نرجس عباسی با بیان اینکه صرفه‌جویی در زندگی از آموزه‌های سازنده و کامل اسلام برای همه انسان‌ها است، اظهار کرد: در گذشته سمت و سوی زندگی بر اساس فرهنگ صرفه‌جویی و پس‌انداز بود، اما انسان امروزی بنای زندگی و معاش را در سودجویی می‌داند، انسان سنتی با اتکا به ارزش‌ها و اصول اخلاقی در تلاش برای نمودپذیری مفهوم قناعت در آثار خود بوده است.
وی افزود: به نظر می‌رسد که در متون دینی و مبانی اعتقادی مسلمانان، سه اصل پرهیز از بیهودگی، خودبسندگی و اعتدال‌گرایی به عنوان راهکارهای رسیدن به قناعت معرفی شده است.
این کارشناس شهرسازی با بیان اینکه مفهوم قناعت در مباحث حقوق شهروندی با راضی بودن دیگران و تعرض نکردن به حقوق آنها در ارتباط است، خاطرنشان کرد: نمود اصول معماری قناعت‌مندانه در معماری سنتی قابل پیگیری است، معماری معاصر بر خلاف معماری سنتی بر اساس زندگی سود محور انسان معاصر به کالایی برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده است، انسان معاصر به منظور دستیابی به سود بیشتر به افزایش غیرقانونی تراکم فضایی و ساختمانی و تجمل‌گرایی بیش از حد دست زده است.
عباسی تاکید کرد: حرفه ساخت‌وساز در کشور به مهم‌ترین زمینه برای سوداگری تبدیل شده است و این انگیزه‌های سودجویانه حرفه معماری و کیفیت معماری را به پایین‌ترین سطح خود تنزل داده که به دور از اخلاق و قناعت کردن است.
وی تصریح کرد: آغاز سوداگری زمین و مسکن یکی از آفت‌های معماری معاصر است و در این دوره به تدریج زمین‌بازی به سودآورترین شیوه پول‌سازی تبدیل می‌شود.
بحران انرژی در عصر حاضر مسئله صرفه‌جویی در مصرف انرژی را به یکی از ارکان اصلی برنامه‌ریزی و طراحی کشور تبدیل کرده است، صرفه‌جویی در معماری را می‌توان در دو بعد صرفه‌جویی در انرژی و صرفه‌جویی در هزینه‌های صرف شده در ساخت‌وساز بررسی کرد.
این کارشناس شهرسازی گفت: صرفه‌جویی در هزینه‌ها و بهینه‌سازی مصرف انرژی در حال حاضر در فرهنگ ساختمانی کشور دچار بحران شده است، در کشور ما بیشترین میزان مصرف انرژی در بخش‌های خانگی و تجاری است که می‌تواند نشان دهنده اتلاف انرژی در این بخش باشد و لزوم تجدید نظر در نحوه ساخت‌وساز کشور را ضروری کند که همان قناعت کردن است.