در کتاب صحیفه مهدیه ذیل عنوان «روش فکری خود را تغییر دهید!» آمده است:
با یک جهش روحی و یا با یک تغییر و سبک روش فکری، تحول مهمی در خود ایجاد کنید و راه خود را از افرادی که برایشان غیبت و ظهور تفاوت چندانی ندارید، جدا کنید. یقین داشته باشید همان گونه که بی تفاوتی و غفلت نسبت به پدر جسمانی گناهی بس بزرگ است بی تفاوتی و غفلت از پدر معنوی گناهی بزرگ تر است و سرانجامی تاریک و شوم برای انسان خواهد داشت.
اگر تاکنون نسبت به امام عصر ارواحنا فداه بی تفاوت بوده اید و فرق میان ظهور و غیبت آن حضرت (عج) را درک نکرده‌اید و در اندیشه ظهور حیات بخش آن حضرت (عج) نبوده‌اید، اگر تاکنون اهل دعا و نیایش برای فرا رسیدن روزگار پرشکوه عصر ظهور نبوده‌اید و نمی‌دانستید نسبت به امام زمان (عج) و رهبر و مولای خویش وظیفه ای ویژه بر عهده دارید اکنون که این حقیقت را دریافتید و درک نمودید که در زمان غیبت وظیفه ای سنگین بر عهده مردم است خود را از غفلت نجات بخشیده و با یک اراده قوی و با یک تصمیم جدی گذشته خود را جبران کنید و با تلاش و کوشش در مسیر انتظار حضرت بقیه الله(عج) گام بردارید.
بدانید رافت و مهربانی شدید آن حضرت (عج) نسبت به دوستداران مقام ولایت سبب می‌شود که غفلت‌های گذشته آنها مورد عفو و بخشش قرار گیرد و قلب مهربان آن بزرگوار اشتباهات ایشان را نادیده خواهد گرفت. مگر حضرت یوسف (ع) به برادران خود با آن همه ظلم و ستم که بر ایشان روا داشتند، نفرمود: امروز سرزنشی بر شما نیست. خداوند شما را می‌آمرزد و او رحم کننده‌ترین رحم کنندگان است، یقین داشته باشید روح عظیم انسان آفریده نشده ‌که وابسته به مادیات و مسائل بی‌ارزش دیگر شود بلکه برای آن خلق شده است که با آشنایی با مصائب معنوی و شناخت خداوند و جانشینان او به سوی مسائل الهی کشیده شود.
آیا سزاوار است انسانی که می‌تواند همچون سیدبحرالعلوم و مرحوم شیخ انصاری با امام عصر (عج) ارتباط داشته باشد روح خود را غرق در اندیشه‌های مادی نموده و وجود خویش را گرفتار قید و بندهای غفلت‌زا نماید؟ آیا سزاوار است انسانی که می‌تواند بر فراز آشنایی با خاندان وحی به پرواز درآید پر و بال خود را بشکند و در زندان دنیا خود را بازیچه و اسیر شیاطین گرداند؟ آیا سزاوار است در میان هفت میلیارد جمعیت انسان در سراسر جهان اقدامی بس اندک با مفاسد عصر غیبت آشنایی داشته باشند؟ چرا نباید همه انسان‌ها از ارزش انسانی خویش باخبر باشند و بدانند در صورتی دارای قدر و بها هستند که بتوانند به خداوند و جانشینان او در این روزگار توجه داشته باشند.
اگر همه انسان‌ها لیاقت چنین مقامی را ندارند و این مقام از آن گروهی خاص است چرا ما و شما از آنان نباشیم؟ یقین داشته باشید کسی که صادقانه در جست‌و‌جوی امام عصر ارواحنافداه باشد و در راه آن حضرت (عج) خدمت کند و درباره تعجیل ظهور آن بزرگوار دعا و تلاش نماید، سرانجام راه به جایی می‌برد و روزنه ای به سویش گشوده می‌شود؛ بنابراین، از کمک و فداکاری نسبت به آن حضرت (عج) که دوران غیبت -همچون ریسمانی که دشمنان به گردن اول مظلوم عالم هستی حضرت امیرالمومنین (ع) افکندند و دستان آن بزرگوار را بستند-، دستان آن حضرت (ع) را بسته است؛ دست برندارید و با تلاش در راه ظهور حضرت بقیه الله(عج) و فراهم کردن مقدمات آن کاری از ریسمان غیبت را پاره کنید. باید بدانیم توجه به حضرت بقیه الله (عج) توجه به خداوند کریم است، حضرت باقرالعلوم (ع) در شرح کلام حضرت امیرالمومنین (ع) که فرمودند: «أنا باب‌الله»، می‌فرمایند یعنی کسی که به وسیله من توجه به خداوند کند، آمرزیده می‌شود؛ بنابراین با توجه به باب‌الله، خداوند گناهان را آمرزیده و موانع پیشرفت روحی انسان را برطرف می‌کند.
اگر ما خواهان رسیدن به مقامات شیعیان راستین و واقعی هستیم باید مسیری را بپیماییم که آنها پیموده اند و در راهی قدم برداریم که آنان در آن راه قدم برداشته‌اند و همچون آنان اعتیاد به غفلت را از خود زدوده و خود را با توجه و انتظار ظهور زینت بخشیم، زیرا انتظار پدیدآورنده فکر و اندیشه، نیروبخش و عمل‌آفرین است. بر این اساس است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: بافضیلت‌ترین جهاد امت من انتظار فرج است. انتظار زمینه ای مهم برای برقراری و تسلط حکومت جهانی امام عصر (عج) است و علت سفارش‌های خاندان وحی درباره این موضوع اهمیت همین مسئله است.