموزش مهارت‌های لازم به انجمن‌ها و آگاه‌سازی آن‌ها نسبت به بایدها و نبایدهای مدیریت پارک را برعهده دارد.
جریمه‌های مناسبی نیز برای انجمن‌های منفعل در نظر گرفته شده است که این امر از نظر زیبایی‌شناختی به تصویر شهر کمک می‌کند و منجر به گسترش فضاهای عمومی بدون زباله و به‌خوبی نگهداری شده می‌شود و با رعایت قوانین و مقررات شهری بر وجهه برند شهر می‌افزاید و فرآیند مدیریت شهری را پایدار می‌کند.
*نقش مثبت مشارکت شهروندان در مدیریت شهری
وضعیت عالی پارک‌های محله چاندیگار نشان می‌دهد که مدل مدیریتی مشارکتی نتایج مثبتی را به همراه دارد و نظارت و مشارکت می‌تواند مسائل کنترل مدیریتی را برطرف کند که بسیاری از ارگان‌های محلی شهری با آن مواجه هستند، این شیوه همچنین منجر به نگهداری بهتر و افزایش رضایت شهروندان می‌شود.
هرچند هدف RWA تنها مدیریت است، مشارکت فعال شهروندان در مدیریت دارایی‌های شهر با ایجاد احساس مالکیت در آن‌ها همراه است و آگاه‌ترشان می‌کند، در نتیجه منجر به ارتباط مثبت قوی میان آن‌ها نسبت به کالاها و خدمات عمومی می‌شود.
فضاهای سبز به‌خوبی حفظ‌شده دارای مزایای فراوانی از نظر اجتماعی، زیست‌محیطی، اقتصادی و سلامتی برای شهروندان است و مشارکت شهروندان می‌تواند به ایجاد تغییرات مورد نیاز در آن‌ها کمک کند.
مدل مشارکتی شهروندان را به بخشی از فرآیند مدیریت شهری تبدیل و در نتیجه فرآیند را فراگیر می‌کند. شهروندان همچنین نسبت به دارایی‌های شهر احساس مالکیت مدنی پیدا می‌کنند و تمایل به ایجاد انگیزه در سایر شهروندان دارند. آن‌ها پیرو رفتار مثبت و رعایت انضباط می‌شوند و مردم را تشویق می‌کنند که در هنگام استفاده از امکانات و دارایی‌های شهری مراقبت‌های مناسب را انجام دهند.
با نگاهی به شهرنشینی سریع، این نوع تغییر رفتار در حال حاضر برای شهرهای هند بسیار مهم است، زیرا نادیده گرفتن رفتار مدنی منجر به افزایش هزینه‌های نگهداری یا نابودی دارایی‌های بلااستفاده می‌شود.
اجرای مدیریت مشارکتی در ابتدا دشوار است، اما در نهایت این فرآیند هموار می‌شود و نهادهای محلی شهری به‌مرور تنها نقش نظارتی خود را حفظ خواهند کرد. این شیوه همچنین راه‌هایی را برای دولت باز می‌کند تا به پیاده‌سازی ابتکارات بیشتر بپردازد، زیرا مردم مایل به همکاری و مشارکت در توسعه پایدار و شاهد تغییراتی هستند که برای رفاه آن‌ها رخ می‌دهد.