به مناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) فرازهایی از سخنان آیت الله جوادی آملی در خصوص عظمت مقام صدیقه کبری (س) را با هم می‌خوانیم.
به مناسبت 13 جمادی الاولی شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، فرازهایی از سخنان آیت الله جوادی آملی در خصوص عظمت مقام صدیقه کبری (س) را از نظر می‌گذرانیم:
آیت الله جوادی آملی در خصوص عظمت علمی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ابراز کرد: مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) نقل می‌کند وجود مبارک حضرت امیر بار دوم که برگشت تا لشکر را برای صفین آماده کند یک خطبه‌ای دارد. این خطبه در نهج البلاغه هست. مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) می‌گوید اگر جن و انس جمع بشوند و در بین اینها پیغمبر نباشد، هرگز نمی‌توانند این جور خطبه بخوانند! می‌دانید کلینی اهل غلو و اینها هم نیست بعد می‌گوید «بأبی و أمی» یعنی پدرم و مادرم فدای او، درباره حضرت امیر می‌گوید؛ بعد دلیلش را هم ذکر می‌کند. می‌گوید به اینکه این شبهه مادیین را که از دیرزمان چندین قرن مانده بود چه کسی می‌تواند پاسخ بدهد؟ آنها که می‌گویند معاذالله خدایی نیست و قیامتی نیست، یک شبهه‌ای دارند در ازلیت ماده. می‌گویند شما که می‌گوئید خدا هست، خدا عالم را یا «من شیء» خلق کرد یا «من لا شیء». از این دو چیز که بیرون نیست؛ یا از چیزی خلق کرد «من شیء»، یا «من لا شیء». اگر خدا عالم را «من شیء» خلق کرد پس قبلاً یک ذراتی بودند و خدا نداشتند و خدا از اینها عالم را ساخت. پس می‌شود یک موجودی بی‌خدا باشد! اگر بگویید عالم را «من لا شیء» خلق کرد، «لا شیء» که عدم است از عدم چیزی ساخته نمی‌شود. رفع نقیضین هم مثل جمع نقیضین محال است. خدا عالم را از چه خلق کرد؟ این شبهه ازلیت عالم که از چندین قرن چند هزار سال بود در همه آکادمی‌ها. گفت این را علی بن ابیطالب پاسخ داد و آن جمله را هم می‌گوید. اصرار ما این است که این جمله‌ای که مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) از خطبه حضرت امیر می‌گوید این خطبه پاسخ آن شبهه هست، عین این جمله را وجود مبارک فاطمه (سلام الله علیها) در خطبه فدکیه 25 سال قبل از خطبه علی بن ابیطالب این را فرمود. حالا ببینید زهرا کیست!؟ چون آن وقتی که حضرت وارد مسجد شد و خطبه فدکیه را ایراد کرد، تا جنگ صفین، 25 سال فاصله شد.
این مفسر قرآن اذعان کرد: وجود مبارک فاطمه (سلام الله علیها) در همین اول خطبه فدکیه دارد: «الحمد لله الذی خلق الاشیاء لا من شیء»، این یعنی چه؟ یعنی شما که دارید اشکال می‌کنید باید بفهمید نقیض «من شیء»، «من لا شیء» نیست، چون هر دو می‌شود وجودی. نقیض «من شیء»، «لا من شیء» است، نه «من لا شیء». این را یک زهرا (س) می‌خواهد بفهمد. شما همین شبهه را با خیلی‌ها در میان بگذارید ببینید که می‌مانند، چون خیلی از علما ماندند. فرمود: «خلق الاشیاء لا من شیء»، نه «من لا شیء». اگر «من شیء» بود بله اشکال وارد بود معلوم می‌شود که قبلاً ذراتی بود و خدا این ذرات را جمع کرد و این عالم را ساخت. اگر «من لا شیء» بود باز اشکال وارد بود، برای اینکه عدم چیزی نیست که آدم عدم را جمع و جور بکند و آسمان را بسازد، ولی نقیض «من شیء»، «من لا شیء» نیست، چون هر دو موجبه است. «نقیض کلّ رفع أو مرفوع»؛ نقیض هر شیئی سلب آن است. نقیض «من شیء»، «لا من شیء» است، نه «من لا شیء». این در خطبه نورانی حضرت زهراست. 25 سال قبل از اینکه حضرت امیر آن خطبه را بخواند، فاطمه (سلام الله علیها) خوانده است.
آیت الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود در عظمت آن بانوی مطهره اظهار کرد: وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) این تعبیر را دارد که امت اجماع کرده است بر هضم حق مسلّم صدیقه کبریٰ (سلام الله علیها). این چه عظمتی است که برای برداشتن یک بانویی، امت باید اجماع کند تا او را انزوای سیاسی بدهند!
وی ادامه داد: وجود مبارک حضرت امیر (ع) در دفن صدیقه کبریٰ این فرمایشات را فرمود. فرمود برای هضم حقٰ صدیقه کبری (س) یک نفر و دو نفر و امثال ذلک این توان را نداشتند، این یک کاری بود که همه قیام کردند و دست به هم دادند. از اینکه امتی باید قیام کند تا حق آن حضرت را بگیرد، این هم عظمت و قدرت سیاسی، هم عظمت و قدرت معنوی حضرت را در آن عصر می‌رساند.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به روایتی از حضرت امیر علیه السلام تصریح کرد: در جریان اجبار حضرت به بیعت، حضرت علی (ع) به سلمان فرمودند: سلمان! برو دختر پیغمبر را بگیر تا نفرین نکند! من می‌بینم دو طرف مدینه دارد می‌لرزد! اینجا سخن از ستون مسجد و لرزش ستون نبود. مثل این لیوانی که اگر کج می‌شود آب درونش می‌ریزد، فرمود من می‌بینم دو طرف مدینه دارد می‌لرزد. «فَإِنِّی أَرَی جَنْبَتَی الْمَدِینَةِ تُکْفَئَان‏».