این مطالعه روی بیش از 100000 زن یائسه که تحت درمان با استروژن بودند، نشان داد که به نظر می‌رسد قرص‌ها تأثیر بیشتری بر فشار خون نسبت به استروژنی که از طریق چسب پوست، ژل یا آماده‌سازی واژینال وارد بدن می‌شود، دارند.
کارشناسان تاکید کردند که این خطر بسیار کم است و این یافته‌ها نباید باعث نگرانی زنانی شود که در حال حاضر بدون مشکل استروژن خوراکی مصرف می‌کنند.
دکتر «سوفیا احمد»، محقق ارشد از دانشگاه کلگری در کانادا، می‌گوید: «زنان و پزشکان آنها باید فشار خون را هنگام تصمیم گیری در مورد بهترین نوع هورمون درمانی در نظر بگیرند.»
هورمون درمانی یک درمان مؤثر برای گرگرفتگی‌های دردسرساز و تعریق شبانه ناشی از یائسگی در نظر گرفته می‌شود. این دارو با مقابله با مقداری از کاهش استروژن ناشی از یائسگی عمل می‌کند.
اما این درمان با برخی نگرانی‌های جدی سلامتی، از جمله افزایش خطر لخته شدن خون، سکته مغزی و سرطان سینه نیز مرتبط است. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد وقتی زنان در سنین نسبتاً پایین‌تر (قبل از 60 سالگی و تا 10 سال بعد از یائسگی) هورمون درمانی را شروع می‌کنند، ممکن است هیچ اثر بدی بر سلامت قلب خود نبینند.
بعلاوه، مطالعات نشان داده اند که استروژن اعمال شده روی پوست- معمولاً از طریق یک چسب یا ژل- ممکن است خطر کمتری نسبت به استروژن خوراکی داشته باشد.
به گفته محققان، وقتی استروژن به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود، توسط کبد متابولیزه می‌شود، در حالی‌که مسیر پوستی از اولین عبور از کبد جلوگیری می‌کند. این ممکن است اثرات هورمون بر لخته شدن، تری گلیسیرید (نوعی چربی خون) و فشار خون را کاهش دهد.