از آنجایی که زوال عقل هیچ درمانی ندارد، مراقبت اغلب حمایتی است تا به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند تا زمانی که ممکن است کیفیت زندگی بالاتری داشته باشند.

تحقیقات جدید محققان دانشگاه ادیت کوان کانادا نشان می‌دهد که گردشگری یا «سفر درمانی» ممکن است برای آرامش روانی مفید باشد و با وجود چندین مؤلفه می‌تواند بر سلامت مغز تأثیر مثبت بگذارد.

بسیاری از مردم دوست دارند برای استراحت و آرامش سفر کنند اما ممکن است مزایای شناختی قابل توجهی نیز وجود داشته باشد.

زوال عقل یک اختلال عصبی است که توانایی فرد را برای تفکر، استدلال و به خاطر سپردن تغییر می‌دهد. اغلب، زوال عقل افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما در برخی موارد، ممکن است در بزرگسالان جوان‌تر نیز رخ دهد. بیماری آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل است.

**علائم زوال عقل می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد، اما افراد مبتلا به زوال عقل می‌توانند موارد زیر را تجربه کنند:

گیجی، گم شدن یا سرگردانی در مناطقی که زمانی آشنا بودید، مشکل در به خاطر آوردن، از جمله نام دوستان یا اقوام، مشکلات حرکتی یا انجام وظایف، تکرار سوالات یکسان و استفاده از کلماتی که برای توصیف اشیا آشنا مناسب نیستند.

محققان هنوز در تلاش هستند تا به بهترین شکل به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کنند. یکی از زمینه‌های مورد علاقه این است که چگونه سفر ممکن است برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد.

نویسندگان این مطالعه مزایای بالقوه گردشگری را که گاهی اوقات «سفر درمانی» نامیده می‌شود، در درمان افراد مبتلا به زوال عقل پیشنهاد کردند.

**یکی از تعریف‌هایی که محققان از گردشگری استفاده کردند، «بازدید از مکان‌های خارج از محیط روزمره فرد که بیش از یک سال به آنجا نرفته باشد». آنها خاطرنشان می‌کنند که تجربه گردشگری چهار مؤلفه اصلی دارد:

چگونه بر احساسات، عواطف و خلق و خوی تأثیر می‌گذارد (تجربه عاطفی)، چگونه بر افکار و خاطرات تأثیر می‌گذارد (تجربه شناختی)، چگونه بر رفتار تأثیر می‌گذارد (تجربه مادرزادی) و چگونه بر حواس تأثیر می‌گذارد (تجربه حسی).

محققان این مطالعه به این نتیجه رسیدند که گردشگری ممکن است از طریق مؤلفه‌های مختلف تأثیر مثبت بالقوه ای بر آرامش و کیفیت زندگی داشته باشد.

**محققان معتقدند گردشگری می‌تواند بر حوزه‌های زیر و بسیاری از عناصر دیگر درمان تأثیر بگذارد:

تحریک شناختی و حسی؛ سفر افکار و دانش را تحریک می‌کند، که ممکن است برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد.

محیط؛ سفر افراد را در محیط جدیدی قرار می‌دهد و می‌تواند تعامل اجتماعی را افزایش دهد، که می‌تواند عملکرد مغز را برای افراد مبتلا به زوال عقل تحریک کند.

ورزش؛ سفر طبق ماهیت خود شامل حرکت و ورزش است. حفظ و بهبود عملکرد فیزیکی می‌تواند به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند.

استفاده از موسیقی درمانی؛ در حالی که سفر همیشه شامل موسیقی نمی‌شود، موسیقی می‌تواند به بهبود عملکرد مغز و تقویت خلق و خوی افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند. بنابراین سفرهایی که تمرکز بیشتری روی موسیقی دارند می‌توانند مفید باشند.

یادآوری خاطرات؛ صحبت کردن و یادآوری تجربیات گذشته می‌تواند برای افراد مبتلا به زوال عقل مفید باشد. گردشگری ممکن است به تحریک خاطرات در افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند.