حجت‌الاسلام جواد نصرالله‌پور در سلسله مباحثی به شرح دعای شریف «اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الطّاعَةِ...»، دعای مشهور به دعای امام زمان(عج) پرداخته است که در ادامه جلسه دوم آن مرور می‌شود:
حجت الاسلام نصرالله‌پور با بیان اینکه امام زمان(عج) در قالب 27 خواسته به ما یاد می‌دهند که منتظران باید چه اوصافی داشته باشند، اظهار کرد: در فراز نخست این دعا که در «المصباح» مرحوم شیخ‌کفعمی نقل شده حضرت حجت(عج) می‌فرمایند:
«اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الطّاعَةِ، وَبُعْدَ الْمَعْصِیَةِ» یعنی خدایا! دوری از معصیت را روزی ما کن... در این بخش دعا مطالبی همچون معنای معصیت و ضرورت ترک گناه و راه‌های دوری از آن بررسی می‌شود.
این کارشناس مهدوی افزود: معصیت در کتاب‌های لغت به معنای نافرمانی آمده و در اصطلاح دینی یعنی نافرمانی از دستورات خدای متعال و کسانی که خدا اطاعت‌شان را واجب کرده است؛ ایمان دو رکن دارد انجام واجبات و ترک محرمات، اطاعت از اوامر خدا بدون ترک گناه نوعی بی‌ایمانی است!
در سوره مبارکه بقره آیه 85 می‌فرماید: «أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَابِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ؛ چرا به برخی از احکام ایمان آورده و به بعضی کافر می‌شوید؟».
وی تصریح کرد: بنابر این، تا در کنار عمل به واجبات، ترک گناه نباشد ایمان حقیقی محقق نمی شود ابتدا باید جلوی گناه را گرفت تا عبادات اثر داشته باشد؛ امام زمان(عج) در این فراز از دعا به ما یاد می‌دهند اگر می‌خواهیم مومن حقیقی باشیم باید از معصیت دوری کنیم.
حجت الاسلام نصرالله‌پور تاکید کرد: نکته بعدی ضرورت دعا برای ترک گناه است، یعنی در این میدان به توفیق الهی نیاز داریم چون قدرت گناه بعضاً در حدی است که بدون توفیق و کمک الهی نمی توان با آن مقابله کرد؛ چنانکه در سوره مبارکه یوسف آیه 53 می‌فرماید: «وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی...؛ و من (خودستایی نکرده و) نفس خویش را از عیب و تقصیر مبرّا نمی‌دانم، زیرا نفس امّاره انسان را به کارهای زشت و ناروا سخت وا می‌دارد جز آنکه خدای من رحم کند،...».
وی افزود: یعنی نفس، انسان را مرتباً به بدی امر می‌کند مگر اینکه خدای متعال به ما رحم کند وگرنه نمی توان گناه را ترک کرد.
 راه‌های توفیق ترک گناه
حجت الاسلام نصرالله‌پور درباره راه‌های توفیق ترک گناه، گفت: نخستین اقدام برای این توفیق، عزم جدی بر ترک گناه است ابتدا باید بخواهیم و اراده کنیم؛ امیرالمومنین علی(ع) در روایتی معروف، اولین قدم توبه را پشیمانی قلبی از گناهان گذشته و گام دوم را عزم جدی بر دوری گناه می‌دانند (تحف‌العقول). توجه به عواقب گناه به ویژه برای آبروی انسان، از موانع انجام گناه است.
وی در ادامه بیان کرد: رسول خدا(ص) فرمودند: برای هر مومنی 72 پرده حیا وجود دارد که با هر گناه یکی از آنها دریده می‌شود، که اگر توبه کند خدا آن را ترمیم کرده و به آن هفت پرده دیگر می‌افزاید... حضرت رسول(ص) در پایان می‌فرمایند: از خدا بخواهید که پرده آبروی شما را پاره نکند.
 یادی که بازدارنده است
این کارشناس مهدوی با بیانکه یاد مگر نیز به دوری انسان از گناه و معصتی کمک می‌کند، ابراز کرد: امام صادق(ع) فرمودند: یاد مرگ شهوات را از بین می‌برد، و ریشه‌های غفلت را قطع و روح انسان را لطیف می‌کند و آتش حرص را خاموش کرده و دنیا را در نظر انسان بی‌ارزش نشان می‌دهد؛ این یادکرد مرگ مصداق همان کلام نبوی(ص) است که فرمودند: یک ساعت تفکر از هفتاد سال عبادت برتر است.
حجت الاسلام نصرالله‌پور ادامه داد: در بحارالانوار، ج 75، ص 126 نقل شده است: مردی محضر امام حسین(ع) رسید و عرضه داشت: من نمی توانم خودم را از گناه حفظ کنم، مرا موعظه ای کنید تا ترک گناهان کنم؛ حضرت سیدالشهداء(ع) فرمودند: پنج کار را انجام بده بعد هر گناهی خواستی بکن!... نخست رزق و روزی خدا را نخور، از ولایت خدای متعال خارج شو، جایی برو و گناه کن که خدا تو را نبیند، وقتی ملک الموت برای قبض روحت آمد جلویش را بگیر و نهایتاً هر گاه فرشته جهنم آمد تو را به آنجا بیندازد، مانع شود! اگر توانستی اینها را انجام دهی هر گناه خواستی بکن؛ این بیان حضرت(ع) تذکری است برای ما که به سمت معصیت نرویم.