یکی از مهم‌‏ترین ارکان حقوق اساسی و جلوه‌های نظام مردم‌سالاری دینی، انتخابات است. انتخابات سهم مردم را در حاکمیت تعیین و محقق می‌‏کند و به‌ویژه در نظام‌های سیاسی مردم‌‎سالار، در رأس همه امور قرار می‌‏گیرد. شاید بتوان گفت که اهمیت و اعتبار امر انتخابات در نظام‌های سیاسی مردم‌‏سالار، یک وجه دیگر هم دارد و آن اینکه چنان مشروعیتی به سازمان، محتوا و رفتار سیاسی جامعه می‌‏بخشد که قابل مقایسه با مصادر دیگر مشروعیت سیاسی نیست. در نظام‌های مردم‌سالار مردم خود مسئول آینده خویش می‏‌شوند و نه‌تنها مصدر بروز رخدادهای اساسی هستند، بلکه مرجع نتیجه آن‌ها نیز تلقی می‏‌شوند.

انتخابات به‌عنوان نماد و شاخصه مهم یک حکومت مردمی و مبتنی بر دموکراسی است؛ جمهوری اسلامی نیز به‌عنوان نظامی از جنس «جمهوری» و مردم‌سالاری دینی، از نقش قوام‌بخش انتخابات و رأی مردم بسیار بهره برده و حدود 40 انتخابات در عمر 42 ساله خود برگزار کرده، از همه‌پرسی‌ها تا انتخاب رئیس‌جمهوری، خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا.

این راهبرد اساسی که از سوی رهبران و شخصیت‌های مؤثر انقلاب برگزیده شد، بهترین دلیل استحکام پایه‌های انسجام ملی و امنیت در ایران بوده است؛ به نظر می‌رسد دلیل تأکید رهبر معظم‌ انقلاب و پیش از ایشان حضرت امام خمینی (ره) عزیز و همه مسئولان تراز اول کشور از سال 58 تاکنون بر گزینه صندوق رأی، همین بوده باشد.

اگر جامعه چند ده میلیونی ایران را همچون بدن یک موجود زنده درنظر بگیریم، حرکت و کارکرد صحیح اندام‌ها و اعضا و جوارح، بستگی تام و تمامی به گردش خون و رساندن مواد غذایی و اکسیژن دارد؛ از این زاویه، انتخابات نقش چرخش نخبگان و جاری کردن خون تازه به شریان‌های مدیریتی کشور را به خود می‌گیرد که مرتبط با «حیات»، «امنیت» و «اقتدار» کشور است، ناگفته پیدا است که تنها با گردن نهادن به انتخاب و سلایق نوشونده و درحال تغییر اقشار مختلف جامعه بوده که جریان خون و انرژی در اندام جامعه تدوام می‌یابد و سلامت و یکپارچگی جمعی محقق می‌شود؛ شاید از همین منظر رهبر معظم انقلاب، انتخابات و انتخاب درست را «علاج دردهای مزمن» کشور دانسته‌اند.

در نگاه منطقه‌ای و بین‌المللی نیز آنچه هدف‌گیری سیاسی و البته اقتصادی و نظامی قدرت‌های جهانی در شیوه تعامل با ایران را تعیین می‌کند، میزان حمایت و مقبولیت مردمی حاکمیت مستقر است؛ انتخابات و حضور حداکثری ملت در مقابل چشم قدرت‌های منطقه و جهان، بهترین جلوه مشروعیت و مقبولیت حکومت بوده و لازم است که هر چندسال یکبار، تکرار شود.

اگر «مشارکت سیاسی» را مهم‌ترین کنش برای نقش‌آفرینی جمعی و تحقق مطالبات درنظر بگیریم، انتخابات در کشور ما، اصلی‌ترین فاکتور تحقق مشارکت در گستره ملی و کشوری است؛ رابطه تنگاتنگ مشارکت، امنیت ملی و اقتدار، اهمیت برگزاری انتخابات و رجوع به صندوق رأی را به‌خوبی آشکار می‌کند.

درمجموع اگرچه انتخابات ظاهری سیاسی و یا اقتصادی صرف دارد، اما در باطن با کارکردهای گفتمانی، فرهنگی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، نقش بی‌بدیلی در تولید و افزایش شاخص امنیت و قدرت کشور دارد و شاید از این منظر با هیچ پدیده سیاسی دیگری قابل قیاس نباشد، حضور پُرشور و حداکثری آحاد جامعه در انتخابات، امنیت و آرامش کشور را تضمین و تثبیت خواهد کرد.

انتخابات آزاد و مشارکت سیاسی آحاد جامعه، اعتبار و مشروعیت بین‌المللی دولت را تقویت می‌کند تا در جهت منافع ملی و بین‌المللی کشور گام بردارد.

رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه‌ای عزیز می‌فرمایند «از جهت وجهه‌ خارجی هم انتخابات و حضور مردم و مشارکت مردم، نشان‌دهنده‌ اقتدار ملی است؛ این را همه باید بدانیم و اذعان کنیم که بله، امکانات دفاعی و قدرت‌های دیپلماسی و امثال این‌ها به کشور اقتدار می‌دهد، در این شکی نیست، اما بیش از همه‌ این‌ها مردم یک کشور هستند، ملتند که اقتدار می‌دهند» فرمایش معظم‌له نشانگر این است که سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی آحاد جامعه امری بسیار خطیر و مهم برای حفظ و بقای یک کشور و یک نظام سیاسی است که بر سایراشکال گوناگون قدرت تقدم و برتری دارد.

انتخابات یکی از سازوکارهای اصلی دموکراسی و مردم‌سالاری است و شرکت مردم در آن به‌منزله تعیین سرنوشت خودشان بوده؛ به‌ویژه مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری که بالاترین مقام اجرایی کشور محسوب می‌شود، از اهمیت بسزایی در تعیین سرنوشت و آینده کشور برخوردار است. درواقع انتخابات ریاست‌جمهوری به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین انتخابات‌ها در هر کشوری، محلی برای انتخاب فردی قوی، کارآمد و مورد اعتماد و وثوق مردم برای سپردن عنان امور اجرایی کشور به مدت چهار سال است، مشارکت بالا در انتخابات قدرت دیپلماسی و چانه‌زنی ایران را در سطح جهان بالا می‌برد.

قوی شدن در همه زمینه‌ها سیاست راهبردی مهمی است که رهبر معظم انقلاب برای ادامه مسیر پیشرفت کشور و مقابله با توطئه‌های دشمنان ترسیم فرمودند.

«تنها راه در پیش پای ملت ایران عبارت است از «قوی شدن»؛ باید تلاش کنیم قوی بشویم. ما بحمدالله دارای قدرتیم و به توفیق الهی قوی‌تر هم خواهیم شد. البته قدرت فقط قدرت نظامی نیست، اقتصاد کشور باید قوی شود، جهش علمی و فناوری باید ادامه پیدا کند؛ پشتوانه‌ همه‌ این‌ها هم حضور مردم عزیزمان در صحنه است».

اصل قدرتمندی و قوی شدن اصل قرآنی است که در آیات و روایات و ادعیه اسلامی به آن تأکید شده، واقعیت آن است که در برابر جریان استکبار چاره‌ای جز قوی شدن نداریم و این قوی شدن باید در همه ابعاد صورت گیرد و همه عرصه‌ها را در بر بگیرد.

امید که با حضور حماسی و پُرشور در پای صندوق‌های رأی در روز جمعه 28 خردادماه 1400 و انتخاب آگاهانه، مفهوم «نور علی نور» مورد انتظار رهبر معظم انقلاب محقق شود و از فرصت انتخابات در جهت بالا بردن سطح مقبولیت، امنیت و اقتدار نظام جمهوری اسلامی استفاده کنیم.