سپهرغرب، گروه سلامت: رویاپردازی در دوران کودکی کاری بسیار لذتبخش است که به نظر میرسد یک غریزه طبیعی باشد اما تداوم همین کار لذتبخش، در بزرگسالی بسیار سخت است؟ محققان معتقدند این عمل برای تقویت مغز مفید است.
افکار ما نتیجه احساسات ما هستند و به همین دلیل ممکن است برخی از ما با افزایش سن، قدرت رویاپردازی را از دست بدهیم.
دکتر ارین وستگیت، استاد روانشناسی دانشگاه فلوریدا، در بیانیهای در این رابطه توضیح داد که رویاپردازی بخشی از مجموعه ابزارهای شناختی ما است که توسعه نیافته و این موضوع بسیار غمانگیز است.طبق مطالعات دکتر وستگیت، رویاپردازی سختتر از آن است که به نظر میرسد.
وی در این رابطه میگوید: برای رویاپردازی در واقع شما باید بازیگر، کارگردان، فیلمنامهنویس و مخاطب یک اجرای ذهنی باشید. اگرچه به نظر میرسد که با رویاپردازی هیچ کاری در واقعیت انجام نمیشود اما این کار از نظر شناختی روی ما تاثیرگذار است.
نتایج مطالعات نشان میدهد که مغز ما در تدوین افکار شاد مشکل دارد و به نظر میرسد ما نمیدانیم چگونه برای داشتن یک تجربه مثبت به چه چیزی فکر کنیم.
از آنجا که روند رویاپردازی به احساسات ارتباط دارد، محققان معتقدند توانایی رویاپردازی دارای مزایای احساسی است. دکتر وستگیت و تیمش میگویند رویاپردازی ممکن است به مردم در تقویت قدرت مغز، تحمل درد و حتی تحریک سلامتی کمک کند. آنها در حال تلاش برای کمک به مردم برای بازیابی توانایی رویاپردازی هستند.
اولین راه برای تسلط بر هنر رویاپردازی این است که موضوعات دلپذیری را برای مغز ارجاع دهید. این کاری است که همه ما میتوانیم انجام دهیم اما در عین حال این عمل برای همه آسان نیست هرچند بخش دلگرمکننده مساله این است که همه ما میتوانیم برای رویاپردازی بهتر عمل کنیم.
در این مطالعه، شرکتکنندگان به چیزهای سطحی مانند لذت بردن از بستنی فکر کرده و افکار لذت بخش معنیداری را به ذهن نیاوردند. هنگامی که محققان آنها را با فهرستی از موضوعات متناسب با این قالب راهنمایی کردند، 50 درصد افزایش تفکر مثبت را گزارش کردند و موضوعاتی مانند اهداف آینده، رویدادهای پیش بینی شده و خاطرات مورد علاقه در لیست موضوعات مثبت آنها دیده شده است.
قابل توجه است که فقدان رویاپردازی میتواند منجر به کسالت شده و باعث شود افراد پرخاشگر شده و حتی رفتارهای خشونتآمیز از خود بروز دهند. در یک مطالعه دیگر، یک چهارم شرکتکنندگان زن و بیش از نیمی از مردان (67 درصد) ترجیح دادند خودشان را با شوک الکتریکی تنبیه کنند تا اینکه بتوانند افکار خود را بازتاب دهند.
با پیشرفتهای امروزی در فناوری، دستگاههای هوشمند میتوانند به راحتی ما را از افکارمان منحرف کنند. در واقع اگر شما در مرکز توجه باشید، ترجیح میدهید به یک پیکنیک خوب که قبلاً رفتهاید فکر کنید تا اینکه به کار خود برسید.
مطالعه مذکور نشان میدهد که اگرچه اکثر مردم از برنامهریزی لذت میبردند اما وقتی این مفهوم با رویاپردازی روز آزمایش ترکیب شد، دیگر یک رویداد خوشایند نبود. در نهایت، زمانبندی برای ورود به حالت رویاپردازی مهم است. با اینکه خیالپردازی برای ما آسانتر است اما در برابر کارهای معمولی مانند مسواک زدن یا دوش گرفتن سختتر خواهد بود. بنابراین متخصصان توصیه میکنند بهترین کار این است که افراد در سنین بزرگسالی باید توانایی خود را برای رویاپردازی تقویت کنند تا از طریق آن قدرت مغزشان را پرورش دهند.
شناسه خبر 46566