زهره پوروهابی

«همه ما داستان آن چاه‌کن را شنیده‌ایم که بعد از مدتی حفر زمین، به صاحب کار گفت این جا آب ندارد و صاحب‌کار به او گفت، اگر برای من آب ندارد، برای تو که نان دارد!»؛ حال این داستان 15 ماه اخیر مردم ماست، هرجا می‌روند و برای هر کاری به مدیران و مسئولان رجوع می‌کنند، یک پاسخ می‌شوند «به‌خاطر کرونا فعلاً دستورالعمل نیامده، به‌خاطر ویروس منحوس جلسه برگزار نشده و غیره» درواقع برای بسیاری از مسئولان، کرونا نان خوبی داشته و دلیلی برای توجیه کم‌کاری‌ و اهمال آن‌ها شده است.

و این درد در حوزه مدیریت شهری مضاعف احساس می‌شود؛ وقتی شورا و شهرداری از عهده تعیین و اعمال نرخ قانونی سیستم حمل‌ونقل عمومی برنمی‌آیند و کرونا دلیلی می‌شود تا رانندگان تاکسی خودمختار کرایه‌ها را بالا و پایین کنند و رانندگان اتوبوس بخش خصوصی نیز هر وقت میلشان کشید اعتصاب کرده و هر وقت اراده کردند پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نکنند، این مردم هستند که باید چوب ناکارآمدی تیم موجود مدیریت شهری را بخورند.

الحمدلله‌والمنه که بازهم به روزهای پایانی ادوار شورای شهر نزدیک شده‌ایم و باز چراغ نظارت حضرات شورایی به پِت‌پِت افتاده؛ اگرچه تاکنون هم آن‌چنان خورشید درخشانی نبود، اما اوضاع این‌روزها چنان به‌هم ریخته‌ است که در آستانه ماه سوم سال هستیم، اما نرخ جدید تاکسی ابلاغ نشده‌ است. بااین‌حال رانندگان محترم این ارابه‌های زرد که بعضی از آن‌ها در سایه عدم اجرای نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی، نفس‌های آخرشان را می‌کشند، از ابتدای اردیبهشت‌ماه خواب‌نما شده و کرایه‌ها را بالا بردند! انگار نه انگار همدان سازمان تاکسیرانی دارد و حقوق می‌گیرند و شورای شهر دارد و باید پیگیر ابلاغ به‌موقع نرخ‌نامه و نظارت بر اجرای درست آن باشد.

اوضاع اتوبوس‌های شهری هم چیزی بهتر از تاکسی‌ها نیست، از آنجایی‌که به‌حمدالله هیچ‌یک از اعضای شورای شهر و مدیران شهرداری سوار اتوبوس نمی‌شوند، بنابراین نمی‌دانند در ایام کرونا نیم ساعت داخل اتوبوس پُر از مسافر در ایستگاه بنشینی و دلشوره ابتلا به کرونا داشته باشی، یعنی چه. تازه وقتی که اعتراض کنی، راننده محترم با ناراحتی می‌گوید هرکس راضی نیست، پیاده شود! وقتی هم به کیوسک بازرسی شکایت ببری، حضرات خیلی شیک و مجلسی می‌گویند آن‌ها بخش خصوصی هستند و معلوم نیست برای مدیریت شهری، شهروند همدانی و سلامت و رفاه او مهم است و یا کرشمه بخش خصوصی. تازه حضرات بخش خصوصی هروقت مایل باشند نیز اعتصاب می‌کنند و دست مدیران را در حنا می‌گذارند تا هرچه که باب میل آن‌ها است، انجام شود.

خلاصه اینکه مدیریت شهری به‌ویژه اعضای شورای شهر برای رضای خدا تلاشی کرده و هرچه زودتر سامانی به روزگار به‌هم ریخته حمل‌ونقل عمومی شهر همدان بدهند و شهروندان همدانی نیز بزرگواری کرده و این روزها را در خاطر مبارک ثبت کنند...