بر اساس قانون «حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست» معروف به قانون «فرزندخواندگی» سازمان بهزیستی، دختران مجرد ایرانی بالای 30 سال از سال 1392 می‌توانند فرزندی را به سرپرستی بگیرند تا مادر شوند.
این قانون می‌تواند حس شیرین مادری را برای دختران مجرد به همراه بیاورد و از سوی دیگر کودکی را از تنهایی و حس غم‌انگیز نداشتن مادر نجات دهد.
اما زیبایی این قانون اینجاست که گاهی دختران مجرد تقاضای فرزند بیمار یا معلول می‌کنند تا علاوه بر مادر شدن بتوانند میزان رنج و درد بیماری کودکی خردسال را کم کنند.
اعطای فرزند به دختران مجرد /هر سال حدود 30 بانوی مجرد فرزندپذیر می‌شوند
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور می‌گوید: شرایط عمومی فرزندخواندگی برای بانوان مجرد مانند شروط فرزندخواندگی برای سایر متقاضیان است و تنها تفاوتی که دارد این است که به بانوان مجردی که سن آن‌ها حداقل 30 سال است کودک دختر به فرزندخواندگی داده می‌شود.
سعید بابایی می‌افزاید: زنان مجردی که می‌خواهند کودکی را به فرزندخواندگی بگیرند، باید آمادگی‌شان از نظر مسائل اجتماعی، اقتصادی و جسمی سنجیده شود و در صورت وجود کودکانی که آمادگی رفتن به فرزندخواندگی را داشته باشند این امر صورت می‌پذیرد.
وی اضافه می‌کند: منظور از تمکن مالی یعنی توان اداره یک زندگی متوسط رو به بالا برای کودکی است که پیش از این معمولا در شرایط مناسبی به سر نبرده است و باید تلاش کنیم وضعیت رفاه مطلوب‌تری را برای کودک فراهم کنیم.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور اظهار کرد: قانونگذار سن خاصی را برای فرزندپذیری بانوان مجرد لحاظ نکرده است البته با توجه به این که این گروه نسبت به والدینی که فرزند ندارند از اولویت دوم برخوردار می‌باشند، معمولا دختران بالای هفت سال به فرزندخواندگی به آن‌ها سپرده می‌شود زیرا کودکان با سن پایین‌تر که متقاضی زیادی دارند معمولاً به خانواده‌های بدون فرزند سپرده می‌شوند.
بابایی تصریح می‌کند: البته یک استثنا هم داریم؛ اگر این زنان آمادگی داشته باشند تا فرزندخواندگی کودکان نیازمند درمان را بپذیرند، می‌توانند کودکان با سنین شیرخوارگی را هم حتی به فرزندخواندگی بپذیرند. نمونه‌هایی از این دست را در کشور داریم که بانویی سرپرستی کودک نیازمند درمان مثلاً مبتلا به اچ.آی.وی HIV یا دارای نقائص اسکلتی را بر عهده گرفته است و خوشبختانه روند درمانی مطلوبی را سپری می‌کنند.
وی اظهار می‌کند: تعداد متقاضیان فرزندپذیری زنان مجرد مانند سایر اقشار زیاد است که مانند سایران چون کودکان کمی برای واگذاری هستند باید در انتظار باقی بمانند. معمولاً هر ساله حدود 30 بانوی مجرد فرزندپذیر می‌شوند.
وی یادآور می‌شود: در صورت نیاز مالی، کمک هزینه‌ای برای خانواده‌هایی که فرزندخواندگی کودکان بیمار را می‌پذیرند، پرداخت می‌شود. البته طبیعتاً اولویت ما سپردن کودک به خانواده‌ای است که استطاعت مالی داشته باشد.
بابایی می‌گوید: امیدواریم با تعاملات با دستگاه قضائی بتوانیم حکم سلب حضانت کودکانی که در خانواده‌های زیستی در وضعیت مطلوبی به‌سر نمی‌بردند را زودتر دریافت کنیم تا بتوانند از آغوش یک خانواده مطلوب و صمیمی در قالب فرزندخواندگی یا امین موقت برخوردار شوند.