حیدر مرادی روز دوشنبه با اشاره به اینکه برداشت این محصول در مزارع استان به اتمام رسیده است، اظهار کرد: سطح زیرکشت چغندر قند در مزارع استان یک هزار و 582 هکتار بود.
وی با بیان اینکه بیشترین میزان سطح زیرکشت این محصول به عبارتی یک هزار و 551 هکتار آن مربوط به شهرستان سقز است، افزود: 15 هکتار از اراضی زراعی شهرستان قروه، 10 هکتار شهرستان دهگلان و 6 هکتار هم در شهرستان بیجار به کشت چغندر قند اختصاص یافته بود.
به گفته مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی کردستان، میانگین عملکرد چغندرقند در مزارع استان 60 تن در هکتار است و قسمت بیشتر تولید این محصول طی قراردادی به کارخانه‌های قند میاندوآب و خوی فروخته شده است.
مرادی تعداد بهره‌برداران چغندرقند در استان را 320 نفر خواند و گفت: اگرچه چغندرقند جزو محصولات آب بر به‌شمار می‌رود ولی با استفاده از شیوه‌های نوین در نحوه کشت و آبیاری تحت فشار، میزان مصرف آب به مقدار زیادی کاهش می‌یابد.
وی ادامه داد: با استفاده از کشت نشاء چغندرقند و نوارتیپ برای آبیاری آن به ازای هر یک از این شیوه‌ها سه هزار مترمکعب در هکتار در مصرف آب صرفه‌جویی خواهد شد.
مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی کردستان در پاسخ به اینکه آیا محصول چغندرقند جایگاهی در طرح الگوی کشت استان دارد، گفت: زارعت چغندرقند به عنوان یکی از محصول‌های زراعی مزیت‌دار استان در این طرح دیده شده است و اطلاعات تکمیلی و جزئیات مربوط به آن به‌زودی اعلام می‌شود.
یک میلیون و 217 هزار و 38 هکتار از مساحت کردستان به اراضی کشاورزی اختصاص دارد که این میزان حدود پنج درصد اراضی کشاورزی کشور را تشکیل داده است؛ 96 درصد سطح اراضی کشاورزی استان هم به کشت سالانه محصولات زراعی و سطح آیش (بدون کشت) و چهار درصد به عبارتی 52 هزار و 670 هکتار آن هم به اراضی باغی اختصاص پیدا کرده است.
بر اساس آخرین گزارش عملکرد سالانه تولید محصولات زراعی و باغی استان که مربوط به سال 1400 است در 791 هزار و 970 هکتار زیر کشت؛ یک میلیون و 754 هزار تن محصول تولید شده و میزان برداشت محصولات باغی هم 443 هزار تن بوده است.
از 791 هزار و 970 هکتار اراضی زیر کشت محصولات زراعی استان 87 درصد دیم و فقط 13 درصد آن آبی است سالانه هم حدود 211 هزار و 268 هکتار از اراضی دیم به ویژه در شرق، شمال شرق و شمال استان به طور آیش در تناوب زراعی قرار می‌گیرد.
79 درصد از سطح زیرکشت محصولات زراعی استان سالانه به غلات، 13 درصد حبوبات، پنج درصد به علوفه و سه درصد دیگر به سایر محصولات زراعی اختصاص پیدا می‌کند.