شهلا کاظمی‌پور اظهار کرد: جمعیت ایران در حال حاضر بیش از 85 میلیون نفر است و نزدیک به 27 میلیون خانوار در ایران وجود دارد که میانگین بُعد این خانوارها نیز 3.15 است.

 وجود 27 میلیون خانوار در ایران

وی با بیان اینکه حضور پدر یا مادر و یا هر دو در آمارگیری جمعیت "خانواده‌ها" ضروری است اما در مقابل زندگی دو برادر یا دو دوست با هم می‌تواند جزء آمار "خانوار" حساب شود، تصریح کرد: از میان این 27 میلیون خانوار، حدود 10 الی 12 درصد "خانوار" و باقی "خانواده" هستند، یعنی از این 27 میلیون، سه میلیون خانوار و 24 میلیون خانواده‌اند.

به گفته این جمعیت شناس، تعداد خانوارهای ایرانی می‌تواند از یک نفره تا نهایتا پنج و شش نفره باشد و در حال حاضر تعداد خانوارهای هفت و هشت نفره بسیار کم است.

 کاهش بعد خانوارهای ایرانی؛ 85 درصد کمتر از 4 نفر

کاظمی پور با بیان اینکه بعد خانوار در ایران بسیار کم شده و حداکثر خانوارها چهار نفره هستند، این را هم گفت که 85 درصد از خانوارهای ایرانی کمتر از چهار نفر و 15 درصد بالای چهار نفر و نیز اغلب پنج و شش نفره هستند و خانوار هفت و هشت نفره بسیار کم است.

وی درباره تعداد خانوارهای دو نفره نیز افزود: در حال حاضر تعداد خانوارهای دو نفره حدودا 15 درصد یعنی 4.5 میلیون است. به طور کلی به دلیل افزایش جمعیت از طریق ازدواج، مهاجرت، طلاق و یا جدا شدن جوانان به هر دلیلی از خانواده و تشکیل زندگی جداگانه، تعداد خانوارها بیشتر شده است.

 افزایش «سنوات زناشویی»

این جمعیت شناس در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به این موضوع که با افزایش طول عمر افراد، مدت زمانی که یک زوج با هم زندگی می‌کنند نیز افزایش می‌یابد و اینگونه طول سنوات خانواده‌ها بیشتر می‌شود، خاطر نشان کرد: در گذشته اغلب به دلیل‌ کوتاه بودن طول عمر، یکی از زوجین فوت می‌کرد و خانواده‌ها از هم گسسته بودند اما اکنون سنوات زناشویی بیشتر شده و می‌توان گفت همین افزایش طول دوران زناشویی از جمله عواملی است که طلاق را زیاد کرده است چراکه افراد مدت طولانی با هم زندگی می‌کنند، امکان بالا گرفتن اختلافات بیشتر است و تعداد افراد بیشتری در معرض طلاق قرار می‌گیرند. در واقع اینگونه حجم خانواده‌هایی که زوجین در آن زندگی می‌کنند به همراه افزایش امید به زندگی زیاد می‌شود.

کاظمی پور در پایان سخنان خود با بیان اینکه اغلب خانواده‌های ایرانی هسته‌ای هستند و تعداد خانواده‌های گسترده بسیار کم است، افزود: معمولا در خانواده‌های عشایر یا روستایی‌ها شاهد خانواده گسترده هستیم. در شهرهای بزرگ اصلا خانواده گسترده به آن معنا که پدر بزرگ و مادر بزرگ با نوه و نتیجه در کنار هم زندگی کنند وجود ندارد و علت آن این است که در قدیم به دلیل نقش اقتصادی مشترک، این افراد در کنار هم زندگی می‌کردند، اکنون آن نقش اقتصادی از بین رفته و برای مثال پدر و پسر با هم کار نمی‌کنند که اقتصاد مشترک داشته باشند و همه ترجیح می‌دهند چون اقتصاد و درآمدشان جدا از هم هست، از هم جدا زندگی کنند و این به روندی عادی تبدیل شده است.