به نقل از ارث، محققان اظهار کردند: افزایش تقاضا برای محصولات دامی در کشورهای کم‌درآمد و متوسط، همراه با افزایش مداوم دمای میانگین جهانی، ترکیبی ناخوشایند است. اگر قرار است دام‌ها با محیط‌های گرم‌تر سازگار شوند و بهره‌وری خود را افزایش دهند، سرمایه‌گذاری‌ها و تنظیمات اساسی مانند بهبود سیستم‌های تهویه و خنک‌کننده یا تغییر نژادهای گاو مقاوم‌تر به گرما ضروری است.

فیلیپ تورنتون، محقق ارشد این مطالعه و دانشمند مؤسسه تحقیقات بین‌المللی دام (ILRI) گفت: کشاورزان فقیر در کشورهای کم‌درآمد برای امرار معاش به‌شدت به دام‌های خود وابسته هستند. نیازهای سازگاری در این کشورها بیشتر است و البته این کشاورزان آسیب‌پذیرتر هستند.

تورنتون و همکاران وی تخمین زدند که در یک سناریوی انتشار گازهای گلخانه‌ای بالا، تلفات تولید گاو به علت گرما، سالانه 39.94 میلیارد دلار خواهد بود. همچنین در انتشار کمتر نیز تخمین زده می‌شود که ضرر سالانه به 14.9 میلیارد دلار برسد.

تا پایان قرن بیست‌ویکم، تولید لبنیات و گوشت گاو در ایالات‌متحده 6.8 درصد کاهش می‌یابد، در حالی که هند، یکی از کشورهای عمده تولید لبنیات در جهان، ممکن است بیش از 45 درصد از کشاورزی خود را به دلیل افزایش استرس گرمایی از دست بدهد.

ماریو هررو، محقق ارشد این مطالعه در دانشگاه کرنل ایالات‌متحده اظهار کرد: سیستم‌های غذایی پایدار برای جلوگیری از چنین خسارات عظیمی به ایجاد شیوه‌های سازگاری عادلانه نیاز فوری دارند که می‌تواند به آسیب‌پذیرترین بخش‌های جامعه جهانی برسد. پایداری تنها در مورد محیط‌زیست و حفاظت از تنوع‌زیستی نیست بلکه مولفه انسانی برای پایداری نیز اساسی است.

یافته‌های این بررسی در نشریه Lancet Planetary Health منتشر شده است.